W niedzielę zawodnicy i zawodniczki zakończą sezon wiosennych klasyków. Na ardeńskich wzgórzach czekają dwie bitwy o zwycięstwo w monumencie Liege-Bastogne-Liege.
“Stara Dama” to najbardziej górzysty wiosenny klasyk, marzenie najlepszych klasykowców i grandtourowców. Na trasie pojawią się Tadej Pogacar i Mathieu van der Poel, a w rywalizacji kobiet Kasia Niewiadoma ponownie stanie w szranki z Demi Vollering i Elisą Longo Borghini.
Na starcie nie zabraknie innych biało-czerwonych. Na liście startowej są też Marta Lach, Marta Jaskulska (obie Ceratizit-WNT) oraz Michał Kwiatkowski (Ineos Grenadiers), Łukasz Wiśniowski (Bahrain Victorious) i Danny van der Tuuk (Equipo Kern Pharma).
Liege-Bastogne-Liege przebiegnie na lekko zmodyfikowanej trasie, ponownie zmierzając do centrum Liege. Cały dystans 110. edycji monumentu wyniesie 254,5 kilometra, przy różnicy wzniesień około 4300 metrów, a modyfikacje dotknęły tylko pierwszą część trasy.
Organizator zaznaczył 11 podjazdów, w rzeczywistości jest ich więcej, w większości “wrzuconych” na ostatnie 100 kilometrów. Pierwsza wspinaczka – Côte de Bonnerue (2,4 km; 5,7%) – znajdzie się na 76. kilometrze, a przed półmetkiem wyrośnie jeszcze tylko Côte de Saint-Roch (117 km; 1 km; 11,2%).
Poważną zabawę na 160. kilometrze rozpocznie Côte de Mont-le-Soie (1,7 km, 7,9%), zaraz po której czekać będą Côte de Wanne (85 km przed metą; 3,6 km, 5,1%) i Côte de Stockeu (78 km; 1 km, 12,5%). Wzniesienia zaczną pojawiać się jeden po drugim. Peleton pokona kolejno Côte de Haute-Levee (74 km; 2,2 km, 7,5%), wyróżniającą się długością Col du Rosier (60 km; 4,4 km, 5,9%) i Côte de Desine (47 km; 1,6 km, 8,1%).
Po 218 kilometrach czeka Côte de La Redoute (34 km; 2 km, 8,9%), na której atakować uwielbia wielki nieobecny niedzieli Remco Evenepoel. Za “Redutą” znajdą się Cornemont (30 km; 1,6 km; 4,2%) oraz Côte des Forges (23,3 km; 1,3 km; 7,8%).
Końcówka nie będzie się niczym różniła od poprzednich edycji, przynajmniej od czasu powrotu mety do Liege. Na ostatnich 15 kilometrach wyrosną Côte de la Roche aux Faucons (13,3 km; 1,3 km; 11%) oraz znajdującą się zaraz za “Wzgórzem Sokołów” podstępna poprawka na Gonhis-Boncelles (10 km; 1,8 km; 5,3%).
Peleton na trasę wyruszy z Liege o godzinie 10:10, a najlepsi zawodnicy na mecie, też przy Quai des Ardennes, spodziewani są między 16:10 a 16:46.
Zawodniczki podczas 8. edycji klasyku pokonają dystans 153 kilometrów, wyruszając z Bastogne o 13:45.
Na ostatnich 100 kilometrach trasy wyróżniono 10 ardeńskich podjazdów, sumujących się do 2700 metrów przewyższenia. Praktycznie cała droga poprowadzi trasą przejazdu mężczyzn.
Najlepsze zawodniczki na mecie w Liege spodziewane są między 17:39 a 18:05.
Pod nieobecność kontuzjowanego zwycięzcy dwóch ostatnich edycji ardeńskiego monumentu, Remco Evenepoela, zdecydowanym faworytem wyścigu będzie Tadej Pogacar.
Słoweński mistrz wygrał w Liege w 2021 roku, finiszując wówczas z kilkuosobowej grupy. W zeszłym roku zatrzymała go kontuzja, teraz wraca po miesięcznej przerwie, związanej z przygotowaniami do Giro d’Italia.
Lider UAE Team Emiartes na pewno nie wystartuje w swej szczytowej formie, ale to żadna pociecha dla jego rywali. Wspomagany przez Marca Hirchiego, Joao Almeidę i Diego Ulissiego, wybierze sobie dogodne miejsce na rozpoczęcie samotnego rajdu. „Reduta” wygląda na idealne to tego miejsce.
