Zapowiedź Paryż-Roubaix, wyścigu niepodobnego do innych, nazywanego “Królową Klasyków” lub jakże odmiennie “Piekłem Północy”. Trasa, sektory bruku, historia oraz program relacji telewizyjnej.
Paryż-Roubaix to impreza jedyna w swoim rodzaju. Wyścig mężczyzn to jeden z pięciu monumentów, świadek historii kolarstwa i Europy ostatnich 126 lat. Również jako jeden z nielicznych swoją trasą przypomina świat dawno minionego sportu, świat Europy industrialnej, ale też Europy zmieniającej się: dziś rywalizacja międzynarodowych składów odbywa się przecież na terenach niegdyś podzielonych okopami nacjonalistycznych zaślepień.
Wyścig kobiet dopiero buduje swoją markę i sprawdza, czy łatka “piekła” mu odpowiada. Po pierwszej, deszczowej edycji, wydaje się ona odpowiednia, ale to nie znaczy, że pączkujący wyścig pójdzie śladem starego monumentu. Jaki kierunek obierze? O tym zdecydują po części reakcje kibiców i opisy dziennikarzy w tym i w kolejnych latach.
Paryż-Roubaix i Paryż-Roubaix Femmes avec Zwift (bo taką pełną nazwę nosi wyścig kobiet) odbędą się w wielkanocny weekend: peleton kobiet pojedzie w sobotę (16 kwietnia), a peleton mężczyzn w niedzielę (17 kwietnia).
Wyścig po trzech latach przerwy powraca do kwietniowego terminu. W 2020 roku imprezę odwołano z powodu pandemii Covid-19, natomiast w sezonie 2021 wyścigi rozegrano w październiku.
Póki co wiadomo, że na starcie zobaczymy w sobotę Martę Lach (Ceratizit-WNT) i Karolinę Kumięgę (Valcar – Travel&Service), a w niedzielę Michała Kwiatkowskiego (Ineos Grenadiers), Macieja Bodnara (TotalEnergies), Łukasza Wiśniowskiego (EF Education-EasyPost), Szymona Sajnoka (Cofidis) i Stanisława Aniołkowskiego (Bingoal Pauwels Sauces WB).
119. edycja “Piekła Północy” przebiegnie na dystansie 257,2 kilometra, prowadząc z podparyskiego Compiegne na północ, na welodrom w Roubaix. Peleton wyruszy o godzinie 11:00, start ostry wyznaczono na 11:09. Zwycięzca spodziewany jest na mecie pomiędzy 17:06 a 17:41.
Trasa praktycznie nie uległa zmianom w stosunku do zeszłorocznej. Kolarze ponownie zmierzą się z 30 sektorami bruku, o łącznej długości 54,8 kilometra. Pierwszy pojawi się po niespełna 100 kilometrach.
Ostatnie edycje pokazały, że już wiele może się wydarzyć przed pierwszym z trzech pięciogwiazdkowych sektorów, Laskiem Arenberg (#19) który wyrośnie 95 kilometrów przed metą, natomiast dwa pozostałe pięciogwiazdkowe brukowane dukty – Mons-en-Pévèle (#11) i Le Carrefour de l’Arbre (#4) – leżą odpowiednio 48 oraz 17 kilometrów przed finiszem.
# | Sektor | Do mety | Długość |
---|---|---|---|
30 ★★★☆☆ | Troisvilles – Inchy | 160,9 km | 2,2 km |
29 ★★★☆☆ | Viesly – Quiévy | 154,4 km | 1,8 km |
28 ★★★★☆ | Quiévy – Saint-Python | 151,8 km | 3,7 km |
27 ★★☆☆☆ | Saint-Python | 147,1 km | 1,5 km |
26 ★★★☆☆ | Vertain – Saint-Martin-sur-Écaillon | 139,4 km | 2,3 km |
25 ★★☆☆☆ | Haussy | 133,5 km | 0,8 km |
24 ★★☆☆☆ | Saulzoir – Verchain-Maugré | 126,6 km | 1,2 km |
23 ★★★☆☆ | Verchain-Maugré - Quérénaing | 122,3 km | 1,6 km |
22 ★★★☆☆ | Quérénaing – Maing | 119,6 km | 2,5 km |
21 ★★★☆☆ | Maing – Monchaux-sur-Ecaillon | 116,5 km | 1,6 km |
20 ★★★★☆ | Haveluy – Wallers | 103,5 km | 2,5 km |
19 ★★★★★ | Trouée d'Arenberg | 95,3 km | 2,3 km |
18 ★★★☆☆ | Wallers – Hélesmes | 89,3 km | 1,6 km |
