Peter Sagan: “nie mogę pracować za wszystkich”

Mistrz świata Peter Sagan nie był niezadowolony z zachowania rywali na trasie Gandawa-Wevelgem.

Kiedy w 2013 roku Peter Sagan przebojem wchodził do czołówki kolarzy rywalizujących w wyścigach klasycznych, jego nonszalancki styl bycia i dziecinne momentami zachowania nie podobały się królującemu na tym polu Fabianowi Cancellarze. Szwajcarowi wyrażał dezaprobatę widząc gesty Słowaka na metach etapów Tour de France, a w komentarzach przed wiosennymi klasykami obaj panowie odnosili się do siebie z dużą rezerwą. Doświadczony Szwajcar odgrażał się, że nie pozwoli rywalom na wożenie się na kole i pogubi ich przed metą.

Dziś Sagan, o wiele doroślejszy, mocniejszy, ale także bardziej ukształtowany jako kolarz, znajduje się w podobnej sytuacji. Najmocniejszy na trasach dwukrotny mistrz świata jest centralną postacią rywalizacji i to na jego ruch czekają rywale. Jego koło jest najbardziej obleganą pozycją, a gdy niestrudzony “Hulk” pracuje w odjazdach, rywale kalkulują jak oszczędzić nieco sił by Słowaka ograć na finiszu.

Podczas Omloop Het Nieuwsblad Sagan wykonał najwięcej pracy w zwycięskim odjeździe, zajmując drugie miejsce. Na trasie Kuurne-Bruksela-Kuurne Słowak na metę dojechał już w większym towarzystwie i wygrał. Na brak współpracy skarżył się znowu w finale Mediolan-San Remo, gdzie po ataku na Poggio otrzymał odpowiedź tylko od Juliana Alaphilippe’a i Michała Kwiatkowskiego. Ci dali mistrzowi świata po jednej zmianie, gdyż za plecami mieli sprinterów swoich grup.

Podczas ostatniego sprawdzianu przed Ronde van Vlaanderen, wyścigu Gandawa-Wevelgem, Sagan znalazł się w czołowej grupce z Gregiem van Avermaetem (BMC Racing), Jensem Keukeleirem (Orica-Scott), Nikim Terpstrą (Quick-Step Floors) i Sorenem Kraghem Andersenem (Team Sunweb). Grupka nie współpracowała najlepiej, co skończyło się odjazdem van Avermaeta i Keukeleire’a, którzy przechylili szalę zwycięstwa na swoją korzyść.

Nie wiem co chciał zrobić Terpstra, bo najpierw zaatakował aby dostać się do odjazdu, a potem nie chciał pracować. To jeszcze jeden przykład tego, jak można przegrać w walce ze mną. Co ja mogę zrobić? Nie jesteśmy kolegami z drużyny, nie mogę pracować za wszystkich, żeby oni potem ograli mnie na finiszu

– mówił na mecie Sagan.

Słowak odmówił wzięcia na siebie ciężaru pogoni i choć wychodził na zmiany, nie zamierzał pozwolić dwójce rywali na przejechanie się na jego kole. Trzecie miejsce w Wevelgem nie było szczytem jego marzeń, ale mistrz świata zdawał się być bardziej zirytowany niż zniechęcony.

Nie jestem zawiedziony. Dziś jestem zmotywowany. Jeśli wygrywasz cały czas, łatwo stracić motywację. Ja jestem zmotywowany by odnieść kolejne zwycięstwa. Zobaczymy co się wydarzy na Flandrii i Paryż-Roubaix

– zapowiedział.

Sagan 2 kwietnia stanie na starcie “Flandryjskiej Piękności” jako obrońca tytułu, natomiast 9 kwietnia wystartuje w Paryż-Roubaix z zamiarem poprawienia 6. lokaty z 2014 roku.