Na drodze Pogacarowi spróbuje stanąć Mathieu van der Poel (Alpecin-Deceuninck). Mistrz świata błyszczał w brukowych klasykach, ale w Amstel Gold Race nie potrafił wykrzesać z siebie energii. Dodatkowy tydzień odpoczynku powinien pomóc Holendrowi, dlatego w niedzielę można się po nim spodziewać bardziej ofensywnej jazdy.
Do gry o zwycięstwo chce się włączyć drugi przed rokiem Thomas Pidcock. Zawodnik Ineos Grenadiers znakomicie wypadł w Amstel, dlatego wiemy, że forma się zgadza. Anglik otrzyma wsparcie silnej drużyny, wzmocnioną w ostatniej chwili Eganem Bernalem. W składzie “Grenadierów” jest też Michał Kwiatkowski.
Swój widoczny ślad w tegorocznym wyścigu mogą też odcisnąć Mattias Skjelmose (Lidl-Trek), Aleksandr Vlasov, Jai Hindley (obaj Bora-hansgrohe), Santiago Buitrago (Bahrain Victorious), Benoit Cosnefroy, Felix Gall (obaj Decathlon AG2R La Mondiale), David Gaudu (Groupama-FDJ) i Maxim Van Gils (Lotto Dstny).
W wyścigu kobiet zapowiada się na batalię w trójkącie: Demi Vollering – Elisa Longo Borghini – Katarzyna Niewiadoma.
Przed rokiem Holenderka i Włoszka kwestię zwycięstwa rozstrzygnęły pomiędzy sobą dopiero w sprinterskim pojedynku. W niedzielę podobny scenariusz jest bardzo prawdopodobny, z tym że z udziałem polskiej zawodniczki.
Taki finał nie byłby jednak po myśli liderki grupy Canyon/SRAM Racing, ponieważ Kasia dysponuje najsłabszym finiszem w tym tercecie. Musi spróbować zaatakować wcześniej, może już na „Reducie” albo na “Wzgórzu Sokołów”. Holenderka z SD Worx-ProTime w tym sezonie prezentuje nieco słabszą formę, dość przypomnieć, że dotąd jeszcze nie wygrała, natomiast Włoszka z Lidl-Trek może zacząć odczuwać trudy wiosennych zmagań. Pozostaje atakować.
Taktyczna rozgrywka może okazać się tu kluczem. SD Worx posiada w obwodzie Niamh Fisher-Black i Shirin van Anrooij. W Lidl-Trek może zaskoczyć Gaia Realini. Niewiadomej dobrym wsparciem powinny służyć Elise Chabbey i Ricarda Bauernfeind.
Na wysokie miejsce w Liege stać również Mariannę Vos (Visma | Lease a Bike), Evitę Muzic (FDJ-Suez), Ashleigh Moolman-Pasio (AG Insurance-Soudal) czy Juliette Labous (Team dsm-firmenich PostNL).
Na pomysł wpadli członkowie klubów Pesant Club Liègois i Liège Cyclist’s Union. Wyścig miał być zaledwie sprawdzianem przed planowanym ultramaratonem między Liege a Paryżem – i z powrotem – na niebagatelnym dystansie 845 km.
Premierowa odsłona odbyła się 29 maja 1892 roku z Avenue Rogier. Na start o wczesnych godzinach porannych – 5:39 – przybyło 300 gapiów. Do boju ruszyło jedynie 33 kolarzy. Kolarzy-amatorów rzecz jasna. Zwyciężył Léon Houa, który zaledwie cztery miesiące wcześniej pierwszy raz wskoczył na rower! Swój sukces powtórzył w dwóch następnych latach.
“Stara Dama” do końca trzeciego dziesięciolecia zeszłego wieku była organizowana w zależności od sezonu dla amatorów (1892-93, 1898-99), zawodowców (1894, 1912, 1919-24) lub kolarzy “niezależnych” (1911, 1913, 1925-29), natomiast w latach 1895-97, 1900-10, 1914-18, 1940-42, 1944 zawodów nie przeprowadzono.
W latach 1951 i 1952 Szwajcar Ferdi Kübler wygrywa zarówno Fleche Wallone, jak i Liège-Bastogne-Liège, lata siedemdziesiąte to era Eddy’ego Merckxa, który z pięcioma triumfami pozostaje rekordzistą (1969, 1971-75), następnie przyszedł czas na jego szwagra Josepha Bruyère, który zwyciężył w 1976 i 1978 roku.
