Zapowiedź Ronde van Vlaanderen 2024

Zapowiedź Ronde van Vlaanderen: drugiego w sezonie kolarskiego monumentu, wyścigu jednoczącego całą Flandrię i kolarskich kibiców na świecie. Trasy, kandydaci do zwycięstwa, zapowiadana pogoda, plan relacji telewizyjnej.

Wyścig Dookoła Flandrii, w lokalnym języku Ronde van Vlaanderen, to obok Mediolan-San Remo, Paryż-Roubaix i Liege-Bastogne-Liege jeden z czterech najważniejszych wyścigów wiosny oraz jeden z pięciu monumentów kolarskich. Wyścig mężczyzn rozegrany zostanie po raz 108., natomiast peleton kobiet czeka 21. konfrontacja. Oba starty w niedzielę.

Popularna “Flandria” to symbol wiosennych klasyków. Organizowany od czasów przedwojennej Europy, dziś niesie ze sobą powiew legendy budowanej przez dekady na brukowanych pagórkach, zdobiących chłostane zimnym wiatrem pola Flandrii.

Na starcie cztery Polki: Katarzyna Niewiadoma (Canyon//SRAM), Marta Lach, Marta Jaskulska (Ceratizit-WNT) i Kaja Rysz (Lifeplus Wahoo) oraz trzech “biało-czerwonych”: Kamil Gradek (Bahrain Victorious), Filip Maciejuk (Bora-hansgrohe), Kamil Małecki, Szymon Sajnok (obaj Q36.5) i Stanisław Aniołkowski (Cofidis).

Trasa Ronde van Vlaanderen 2024

Wyścig mężczyzn

W tym roku kolarze po przerwie na Brugię, wrócą na rynek w Antwerpii. Start honorowy został wyznaczony na godzinę 10:00. Trasa, o długości 271 kilometrów, znacznie nie zmieniła się, odwiedzając 17 hellingen, czyli krótkich flandryjskich podjazdów. To o dwa mniej niż rok temu. Wypadły Kanarieberg (1 km; 7,7%) i Kortekeer (1 km; 6,2%), gdyż zostały przez organizatora uznane za zbyt niebezpieczne.

Dodatkowo kolarze pokonają 7 kasseien, czyli płaskich odcinków brukowych.

Pierwsza część wyścigu jest praktycznie pozbawiona przeszkód, a droga została poprowadzona możliwie najbardziej bezpiecznie, tak by do maksimum ograniczyć ryzyko kraks.

Kolarze do pierwszego wzgórza dojadą po 134 kilometrach, kiedy to po raz pierwszy pokonają Oude Kwaremont. Tu jeszcze nie należy spodziewać się istotnych akcji.

W decydującą fazę klasyk wejdzie na ostatnich 60 kilometrach. Kolarze dwa razy zaliczą kombinację Oude Kwaremont i Paterberg. Pierwszy przejazd przez ikoniczne podjazdy Flandrii między 214. a 220. kilometrem, a na 225. kilometrze zaliczą równie ciężki, brukowany Koppenberg. 

Dalej pozostaną 2-kilometrowy płaski odcinek Mariaborrestraat (230 km) i wyrastający po nim Steenbeekdries (231 km), następnie Taaienberg (234 km) i Oude Kruisberg (244 km), które po raz ostatni przeprowadzą w kierunku Oude Kwaremontu (254 km) i Paterbergu (257 km).

Z ostatniej wspinaczki do mety pozostanie 13 kilometrów. Finisz w Oudenaarde spodziewany jest między 16:29 a 17:06.

