fot. BettiniPhoto/Merida Polska
Na drogach holenderskiej Limburgii zobaczymy w niedzielę pierwszy akt “ardeńskiego tryptyku”.
Amstel Gold Race rozpoczyna ostatnią część wiosennego sezonu wyścigów klasycznych. Krajobraz zmieni się na górzysty, zmienią się również wystawiane oddziały. Ciężkozbrojnych rycerzy brukowych traktów zastąpią lekkozbrojne, dynamiczne jednostki doborowych wspinaczy. W takich potyczkach znakomicie sprawuje się pan Michał, Michał Kwiatkowski, który przystąpi do turnieju z pozycji obrońcy tytułu.
W kraju tulipanów po raz kolejny nie zabraknie również CCC Sprandi Polkowice. “Pomarańczową” drużynę poprowadzą Davide Rebellin i dziewiąty przed rokiem Maciej Paterski.
Start honorowy 51. „Piwnego Wyścigu” nastąpi o 10:15 z rynku w Maastricht, rozstrzygnięcie w Valkenburgu (precyzyjniej w Berg en Terblijt) przewidywane jest około 16:34.
Tegoroczna trasa (248,7 km) została skrócona o 10 kilometrów, ale organizatorzy nie wprowadzili zasadniczych zmian. W programie pozostały 34 podjazdy, w dotychczasowym układzie z Kruisbergiem, Eyserboswegiem, Frombergiem, Keutenbergiem, Guelhemmerbergiem, Bemelerbergiem i naturalnie Caubergiem.
Pod sławny Cauberg (800 m, 6,5%, maks. 12,8%) kolarze podjadą cztery razy. Po raz ostatni na 1800 metrów przed metą. To zwykle kluczowy moment wyścigu, choć np. w 2013 roku Roman Kreuziger zwycięski rajd rozpoczął na przedostatniej przeprawie pod Cauberg. Finiszowa prosta prowadzi na lekko wznoszącej się drodze.
Oprócz całej gamy krótkich podjazdów, poważnym wyzwaniem dla kolarzy będą wąskie drogi, nagromadzenie niebezpiecznych zakrętów, wysepek i zwężeń drogowych.
Vrakelberg (#20; 100,9 km do mety; 600 m; 7,2%, maks. 11,4%)
Sibbergrubbe (#21; 93,2 km; 2100 m; 3,6%, maks. 6%)
Cauberg (#22; 87,9 km; 800 m; 6,5%, maks. 12,8%)
Geulhemmerberg (#23; 84,2 km; 1200 m; 4,6%, maks. 8%)
Bemelerberg (#24; 71,5 km; 900 m; 4,5%, maks. 7%)
Loorberg (#25; 56,2 km; 1500 m; 5,3%, maks. 8,6%)
Gulpenerberg (#26; 46,7 km; 600 m; 5,7%, maks. 13,9%)
Kruisberg (#27; 41,3 km; 600 m; 8,8%, maks. 15,5%)
Eyserbosweg (#28; 39,4 km; 900 m; 9,3%, maks. 17%)
Fromberg (#29; 35,6 km; 1600 m; 3,6%, maks. 8%)
Keutenberg (#30; 31,1 km; 1200 m; 5,9%, maks. 22%)
Cauberg (#31; 20,3 km; 800 m; 6,5%, maks. 12,8%)
Guelhemmerberg (#32; 16,5 km; 1200 m; 4,6%, maks. 8%)
Bemelerberg (#33; 7,5 km; 900 m; 4,5%, maks. 7%)
Cauberg (#34; 1,8 km; 800 m; 6,5%, maks. 12,8%)
Z numerem jeden wystartuje ubiegłoroczny zwycięzca Michał Kwiatkowski (Team Sky). Polak wraca do ścigania po średnim występie w Ronde van Vlaanderen, a prezentowana forma stanowi pewną zagadkę. Ardeński tryptyk jest najważniejszym dla “Kwiato” momentem wiosny, do którego przygotowywał się innym tokiem niż ostatnio. Pojechał “De Ronde” zamiast Wyścigu Dookoła Kraju Basków, co ma zapewnić mu większą świeżość przed pozostałymi dwoma wyścigami ardeńskiej kampanii.
Polak w Team Sky będzie mógł liczyć na wsparcie znakomitych kolegów. Nie zabraknie Michała Gołasia, a Wout Poels i Sergio Henao mogą przejąć na trasie rolę liderów.
Pod nieobecność Alejandro Valverde (Movistar) najgroźniejszym zespołem wydaje się Orica-GreenEdge. Australijczycy pojadą na trzeciego w zeszłym roku Michaela Matthewsa oraz Simona Gerransa, który również stawał na najniższym stopniu podium Amstel w latach 2013-14. Obaj panowie świetnie znają uwarunkowania wyścigu i zrobią wszystko by w Limburgii w końcu sięgnąć po cenne zwycięstwo.
Przekonywujące argumenty posiada również Etixx-Quick Step. Julian Alaphilippe i Petr Vakoc pozostawili świetne wrażenie z Brabanckiej Strzały. Patrick Lefevere przyrównuje utalentowanego Czecha do Philippe’a Gilberta. Jeśli się nie myli to Vakoc może być czarnym koniem wyścigu.
