Zapowiedź Il Lombardia, ostatniego wielkiego wyścigu klasycznego sezonu 2022.
Historie batalii toczonych o kolarską Lombardię tworzą przetykany złotem późnego lata jesienny arras, który co październik z pajęczyn sezonowego przejedzenia omiatają kibice. Szturmować jej mury może niewielu, a tylko nielicznym wróżyć można powodzenie. Il Lombardia to bowiem ostatnia monumentalna forteca kolarskiego sezonu. Kto zdobędzie ją w tym roku?
W sobotę, 8 października, po raz 116., rozegrana zostanie ostatnia wielka gra sezonu imprez jednodniowych na północy Włoch, a także, europejskiego sezonu kolarskiego.
Tegoroczna trasa Il Lombardia to zapowiedź dobrego klasycznego ścigania, aczkolwiek wyścig stracił nieco na trudności wobec braku stromej wspinaczki na Muro di Sormano. Nad jeziorem Como powinniśmy obejrzeć starcie wyciskających z siebie resztki formy klasykowców i kilku grandtourowców, którzy polują na dobry wynik przed końcem sezonu.
Na starcie anonsowani są Rafał Majka (UAE Team Emirates) oraz Kamil Małecki (Lotto Soudal).
Il Lombardia, po roku przerwy, ponownie zaprowadzi do Como, lecz trasa tylko w pewnej części pokryje się z dotychczasową, prowadzącą w tym kierunku. Zabraknie przede wszystkim ściany Muro di Sormano, na zjeździe z której w 2020 roku biodro połamał Remco Evenepoel.
Dystans wyścigu wyniesie aż 253 kilometry, a różnica wzniesień przekroczy 4800 metrów. Po wyruszeniu z Bergamo pierwsza część trasy będzie znacznie bardziej niż zwykle górzysta, prowadząc przez Forcellino di Bianzano (6,3 km; 5%), Ganda (9,2 km; 7,3%), Dosenna (5,5 km; 4,9%), Forcella di Bura (7,1 km; 3,3%) i Colle di Berbenno (6,9 km; 5%).
Środkowa część wyścigu pozwoli na chwilę wytchnienia, przed decydującymi fragmentami trasy. Symbol jesiennego monumentu, Madonna del Ghisallo (8,6 km; 6,2%) rozpocznie się 70 kilometrów przed metą i tu należy się spodziewać pierwszego poważnego przesiewu.
Tym razem jednak po przejechaniu obok kościółka kolarze nie skierują się na wspomniany Muro di Sormano, ale bezpośrednio do Como, gdzie 27 kilometrów przed kreską po raz pierwszy podjadą na San Fermo Della Battaglia (2,7 km; 7,2%), a następnie przetną linę mety.
Na początku końcowej, 22-kilometrowej rundy, znajdą się na Civiglio (4,2 km; 9,7%), a następnie powrócą na San Fermo Della Battaglia, skąd pozostanie tylko zjazd prosto do mety.
Kolarze wyruszą z Bergamo o 10:10, a przewidywana godzina finiszu w Como zamyka się w przedziale 16:37-17:27.
Tadej Pogacar (UAE Team Emirates), obrońca tytułu, kończy sezon startami w klasykach i póki co idzie mu bardzo dobrze. Wygrana w Tre Valli Varesine potwierdziła, że forma Słoweńcowi dopisuje i że nawet jeśli nie uda mu się odjechać na podjeździe, to na finiszu z grupki ma największe szanse. Co zrobi 24-latek? Jeżeli nogi pozwolą to zaatakuje, jeżeli nie będzie ich pewien, postara się kontrolować poczynania rywali.
Jonas Vingegaard (Jumbo-Visma). Zwycięzca Tour de France jest pewną zagadką. CRO Race przegrał na bonifikaty, dobrze prezentując się na podjazdach, ale konkurencji Duńczyk nie miał tam wielkiej. Po dwumiesięcznej przerwie i jedynie z chorwacką sześcioetapówką w nogach wymagania monumentu mogą okazać się dla niego za wysokie.
Enric Mas (Movistar Team). Hiszpan złamał Pogacara tydzień temu w Giro dell’Emilia, zatem dlaczego nie miałby tego nie powtórzyć teraz w Lombardii? Hiszpan na koniec sezonu prezentuje wyborną formę. Sobota może być jego, musi tylko dojechać do mety bez towarzystwa.