17 ★★★★☆ | Hornaing – Wandignies | 82,5 km | 3,7 km |
16 ★★★☆☆ | Warlaing – Brillon | 75 km | 2,4 km |
15 ★★★★☆ | Tilloy – Sars-et-Rosières | 71,6 km | 2,4 km |
14 ★★★☆☆ | Beuvry-la-Forêt – Orchies | 65,2 km | 1,4 km |
13 ★★★☆☆ | Orchies | 60,2 km | 1,7 km |
12 ★★★★☆ | Auchy-lez-Orchies – Bersée | 54,1 km | 2,7 km |
11 ★★★★★ | Mons-en-Pévèle | 48,6 km | 3 km |
10 ★★☆☆☆ | Mérignies – Avelin | 42,6 km | 0,7 km |
9 ★★★☆☆ | Pont-Thibault – Ennevelin | 39,6 km | 1,4 km |
8 ★☆☆☆☆ | Templeuve – L'Epinette | 33,8 km | 0,2 km |
8 ★★☆☆☆ | Templeuve – Moulin-de-Vertain | 33,3 km | 0,5 km |
7 ★★★☆☆ | Cysoing – Bourghelles | 26,9 km | 1,3 km |
6 ★★★☆☆ | Bourghelles – Wannehain | 24,4 km | 1,1 km |
5 ★★★★☆ | Camphin-en-Pévèle | 19,9 km | 1,8 km |
4 ★★★★★ | Carrefour de l'Arbre | 17,2 km | 2,1 km |
3 ★★☆☆☆ | Gruson | 14,9 km | 1,1 km |
2 ★★☆☆☆ | Willems - Hem | 8,2 km | 1,4 km |
1 ★☆☆☆☆ | Roubaix – Espace Charles Crupelandt | 1,4 km | 0,3 km |
Drugi w historii wyścig kobiecego peletonu zostanie rozegrany w sobotę 16 kwietnia. Peleton wyruszy z miejscowości Denain i po starcie pokona cztery rundy wokół miasta. Następnie, po 41 kilometrach, w miejscowości Hornaing, wjedzie na trasę, którą dzień później pokonają panowie.
Na ostatnich 84 kilometrach czeka 17 sektorów kocich łbów, o łącznej długości 29,2 kilometra, w tym przeprawa przez Orchies, Mons-en-Pevele i Carrefour de l’Arbre. Cały wyścig liczy niespełna 125 kilometrów.
Peleton kobiet wyruszy na trasę o 12:25, zwyciężczyni na welodromie w Roubaix spodziewana jest między 15:42 a 16:03.
# | Sektor | Do mety | Długość |
---|---|---|---|
17 ★★★★☆ | Hornaing – Wandignies | 82,5 km | 3,7 km |
16 ★★★☆☆ | Warlaing – Brillon | 75 km | 2,4 km |
15 ★★★★☆ | Tilloy – Sars-et-Rosières | 71,6 km | 2,4 km |
14 ★★★☆☆ | Beuvry-la-Forêt – Orchies | 65,2 km | 1,4 km |
13 ★★★☆☆ | Orchies | 60,2 km | 1,7 km |
12 ★★★★☆ | Auchy-lez-Orchies – Bersée | 54,1 km | 2,7 km |
11 ★★★★★ | Mons-en-Pévèle | 48,6 km | 3 km |
10 ★★☆☆☆ | Mérignies – Avelin | 42,6 km | 0,7 km |
9 ★★★☆☆ | Pont-Thibault – Ennevelin | 39,6 km | 1,4 km |
8 ★☆☆☆☆ | Templeuve – L'Epinette | 33,8 km | 0,2 km |
8 ★★☆☆☆ | Templeuve – Moulin-de-Vertain | 33,3 km | 0,5 km |
7 ★★★☆☆ | Cysoing – Bourghelles | 26,9 km | 1,3 km |
6 ★★★☆☆ | Bourghelles – Wannehain | 24,4 km | 1,1 km |
5 ★★★★☆ | Camphin-en-Pévèle | 19,9 km | 1,8 km |
4 ★★★★★ | Carrefour de l'Arbre | 17,2 km | 2,1 km |
3 ★★☆☆☆ | Gruson | 14,9 km | 1,1 km |
2 ★★☆☆☆ | Willems - Hem | 8,2 km | 1,4 km |
1 ★☆☆☆☆ | Roubaix – Espace Charles Crupelandt | 1,4 km | 0,3 km |
Wyścigi odbędą się przy słonecznej pogodzie. Synoptycy na sobotę zapowiadają 14-16 stopni Celsjusza, na niedzielę 11 stopni rano i 19 po południu. W niedzielę możliwe niewielkie zachmurzenie.
Wiatr w sobotę powieje ze wschodu (13 km/h), w niedzielę podobnie, tym razem podmuchów spodziewać się należy z północnego-wschodu (11 km/h). W finałowej partii zmagań możliwy zatem boczny, momentami czołowy wiatr.
Paryż-Roubaix narodził się w 1896 roku z inicjatywy Theodore Vienne i Maurice Pereza. Fabrykanci tekstyliów postanowili zorganizować wielki wyścig, którego metę wyznaczyli na sfinansowanym przez siebie welodromie w Roubaix. Zawody wystartowały pod patronatem magazynu “Velo”. Do 1924 roku stałym terminem była wielkanocna niedziela.