Wspomniany wyżej Gilbert, trzykrotny zwycięzca z Valkenburga (2010, 2011, 2014), w obecnym sezonie nie błyszczy formą, ale przecież Cauberg to jego góra, na której zdobył też tytuł mistrza świata (2012). Belg mimo złamanego w bójce na treningu palca stanie na starcie i będzie zapewne chciał wystrzelić na “swoim” Caubergu.
Lotto Soudal liczy na Tony Gallopina, Lampre-Merida na Rui Costę, a Katushę poprowadzi Joaquim Rodriquez, który jak na razie nie potrafił jednak odnaleźć się na holenderskich drogach. Dimension Data poprowadzą Edvald Boasson Hagen i Serge Pauwels, dwie mocne strzelby posiada Ag2r La Mondiale – Alexisa Vuillermoza i Jana Bakelantsa.
Ukąsić na własnej ziemi w każdej chwili mogą Wilco Kelderman i Robert Gesink (obaj LottoNL-Jumbo), Bauke Mollema (Trek-Segafredo) czy Tom Dumoulin (Giant-Alpecin).
Pełna lista startowa dostępna jest tutaj.
Imprezę zorganizowano po raz pierwszy w 1966 roku. Nie obyło się bez problemów, ale od tego czasu wyścig rozgrywano co roku, a jego znaczenie rosło. Pierwsza dekada zdecydowanie należała do Belgów i Holendrów, którzy co roku wypełniali podium po brzegi. Wyjątkiem jest inauguracja wyścigu, którą wygrał Jean Stablinski – Francuz polskiego pochodzenia.
Przełom lat 70. i 80. to z kolei dominacja Jana Raasa, który pięciokrotnie zwyciężał. Wraz ze wzrostem znaczenia imprezy na podium gościć zaczęli także zawodnicy z innych krajów – w latach 90. drugie miejsce zwykle okupował któryś z Włochów, a na najwyższym stopniu podium trzykrotnie pojawiał się reprezentant szwajcarskich kantonów.
W XXI w. dwóm kolarzom udało się wygrać całość ardeńskiego tryptyku w jednym roku – w 2004 roku uczynił to Davide Rebellin, a w 2011 Philippe Gilbert, który na swoim koncie ma trzy wygrane w „Piwnym Wyścigu”. Rekordzistą pod względem ilości miejsca na podium jest Michael Boogerd, który w latach 1999 – 2006 w pierwszej trójce mieścił się siedem razy, a w karierze 10 razy ukończył wyścig w czołowej dziesiątce.
Zeszłoroczną edycję nadal mamy dobrze w pamięci za sprawą triumfu Michała Kwiatkowskiego w tęczowej koszulce mistrza świata. Polak w Amstel był również 4. (2013) i 5. (2014). W sezonie 2000 na 8. miejscu finiszował Zbigniew Spruch, w 2015 na 9. Maciej Paterski.
1999 Michael Boogerd Lance Armstrong Gabriele Missaglia 2000 Eric Zabel Michael Boogerd Marcus Zberg 2001 Erik Dekker Lance Armstrong Serge Baguet 2002 Michele Bartoli Sergei Ivanov Michael Boogerd 2003 Alexandre Vinokurov Michael Boogerd Danilo di Luca 2004 Davide Rebellin Michael Boogerd Paolo Bettini 2005 Danilo di Luca Michael Boogerd Mirko Celestino 2006 Frank Schleck Steffen Wesemann Michael Boogerd 2007 Stefan Schumacher Davide Rebellin Danilo di Luca 2008 Damiano Cunego Frank Schleck Alejandro Valverde 2009 Sergei Ivanov Karsten Kroon Robert Gesink 2010 Philippe Gilbert Ryder Hesjedal Enrico Gasparotto 2011 Philippe Gilbert Joaquim Rodriguez Simon Gerrans 2012 Enrico Gasparotto Jelle Vanendert Peter Sagan 2013 Roman Kreuziger Alejandro Valverde Simon Gerrans 2014 Philippe Gilbert Jelle Vanendert Simon Gerrans 2015 Michał Kwiatkowski Alejandro Valverde Michael Matthews
Wyścig pokaże stacja Eurosport 1, początek o godzinie 15:00.
Polskie kolarstwo jest kobietą. Narvaez popsuł plany Pogacara. Tiberi podpisał nowy kontrakt. Wiadomości i wyniki z 4 maja.
Tadej Pogacar chciał wygrać już na otwarcie Giro d'Italia. Słoweniec w finale wiedział jednak, że pokonanie Jhonatana Narvaeza może być…
Zapowiedź 2. etapu Giro d’Italia 2024. 5 maja (niedziela): San Francesco al Campo – Oropa (161 km ⭐️⭐️⭐️).
Ekwadorczyk Jhonatan Narvaez (Ineos Grenadiers) wygrał pierwszy etap 107. edycji Giro d’Italia i został liderem wyścigu.
Marianne Vos (Team Visma | Lease a Bike) triumfowała w Sigüenza w siódmym dniu La Vuelta Femenina.
Pod nieobecność ubiegłorocznego zwycięzcy, Primoza Roglica, z numerem jeden pojedzie drugi zawodnik tamtego wyścigu Geriant Thomas.