Sergio Higuita (Bora-hansgrohe) przegrał Tre Vali Varesine tylko z Tadejem Pogacarem i zdaje się łapać formę na koniec sezonu. Kolumbijczyk świetnie odnajduje się na takich podjazdach, a do tego potrafi odpalić silniki na finiszu z grupki. W tym roku wygrał Volta a Catalunya, był drugi w Tour de Suisse i 5. w Liege-Bastogne-Liege: oto profil kolarza, mogącego myśleć o zwycięstwie w Como.
Alejandro Valverde kończy w tym roku karierę, ale do Włoch nie przyjechał na przejażdżkę i szampana. 42-latek był 2. w Coppa Agostoni, 3. w Tre Valli Varesine i 4. w Giro dell’Emilia. Podium Lombardii? Prawdopodobne, ale najwyższy stopień wydaje się być poza zasięgiem 42-latka.
Liderem Ineos Grenadiers będzie Adam Yates. Brytyjczyk dobrze prezentował się w kanadyjskich klasykach i Tre Vali Varesine. Oszczędził siły omijając mistrzostwa świata w Australii. Powinien być jednym z głównych rozgrywających, nie bez szans na poprawienie zeszłorocznej 3. pozycji.
Il Lombardia należy do pięciu kolarskich monumentów, przy czym obok ardeńskiego Liege-Bastogne-Liege jest najbardziej górzysty.
Rozgrywany w historycznej krainie na północy Włoch po raz pierwszy miał miejsce w 1905 roku. Wygrał wówczas Diavolo Rosso, Giovanni Gerbi. Najwięcej zwycięstw – pięć – odniósł Fausto Coppi (1946-49, 1954), tuż za nim, z czterema, plasuje się Alfredo Binda (1925-27, 1931).
Na liście triumfatorów znajdziemy również tak wielkie nazwiska jak Eddy Merckx (1971-72), Roger De Vlaeminck (1974, 1976), Bernard Hinault (1979, 1984) czy Sean Kelly (1983, 1985, 1991).
Polski rekord należy od 2013 roku do Rafała Majki, który na mecie w Lecco wyszarpał 3. miejsce. W 2011 roku 5. przyjechał Przemysław Niemiec.
Dotąd 14 nacji triumfowało w jesiennym klasyku. Włosi 69 razy, Belgia i Francja – 12, Szwajcaria – 5, Holandia i Irlandia – 4, Hiszpania – 2 oraz po jednym razie Luksemburg, Rosja, Wielka Brytania, Litwa, Kolumbia, Dania i Słowenia.
Organizator przed wyścigiem w 2011 roku przemianował historyczną nazwę Giro di Lombardia na Il Lombardia.
2022 | Tadej Pogacar | Enric Mas | Mikel Landa |
2021 | Tadej Pogacar | Fausto Masnada | Adam Yates |
2020 | Jakob Fuglsang | George Bennett | Aleksandr Vlasov |
2019 | Bauke Mollema | Alejandro Valverde | Egan Bernal |
2018 | Thibaut Pinot | Vincenzo Nibali | Dylan Teuns |
2017 | Vincenzo Nibali | Julian Alaphilippe | Gianni Moscon |
2016 | Esteban Chaves | Diego Rosa | Rigoberto Uran |
2015 | Vincenzo Nibali | Daniel Moreno | Thibaut Pinot |
2014 | Daniel Martin | Alejandro Valverde | Rui Costa |
2013 | Joaquin Rodriguez | Alejandro Valverde | Rafał Majka |
2012 | Joaquin Rodriguez | Samuel Sanchez | Rigoberto Uran |
2011 | Oliver Zaugg | Daniel Martin | Joaquin Rodriguez |
2010 | Philippe Gilbert | Michele Scarponi | Pablo Lastras |
2009 | Philippe Gilbert | Samuel Sanchez | Aleksandr Kolobnev |
2008 | Damiano Cunego | Janez Brajkovic | Rigoberto Uran |
2007 | Damiano Cunego | Riccardo Ricco | Samuel Sanchez |
2006 | Paolo Bettini | Samuel Sanchez | Fabian Wegmann |
2005 | Paolo Bettini | Gilberto Simoni | Frank Schleck |
2004 | Damiano Cunego | Michael Boogerd | Ivan Basso |
2003 | Michele Bartoli | Angelo Lopeboselli | Dario Frigo |
2002 | Michele Bartoli | Davide Rebellin | Oscar Camenzind |
2001 | Danilo di Luca | Guiliano Figureas | Michael Boogerd |
2000 | Raimondas Rumsas | Francesco Casagrande | Niklas Axelsson |
1999 | Mirko Celestino | Danilo di Luca | Eddy Mazzoleni |
Relacja na antenie stacji Eurosport 1 rozpocznie się o godzinie 11:00.
Copyright © rowery.org. Wszelkie prawa zastrzeżone.