Hellingen 107. Ronde van Vlaanderen:

(134 km do mety) Oude Kwaremont (2200 m; 4% – maks. 11,6%; 1500 m bruk)
(115 km) Kapelleberg (1100 m; 5,9% – maks. 10,1%)
(112 km) Wolvenberg (645 m; 7,9% – maks. 17,3%)
(99,5 km) Molenberg (463 m; 7%, maks. 14,2%; 300 m po bruku)
(95,5 km) Marlboroughstraat (700 m, 4%)
(91,5 km) Berendries (940 m; 7% – maks. 12,3%)
(86 km) Valkenberg (540 m; 8,1%)
(74 km) Berg Ten Houte (1,1 km, 6%; całość po bruku)
(64 km) Nieuwe Kruisberg/Hotond (2500 m; 5% – maks. 9%; 450 m po bruku) 
(54 km) Oude Kwaremont (2200 m; 4% – maks. 11,6%; 1500 m po bruku)
(51 km) Paterberg (360 m; 12,9% – maks. 20,3%; całość po bruku)
(45 km) Koppenberg (600 m; 11,6% – maks. 22%; całość po bruku)
(39 km) Steenbeekdries (1100 m; 3,1% – maks. 7,6%; całość po bruku)
(37 km) Taaienberg (530 m; 6,6% – maks. 15,8%; 500 m po bruku)
(26,5 km) Oude Kruisberg/Hotond (2500 m; 5% – maks. 9%; 450 m po bruku)
(16,7 km) Oude Kwaremont (2200 m; 4% – maks. 11,6%; 1500 m po bruku)
(13,2 km) Paterberg (360 m; 12,9% – maks. 20,3%; całość po bruku)

Wyścig kobiet

Peleton kobiet ponownie wyruszy i zafiniszuje z Oudanaarde. Start zaplanowano na godzinę 13:25. Do pokonania będzie 163-kilometrowy dystans, z 12 wspinaczkami i 5 płaskimi odcinkami bruku.

Zawodniczki będą krążyć niedaleko Oudenaarde, ale przed półmetkiem zaliczą tylko jeden podjazd, zamiast dotychczas pięciu. Pierwszym brukowanym będzie Molenberg (84 km), natomiast coś więcej może wydarzyć się już na Kapellebergu (109 km) lub Koppenbergu (118 km). 22% stromizna i koślawy bruk skaleczą peleton. Następnie pojawią się dwa płaskie odcinki bruku Mariaborrestraat (122 km) i Steenbeekdries (123 km).

Steenbeekdries (124 km) i Hotond (136,5 km) podprowadzą pod decydującą kombinację podjazdów Oude Kwaremont (146 km) i Paterberg (150 km). Z tego ostatniego do mety pozostaje 13 kilometrów.

Najlepsze zawodniczki na mecie spodziewane są między 17:44 a 18:11.

Hellingen 21. edycji Ronde van Vlaanderen kobiet:

(91 km przed metą) Wolvenberg (645 m; 7,9%, maks. 17,3%)
(78 km) Molenberg (463 m; 7% – maks. 14,2%; 300 m po bruku)
(74 km) Marlboroughstraat (2040 m, 3%, maks. 7%)
(70 km) Berendries (940 m; 7% – maks. 12,3%)
(65 km) Valkenberg (540 m; 8,1%, maks. 12,8%)
(54 km) Kapelleberg (1100 m; 5,9% – maks. 10,1%)
(45 km) Koppenberg (600 m; 11,6%, maks. 22%, całość po bruku)
(39 km) Steenbeekdries (1100 m; 3,1% – maks. 7,6%; całość po bruku)
(37 km) Taaienberg (530 m; 6,6% – maks. 15,8%; 500 m po bruku)
(27 km) OudeKruisberg/Hotond (2500 m; 5% – maks. 9%; 450 m po bruku)
(16,7 km) Oude Kwaremont (2200 m; 4% – maks. 11,6%; 1500 m po bruku)
(13,3 km) Paterberg (360 m; 12,9% – maks. 20,3%; całość po bruku)

Obsada

Wyścig kobiet

Niekwestionowanymi faworytkami do wygrania i zajęcia dwóch miejsca na podium są mistrzyni świata Lotte Kopecky, Demi Vollering i Marlen Reusser z ekipy SD Worx-Protime.

