Mediolan-San Remo 2023. Mathieu van der Poel pokonał Gannę i Van Aerta

Mathieu van der Poel (Alpecin-Deceuninck) wygrał na Via Roma w San Remo wyścig Mediolan-San Remo.

Holender po ataku na Poggio na mecie zameldował się kilka sekund przed Włochem Filippo Ganną (Ineos Grenadiers), Belgiem Woutem van Aertem (Jumbo-Visma) i Słoweńcem Tadejem Pogacarem (UAE Team Emirates).

Michał Kwiatkowski (Ineos Grenadiers) został zatrzymany przez kraksę przed podjazdem na Cipressę i do mety dojechał jako 130. (+9:22). Łukasz Wiśniowski (EF Education-EasyPost) finiszował 140. (+10:33). Maciej Bodnar (TotalEnergies) i Cesare Benedetti (Bora-hansgrohe) po kraksach nie ukończyli wyścigu.

Trasa Mediolan-San Remo

Wyścig Mediolan-San Remo rozgrywany był po raz 114. i prowadził na dobrze znanej trasie z przedmieść Mediolanu na liguryjskie wybrzeże. Po starcie z Abbiategrasso kolarze pokonywali 294 kilometry, w pierwszej fazie mierząc się z płaską trasą i dopiero po 120 kilometrach wjeżdżając na łagodnie wznoszącą się drogę ku Passo Turchino. Podjazd kończył się niemal w połowie dystansu, bo na 144. kilometrze, a stamtąd peleton zjeżdżał ku wybrzeżu.

Na liguryjskiej ziemi po 240 kilometrach rozpoczynały się pagórki: kolejno Capo Mele (1,9 km; 4,2%), Capo Cervo (1,9 km; 2,8%) i Capo Berta (1,8 km; 6,7%), a następnie Cipressa (5,65 km, średnio 4,1%; maksymalnie 9%), ze szczytem na 272. kilometrze. Dalej pozostawało tylko Poggio (3,7 km, średnio 3,7%; maksymalnie 8%), którego szczyt wyrastał na 289. kilometrze. Stamtąd do mety jak zwykle prowadził kręty zjazd i dojazdowy odcinek na Via Roma w San Remo.

Przebieg zmagań

Wyścig Mediolan-San Remo rozpoczął się przy wiosennej pogodzie: w Mediolanie świeciło słońce, a termometry pokazywały 13 stopni Celsjusza.

Ucieczkę sformowało dziewięciu kolarzy, a ataki zakończyły się po mniej więcej 15 kilometrach, gdy odjechali Alois Charrin (Tudor Pro Cycling), Aleksandr Riabushenko (Astana Qazaqstan), Mirco Maestri i Samuele Rivi (Eolo-Kometa), Alessandro Tonelli i Samuele Zoccarto (Green Project-Bardiani CSF-Faizane), Negasi Haylu Abreha (Q36.5) oraz Jan Maas i Alexandre Balmer (Jayco-AlUla).

Grupka zyskała nieco ponad trzy minuty przewagi nad peletonem, w którym pracowały ekipy Jumbo-Visma i Alpecin-Deceuninck. Tradycyjnie nie działo się wiele: zawodnicy starali się rozłożyć siły i jeść w odpowiednich odstępach, tak, aby być w stanie wykrzesać z siebie siły po 250 kilometrach.

Po 160 kilometrach z wyścigu po kraksie na zjeździe z przeleczy Turchino wycofał się Maciej Bodnar (TotalEnergies), spotkanie z asfaltem zaliczyli również Julian Alaphilippe (Soudal-Quick-Step), Jasper Philipsen (Alpecin-Deceuninck) oraz Jonathan Milan (Bahrain Victorious).

52 kilometry przed metą, na Capo Mele, z czołówki strzelił Charrin, a przewaga ucieczki spadła do minuty. W peletonie spokojnie tempo dyktowali kolarze Trek-Segafredo i Bora-hansgrohe, a na Capo Berta ucieczka straciła Abrehę, Riabushenkę i Zoccarato.

