Amstel Gold Race 2021. Van Aert milimetry przed Pidcockiem

Wout van Aert (Jumbo-Visma), po trójkowej akcji, został zwycięzcą holenderskiego klasyku Amstel Gold Race.

Belg w finale 55. edycji o milimetry wyprzedził Toma Pidcocka (Ineos Grenadiers). Trzecie miejsce zajął Max Schachmann (Bora-hansgrohe).

Michał Kwiatkowski (Ineos Grenadiers) po aktywnej jeździe w finale finiszował na 8. pozycji.

Tegoroczny wyścig poprowadzono na rundzie o długości 16,9 kilometra, naznaczonej trzema podjazdami: na samym początku Geulhemmerbergiem (1100 m; 5,4%, maks. 8%), w środku Bemelerbergiem (900 m; 5%, maks. 7,4%) i wreszcie pod koniec Caubergiem (1200 m; 5,8%, maks. 12,8%). Po starcie neutralnym kolarze pokonali skróconą wersję okrążenia (14,9 km), następnie 11 rund po 16,9 kilometra każda, a w finale zmodyfikowane okrążenie (15,9 km), które ominęło Cauberg. W sumie do pokonania było 217 kilometrów, 38 podjazdów, a różnica wzniesień wyniosła niewiele, bo w przybliżeniu 2800 metrów.

Peleton wyruszył w południe przy dobrej pogodzie, a w ucieczkę zabrali się Edward Theuns, Julien Bernard (obaj Trek-Segafredo), Stan Dewulf (AG2R Citroen), Sebastien Grignard (Lotto Soudal), Maurits Lammertink, Loic Vliegen (obaj Intermarche-Wanty), Chad Haga (Team DSM), Ryan Gibbons (UAE Team Emirates), Kenny Molly (Bingoal Pauwels) i Anders Skaarseth (Uno-X Pro Cycling Team). Dziesiątka odskoczyła na ponad 4 minuty.

Główną grupę napędzały ekipy Movistar, Astana-Premier Tech, Jumbo-Visma i Deceuninck-Quick-Step. Spokojna jazda skończyła się po 140 kilometrach wyścigu. Tempo wzrosło, pojawiły się próby zawiązania kontrakcji. To się powiodło 43 kilometry przed metą, gdy odskoczyli Dylan van Baarle (Ineos Grenadiers), Florian Senechal (Deceuninck-Quick-Step), Simon Clarke (Qhubeka-Assos), Rui Costa (UAE Team Emirates), Tosh Van Der Sande (Lotto Soudal) i Sonny Colbrelli (Bahrain Victorious). Ciężar pogoni wzięli na siebie kolarze Jumbo-Visma, w tym Primoz Roglic, kasując akcję na przedostatnim podejściu pod Cauberg, 35 kilometrów przed finiszem. Z przodu utrzymał się Loic Vliegen, doścignięty nieco później.

Zaatakował Ide Schelling (Bora-hansgrohe). Młody Holender zyskał kilkanaście sekund, ale na ostatnim Caubergu został wchłonięty. Na podjeździe ruszył Wout van Aert. Mocną zmianę dał Tom Pidcock. Do dwójki przed ostatnią rundą dołączyli Kwiatkowski, Richard Carapaz, Max Schachmann i Michael Matthews. Roglica zatrzymał defekt.

14 kilometrów przed metą odskoczył Kwiatkowski, którego doścignięto na Geulhemmerbergu. Od razu skontrował Pidcock, pociągając ze sobą Van Aerta i Schachmanna.

Trójka 10 kilometrów przed metą zyskała 20 sekund. Za jej plecami powstała około 30-osobowa grupa. Pościg nie odpuścił, ostatnie 5 kilometrów rozpoczął ze stratą 14 sekund do trójki.

Uciekinierzy utrzymali jednak bezpieczny zapas do finiszowych metrów. Wout van Aert, tak jak lubi, rozpoczął sprint z pierwszej pozycji, Pidcock, identycznie jak w Brabancji, wyszedł Belgowi z koła, ale tym razem zabrakło mu kilku milimetrów by sięgnąć po zwycięstwo. Na kresce ani jeden, ani drugi pewny nie był, a sędziowie do ogłoszenia zwycięzcy potrzebowali analizy fotofiniszu.