Holenderski zespół ma trzy najmocniejsze zawodniczki i wie, jak rozgrywać klasyki. Ponieważ większość ekip ma tylko jedną liderkę zdolną odpowiadać na ataki, powstrzymanie Vollering czy Kopecky nie daje wiele, gdyż druga z nich jest w stanie poprawić ten jeden raz więcej i odjechać po zwycięstwo. Co więcej, obie dysponują dobrym finiszem. Kopecky, triumfatorka dwóch poprzednich edycji, jest tu faworytką i wynik inny niż zwycięstwo będzie dla niej i zespołu porażką.

Zawodniczki, które chciałyby powstrzymać marsz Kopecky i spółki po zwycięstwo, to Elisa Longo Borghini (Lidl-Trek), Katarzyna Niewiadoma (Canyon//SRAM Racing) oraz Marianne Vos (Visma | Lease a Bike), a także młodziutka Puck Pieterse (Fenix-Deceuninck).

Longo Borghini jak zwykle jest jedną z nielicznych, która jest w stanie przetrzymać większość przyspieszeń na podjazdach, a do tego ma u boku Shirin van Anrooij, która po miejscach w czołówce Omloop Het Nieuwsblad i Dwars door Vlaanderen może myśleć o zorganizowaniu śmiałej akcji.

Niewiadoma i Vos nie mają tak silnego wsparcia: Polka powinna ostrożnie szafować siłami na podjazdach – na tych dotrzyma kroku rywalkom, ale zbyt dużo pracy na czele grupy niczego jej nie da. Holenderka na bergach raczej nie utrzyma się z najlepszymi, ale jeśli wróci do grupki w finale, to pokonania jej nie może być pewna nawet Kopecky.

Pieterse to najmłodsza z faworytek: w tym roku trzecia w Trofeo Alfredo Binda, piąta w Dwars door Vlaanderen, siódma w Gandawa-Wevelgem, ósma w Omloop Het Nieuwsblad. Takie wyniki w wieku 21 lat to powód do optymizmu, ale Holenderka nie startowała nigdy we “Flandrii”, więc przewidywania co do jej występu należałoby określić mianem ostrożnie optymistycznych.

W grze powinny pojawić się też Włoszka Silvia Persico (UAE Team ADQ), Francuzka Juliette Labous (Team dsm-firmenich PostNL) oraz Amerykanka Kristen Faulkner (EF Education-Cannondale).

Lista startowa

Wyścig mężczyzn

Faworyt wydaje się jeden, zwłaszcza pod nieobecność ubiegłorocznego zwycięzcy Tadeja Pogacara i kontuzji Wouta van Aerta. Mathieu van der Poel (Alpecin-Deceuninck) podczas czterech ostatnich edycji dwa razy zwyciężył oraz dwa razy był drugi. Cel ma jasny: triumfować w koszulce mistrza świata – co ostatnio w 2016 roku dokonał Peter Sagan – i tym samym dołączyć do listy rekordzistów flandryjskiego monumentu.

Holendra powstrzymać będzie chciała ekipa Visma | Lease a Bike. Matteo Jorgenson, Tiesj Benoot i Dylan van Baarle to kolarze będący w stanie wykonać zadanie, pod warunkiem, że pożyczą plan taktyki od zespołu Lidl-Trek: zabrać się we trzech do czołówki i atakować Van der Poela na zmiany, do upadłego. Jorgenson i Van Baarle to kolarze znani już z samotnych rajdów, więc może tym razem czas na Benoota?

Alberto Bettiol (EF Education-EasyPost) jedzie sam przeciwko wszystkim, trochę jak zwykle. Włoch w ekipie nie będzie miał wielkiego wsparcia, ale lekceważyć go nie można. Dotychczasowe wyniki pokazują, że 30-latek ma pod nogą i jeśli zdoła się urwać faworytom, dogonienie go będzie niezwykle trudnym zadaniem. Bettiol ma przed sobą ciekawe wyzwanie: musi wyczuć dobry moment w rywalizacji liczniejszych teamów i zinfiltrować grupkę, która odjedzie w finale.

