Sylwester Szmyd: “Mam swój typ na Tour”

Sylwester Szmyd podsumowuje najważniejsze starty przed lipcowym Tour de France i wskazuje swojego faworyta.

Tak krótko na temat Dauphine i Suisse. Wyścig we Francji, jak zawsze dużo silniej obsadzony i jak zwykle to właśnie tam większość pretendentów do podium Tour de France wykańcza swoje przygotowania do “Wielkiej Pętli”.

Myślę, że mieliśmy w pierwszej “10” wszystkich, których zobaczymy walczących w lipcu na francuskich szosach. Cieszy mnie słabsza dyspozycja Froome’a, dająca nadzieję, że nie wygra Touru, cieszy tak samo super noga jego gregario “Kwiatka”, dająca nadzieję na szansę do wygrania etapu. Cieszy mnie również zwycięstwo Jakoba, jak zawsze, kiedy wygrywa “wieczny” gregario.

Tour de Suisse to już jak zawsze wykorzystanie formy z Giro przed odpoczynkiem (Pozzo, Kruijswijk, Costa, Hirt) i okazja dla pomocników do pokazania się i ugrania czegoś na własne konto (Nieve, Soler, Frank).

Na Criterium du Dauphine zwróciłem szczególną uwagę na Emanuela Buchmanna, który jak sądzę wkrótce będzie jednym z lepszych kolarzy na klasyfikację generalną tygodniówek i sporą pomocą dla Rafała Majki na najbliższym Tour de France.

A jeśli już przy mistrzu Polski jesteśmy, to jako kibic wolałbym go dużo bardziej oglądać wśród kolarzy, z którymi powinien mierzyć się na co dzień, na Dauphine lub Tour de Suisse. Jasne, Tour jest priorytetem, trener lub DS podejmują decyzję, bo to czy tamto, ale myślę, że jeśli ktoś swoimi wynikami pokazał, że ma taki, a nie inny poziom sportowy, to myślę, że chowanie się po “słoweńskich krzakach” przed najważniejszą imprezą sezonu nie przystoi kilkukrotnemu zwycięzcy etapów na TdF. Żałuję, że go nie widziałem wśród najlepszych w czerwcu i czekam aż będę mógł pogratulować mu kolejnego super Touru, bo to jedyny wyścig, który tak naprawdę się liczy.

Trenuję już od nastu dni z Nairo i zgadza się on całkowicie z tym, co napisałem po Giro. W ostatnim tygodniu, po upadku na etapie po Blockhausie, miał problemy mięśniowe, do tego stopnia, że ledwo mógł chodzić i, jak sam mówi, gdyby był chociaż na swoim “normalnym” poziomie, to wygrałby Giro bez problemu. Zgadza się ze mną również, że i Nibali nie miał kompletnie nogi, bo chociażby na etapie Piancavallo, który mógł się okazać decydujący, “wszyscy” widzieli, że Nairo ledwo kręcił nogami, a Vincenzo ukrywał się za gregario nie mając nogi na prawdziwą i konkretną akcję.

Dziś powiem tylko, że widziałem wielu kolarzy, ale tak “fruwających” pod górę jak Nairo, z taką lekkością i łatwością, to jeszcze nigdy nikogo. Mam swój typ na lipiec.

Sylwester Szmyd o życiu kolarza w sieci pisał od lat. W sezonie 2017, z perspektywy byłego już zawodnika i prowadzącego firmę Szmyd Coaching, na łamach Rowery.org będzie dzielił się swoimi obserwacjami z największych imprez.