Dwa lata później śnieżną batalię na swoją korzyść przesądził Bernard Hinault, czyli „Een Breton van Beton” – Bretończyk z betonu. W drugiej połowie lat 80. nie ma mocnych na Moreno Argentina, a nasza epoka należy do Alejandro Valverde, który zatrzymał się na liczbie czterech zwycięstw (2006, 2008, 2015, 2017).
W statystyce Belgowie z 62 triumfami zdecydowanie wyprzedzają Włochy (12) i Szwajcarię (6). Polskim wkładem w historię “Staruszki” są trzecie miejsca Michała Kwiatkowskiego w latach 2014 i 2017.
Wyścig kobiet rozgrywany jest dopiero od 2017 roku. Dwie pierwsze edycje zapisała na swoim koncie Anna van der Breggen, Wyczyn Holenderki wyrównały jej rodaczki Annemiek van Vleuten, triumfatorkę z lat 2019 i 2022 oraz Demi Vollering (2021, 2023).
Najwyższa lokata polskiej zawodniczki to trzecie miejsce Katarzyny Niewiadomej w pierwszej edycji tego klasyku.
Raport | Podium | ||
---|---|---|---|
1999 | Frank Vanderbroucke | Michael Boogerd | Maarten den Bakker |
2000 | Paolo Bettini | David Etxebarria | Davide Rebellin |
2001 | Oscar Camenzind | Davide Rebellin | David Etxebarria |
2002 | Paolo Bettini | Stefano Garzelli | Ivan Basso |
2003 | Tyler Hamilton | Iban Mayo | Michael Boogerd |
2004 | Davide Rebellin | Michael Boogerd | Alexandre Vinokurov |
2005 | Alexandre Vinokurov | Jens Voigt | Michael Boogerd |
2007 | Alejandro Valverde | Paolo Bettini | Damiano Cunego |
2007 | Danilo Di Luca | Alejandro Valverde | Frank Schleck |
2008 | Alejandro Valverde | Davide Rebellin | Frank Schleck |
2009 | Andy Schleck | Joaquim Rodriguez | Davide Rebellin |
2010 | Alexandre Vinokurov | Alexandre Kolobniev | Philippe Gilbert |
2011 | Philippe Gilbert | Frank Schleck | Andy Schleck |
2012 | Maxim Iglinskiy | Vincenzo Nibali | Enrico Gasparotto |
2013 | Daniel Martin | Joaquim Rodriguez | Alejandro Valverde |
2014 | Simon Gerrans | Alejandro Valverde | Michał Kwiatkowski |
2015 | Alejandro Valverde | Julian Alaphilippe | Joaquim Rodriquez |
2016 | Wouter Poels | Michael Albasini | Rui Costa |
2017 | Alejandro Valverde | Daniel Martin | Michał Kwiatkowski |
2018 | Bob Jungels | Michael Woods | Romain Bardet |
2019 | Jakob Fuglsang | Davide Formolo | Maximilian Schachmann |
2020 | Primoz Roglic | Marc Hirschi | Tadej Pogacar |
2021 | Tadej Pogacar | Julian Alaphilippe | David Gaudu |
2022 | Remco Evenepoel | Quinten Hermans | Wout van Aert |
2023 | Remco Evenepoel | Thomas Pidcock | Santiago Buitrago |
Raport | Podium | ||
---|---|---|---|
2017 | Anna van der Breggen | Elizabeth Deignan | Katarzyna Niewiadoma |
2018 | Anna van der Breggen | Amanda Spratt | Annemiek van Vleuten |
2019 | Annemiek van Vleuten | Floortje Mackaij | Demi Vollering |
2020 | Elizabeth Deignan | Grace Brown | Ellen van Dijk |
2021 | Demi Vollering | Annemiek van Vleuten | Elisa Longo Borghini |
2022 | Annemiek van Vleuten | Grace Brown | Demi Vollering |
2023 | Demi Vollering | Elisa Longo Borghini | Marlen Reusser |
Oba wyścigu będą dostępne w stacji Eurosport 1. Początek transmisji o godzinie 12:30.
Zapowiadane są możliwe opady deszczu, wiatr słaby, chwilami umiarkowany, temperatura powietrza do 11ºC.
mapki i profile: ASO