Podczas pierwszych edycji zawodnicy mogli korzystać z pomocy wyznaczających tempo innych rowerzystów, motocyklistów, a nawet kierowców automobilów. Praktyki te zostały zabronione w 1910 roku. Z powodu I Wojny Światowej zawody na cztery lata przerwano. W 1919 roku kolarze powrócili na trasę, która prowadziła przez obszary doświadczone ogromnymi zniszczeniami wojennymi. Właśnie wtedy wyścig zyskał mroczną nazwę “Piekła Północy”.
Po II Wojnie Światowej trasę przesuniętą bardziej na północ Francji, gdzie nadal można było znaleźć drogi z “kocimi łbami”, pamiętającymi XIX wiek. W latach 1986-88 metę umieszczono w Roubaix przed siedzibą sponsora – La Redoute, na reprezentacyjnej ulicy Avenue des Nations Unies.
Budzące szacunek 118. edycji monumentu zdominowali kolarze belgijscy, łącznie 57 razy triumfując w “Piekle Północy”. Francuzi mają 30 zwycięstw. Rekordowe cztery triumfy zapisali Roger De Vlaeminck (1972, 1974-75, 1977) oraz Tom Boonen (2005, 2008-09, 2012). “Monsieur Paris-Roubaix” posiada też dziewięć miejsc na podium, “Tornado Tom” o dwa mniej.
Rekord Polski dzielą Joachim Halupczok (1990) i Zbigniew Spruch (1999), którzy na welodromie finiszowali na 14. miejscu.
W 2021 roku swojego “piekła” wreszcie doczekała się elita kobiecego peletonu. Po solowym ataku, zainicjowanym na pierwszym sektorze brukowanym, triumfowała Brytyjka Elizabeth Deignan.
Raport | Podium | ||
---|---|---|---|
1999 | Andrea Tafi | Wilfried Peeters | Tom Steels |
2000 | Johan Museeuw | Peter van Petegem | Eric Zabel |
2001 | Servais Knaven | Johan Museeuw | Romans Vainsteins |
2002 | Johan Museeuw | Steffen Wesemann | Tom Boonen |
2003 | Peter van Petegem | Dario Pieri | Wiaczesław Jekimow |
2004 | Magnus Backstedt | Tristan Hoffman | Roger Hammond |
2005 | Tom Boonen | George Hincapie | Juan Antonio Flecha |
2006 | Fabian Cancellara | Tom Boonen | Alessandro Ballan |
2007 | Stuart O'Grady | Juan Antonio Flecha | Steffen Wesemann |
2008 | Tom Boonen | Fabian Cancellara | Alessandro Ballan |
2009 | Tom Boonen | Filippo Pozzato | Thor Hushovd |
2010 | Fabian Cancellara | Thor Hushovd | Juan Antonio Flecha |
2011 | Johan Vansummeren | Fabian Cancellara | Maarten Tjallingii |
2012 | Tom Boonen | Sebastien Turgot | Alessandro Ballan |
2013 | Fabian Cancellara | Sep Vanmarcke | Niki Terpstra |
2014 | Niki Terpstra | John Degenkolb | Fabian Cancellara |
2015 | John Degenkolb | Zdenek Stybar | Greg Van Avermaet |
2016 | Mathew Hayman | Tom Boonen | Ian Stannard |
2017 | Greg Van Avermaet | Zdenek Stybar | Sebastian Langeveld |
2018 | Peter Sagan | Silvan Dillier | Niki Terpstra |
2019 | Philippe Gilbert | Nils Politt | Yves Lampaert |
2021 | Sonny Colbrelli | Florian Vermeersch | Mathieu van der Poel |
2022 | Dylan van Baarle | Wout van Aert | Stefan Kung |
2023 | Mathieu van der Poel | Jasper Philipsen | Wout van Aert |
Raport | Podium | ||
---|---|---|---|
2021 | Elizabeth Deignan | Marianne Vos | Elisa Longo Borghini |
2022 | Elisa Longo Borghini | Lotte Kopecky | Lucinda Brand |
2023 | Alison Jackson | Katia Ragusa | Marthe Truyen |
Obydwa wyścigi pokaże stacja Eurosport 1. Zmagania kobiet w sobotę od 14:00 (na Eurosport Player od 13:15), wyścig mężczyzn w niedzielę, początek 10:30.
jasiek
15 kwietnia 2022, 06:45 o 06:45
Patrzę na zdjęcie Colbrellego i nie mogę zrozumieć, jak facet, który wygrał taki wyścig może mieć atak serca.
Pytanie, czy w takim razie coś takiego nie może spotkać każdego, kto jeździ trochę mocniej na rowerze?
Wydaje się ,że jesteśmy zdrowi, aż tu nagle…
sebix
15 kwietnia 2022, 10:55 o 10:55
Jak w wieku 30 lat nagle doznasz eksplozji formy i staniesz się czołowym kolarzem klasycznym świata, to tak. Też coś takiego może cię spotkać.
Bartek
15 kwietnia 2022, 13:28 o 13:28
Halupczok też nagle zachorował na serce…
Zygafix
15 kwietnia 2022, 18:36 o 18:36
Fajnie gdyby Kwiatkowi udało się pobić rekord Polski i skończyć w pierwszej “10”ce.
Maciek79
16 kwietnia 2022, 08:12 o 08:12
Bartek, prośba nie pisz bzdur!