Zoccarato zdołał dojechać, więc do stóp Cipressy na czele dojechało sześciu kolarzy. Na dojeździe do pierwszego kluczowego podjazdu w peletonie kraksa zatrzymała Sama Bennetta i Cesare Benedettiego (Bora-hansgrohe) oraz dwóch kolarzy DSM. 29 kilometrów przed metą za peletonem niegroźnie upadł Jan Tratnik (Jumbo-Visma), który zaplątał się w rower Michała Kwiatkowskiego (Ineos Grenadiers).

Tempo na Cipressie dyktowali zawodnicy Ineos Grenadiers i Lotto Dstny. Początkowo wysoko jechali Arnaud De Lie i Caleb Ewan, a także Filippo Ganna, a do przodu przesunął się Tadej Pogacar, osłaniany przez Diego Ulissiego, Felixa Großschartnera i Tima Wellensa. Szybko pojawili się zawodnicy Bahrain Victorious, spokojnie jechali Mathieu van der Poel (Alpecin-Deceuninck) i Mads Pedersen (Trek-Segafredo).

Na Cipressie z peletonu spłynął Fernando Gaviria (Movistar Team), w czołówce brakowało też Kwiatkowskiego, ale grupa nie schudła znacząco. 23 kilometry przed metą kłopoty miał De Lie, za to Ewan na szczycie jechał już za prowadzącym grupę Filippo Ganną (Ineos Grenadiers).

Czołówkę na zjeździe prowadził Van der Poel, za sobą mając Wouta van Aerta (Jumbo-Visma), Biniama Girmaya (Intermarche-Circus-Wanty) i czterech zawodników Ineos Grenadiers. Po zjeździe swoje warunki próbowali narzucić zawodnicy Alpecin-Deceuninck i Bahrain Victorious, ale z tych zabiegów nic nie robił sobie Nils Politt (Bora-hansgrohe), który 16,7 kilometra przed metą ruszył do akcji.

Akcja mistrza Niemiec nie wniosła wiele, a do pracy zabrali się kolarze Soudal-Quick-Step, na Poggio prowadząc około 50-osobowy peleton. Alaphilippe i Mohoric dysponowali najliczniejszymi obstawami, pomocników miał też jeszcze Pogacar, Peter Sagan i Anthony Turgis (TotalEnergies) trzymali się razem, a przeliczanie trwało w szeregach Ineos Grenadiers, którzy mieli w czołówce Gannę, Magnusa Sheffielda, Bena Swifta i Jhonatana Narvaeza.

Tempo na Poggio nadawali kolarze Bahrain Victorious i EF Education-EasyPost. Mohorica prowadziło trzech zawodników, Pogacara ustawiał Wellens, natomiast wysoko jechał nadal Ewan. 8 kilometrów przed metą Wellens przyspieszył i wyprowadził Pogacara do ataku. Za dwójką pędzili Van der Poel, Ganna i Pedersen, potem Mohoric i Van Aert.

fot. POOL Dario Berlingheri/LaPresse

6,9 kilometra przed metą peleton pękł, co na czele zostawiło ósemkę. Pogacar ruszył 300 metrów dalej, ale atak Słoweńca opanował Ganna, a po chwili dojechali Van Aert i Van der Poel. Gonili Mohoric i Pedersen i jadący na świadka Soren Kragh Andersen (Alpecin-Deceuninck).

Przed szczytem Poggio, 5,5 kilometra przed metą, z grupki wystrzelił Van der Poel. Rywale nie zareagowali, Holender zyskał kilka metrów przewagi i samotnie zaczął zjazd. Van Aert wziął na siebie pogoń, Pogacar próbował nadążyć, Ganna w zakrętach tracił więcej.

Van der Poel do San Remo wjeżdżał z przewagą 6 sekund. Van Aert kierował pogonią, ale trójka nie współpracowała. To wystarczyło: Holender na metę wjechał samotnie i miał czas, aby świętować monumentalną wygraną w Mediolan-San Remo. Za jego plecami Ganna odpalił długi finisz i zostawił za plecami Van Aerta i Pogacara.

fot. Gian Mattia D’Alberto/LaPresse