Czwarty w E3 Saxo Classic Tim Wellens powinien być w stanie włączyć się do walki o podium. Belga wspierają Nils Politt i Marc Hirschi, co może okazać się atutem w przepychance przed bergami. Wellens jest w formie, jednak nie zadowoli go obecność w pierwszej grupce: z wymienionymi tu kolarzami sprintu nie wygra, więc będzie musiał atakować.

Po dobry wynik jadą też nieco mniej widoczni póki co Stefan Küng (Groupama-FDJ) oraz Fred Wright i Matej Mohoric (Bahrain Victorious). Szwajcar wywalczył ostatnio podium Dwars door Vlaanderen, więc w formie jest, natomiast liderzy Bahrain Victorious jeszcze nie zabrali się w akcję, która dawałaby im nadzieję na miejsce na podium.

Ekipa Soudal-Quick-Step będzie liczyła na Juliana Alaphilippe’a, natomiast grupa Intermarche-Wanty na Biniama Girmaya, ale obaj zdają się być dalecy od formy, która pozwoliłaby im utrzymać się z najlepszymi.

Po kraksach na Dwars door Vlaanderen, ekipa Lidl-Trek straciła status faworytów wyścigu. Poobijany Mads Pedersen to nadal solidny kandydat do miejsca w czołówce, ale wszystko zależy od tego, jak poważne są jego “szlify”. W tej sytuacji wolną rękę może dostać Toms Skujins (Lidl-Trek), który na bergach śmigał z najlepszymi na Omloop Het Nieuwsblad i zapewnia, że forma od tego czasu poszła w górę.

Lista startowa

Historia Ronde van Vlaanderen

Ojcem “Flandryjskiej Piękności” (Vlaanderens Mooiste) był Karel van Wynendaele. Kolarz, a później dziennikarz lokalnych gazet, zapragnął zorganizować wielki wyścig na wzór Paryż-Roubaix. Swój pomysł zaszczepił dziennikowi “Sportwereld” (po zmianach “Het Nieuwsblad”). Wyścig po raz pierwszy rozegrano w 1913 roku. Od tamtej pory zaledwie trzykrotnie nie doszedł do skutku, w czasie I Wojny Światowej.

Trasa imprezy, a także miejsca startu i mety, ulegały kilkukrotnie zmianom. Przed II wojną światową wyścig zwykle rozgrywano tego samego dnia co Mediolan–San Remo, dlatego do 1949 roku, z wyjątkiem jednej edycji, wszystkie zwycięstwa przypadły Belgom. Początkowo zawody prowadziły przez wszystkie większe miasta Flandrii.

Do końca lat 50-tych drogi pokrywał szuter lub charakterystyczne, grubo ciosane o nierównych kształtach “kocie łby”, stanowiąc naturalny element selekcji. Wraz z poprawą jakości dróg wyścig zaczął zatracać swój charakter. W odpowiedzi organizatorzy poszukali wiejskich dróg, na których zachował się ich pierwotny stan. W ten sposób sercem klasyku stały się Ardeny Flamandzkie, z ich specyficznymi, krótkimi, stromymi podjazdami po bruku.

Jak dotąd rekord w liczbie zwycięstw zatrzymał się na cyfrze 3. Tyle zwycięstw w swoim palmarès posiadają: Włoch Fiorenzo Magni (1949-51), Belgowie Achiel Buysse (1940-41, 1943), Eric Leman (1970, 1972-73), Johan Museeuw (1993, 1995, 1998) i Tom Boonen (2005-06, 2012) oraz Szwajcar Fabian Cancellara (2010, 2013-14).

Polski rekord należy do Zbigniewa Sprucha, który w 1999 roku ukończył De Ronde na 5. pozycji, a w sezonie następnym finiszował na 9. miejscu.

W gronie kobiet Katarzyna Niewiadoma kończyła wyścig na 10. (2016), 8. (2017), 9. (2018), 6. (2019) i 5. (2023) miejscu. W 2018 roku 6. lokatę zajęła Małgorzata Jasińska.

Ronde van Vlaanderen w archiwach “Rowery.org”

Wyścig mężczyzn

Raport	Podium
1999	Peter van Petegem	Frank Vanderbroucke	Johan Museeuw
2000	Andrei Tchmil	Dario Pieri	Romans Vainsteins
2001	Gianluca Bortolami	Eric Dekker	Denis Zanette
2002	Andrea Tafi	Johan Museeuw	Peter van Petegem
2003	Peter van Petegem	Frank Vanderbroucke	Stuart O'Grady
2004	Steffen Wesemann	Leif Hoste	Dave Bruylandt
2005	Tom Boonen	Andreas Klier	Peter van Petegem
2006	Tom Boonen	Leif Hoste	George Hincapie
2007	Alessandro Ballan	Leif Hoste	Luca Paolini
2008	Stijn Devolder	Nick Nuyens	Juan Antonio Flecha
2009	Stijn Devolder	Heinrich Haussler	Philippe Gilbert
2010	Fabian Cancellara	Tom Boonen	Philippe Gilbert
2011	Nick Nuyens	Sylvain Chavanel	Fabian Cancellara
2012	Tom Boonen	Filippo Pozzato	Alessandro Ballan
2013	Fabian Cancellara	Peter Sagan	Jurgen Roelandts
2014	Fabian Cancellara	Greg Van Avermaet	Sep Vanmarcke
2015	Alexander Kristoff	Niki Terpstra	Greg van Avermaet
2016	Peter Sagan	Fabian Cancellara	Sep Vanmarcke
2017	Philippe Gilbert	Greg Van Avermaet	Niki Terpstra
2018	Niki Terpstra	Mads Pedersen	Philippe Gilbert
2019	Alberto Bettiol	Kasper Asgreen	Alexander Kristoff
2020	Mathieu van der Poel	Wout van Aert	Alexander Kristoff
2021	Kasper Asgreen	Mathieu van der Poel	Greg van Avermaet
2023	Mathieu van der Poel	Dylan van Baarle	Valentin Madouas
2023	Tadej Pogacar	Mathieu van der Poel	Mads Pedersen

Wyścig kobiet

Raport	Podium
2011	Annemiek van Vleuten	Tatiana Antoshina	Marianne Vos
2012	Judith Arndt	Kristin Armstrong	Joelle Numainville
2013	Marianne Vos	Ellen van Dijk	Emma Johansson
2014	Ellen Van Dijk	Elizabeth Deignan	Emma Johansson
2015	Elisa Longo Borghini	Jolien D'Hoore	Anna van der Breggen
2016	Elizabeth Deignan	Emma Johansson	Chantal Blaak
2017	Coryn Rivera	Gracie Elvin	Chantal Blaak
2018	Anna van der Breggen	Amy Pieters	Annemiek van Vleuten
2019	Marta Bastianelli	Annemiek van Vleuten	Cecilie Uttrup Ludwig
2020	Chantal van den Broeck-Blaak	Amy Pieters	Lotte Kopecky
2021	Annemiek van Vleuten	Lisa Brennauer	Grace Brown
2022	Lotte Kopecky	Annemiek van Vleuten	Chantal van den Broek-Blaak
2023	Lotte Kopecky	Demi Vollering	Elisa Longo Borghini

Pogoda

Na niedzielę przewidywane jest zachmurzenie duże, z możliwością opadów, temperatura do 14ºC, wiatr słaby i umiarkowany.

Gdzie oglądać Ronde van Vlaanderen?

Całodniową transmisję z obu wyścigów Eurosport 1 rozpocznie o godzinie 9:45.