Danielo - odzież kolarska

100 Giro – część 6

Puchar Giro d'Italia

Giro d’Italia świętuje swoją 100 edycję. Co działo się podczas 99 poprzednich?

26… (1938) gdzie obrońca tytuły Gino Bartali dostaje rozkaz od samego Mussoliniego by opuścić Giro i skupić się na przygotowaniach do Tour de France. Pragnienie zwiększenia znaczenia Włoch na arenie międzynarodowego sportu sprawiło, że gwiazda włoskiego kolarstwa została zmuszona do przedłożenia największej imprezy kolarskiej nad swój domowy wyścig. Bartali wywiązał się z postawionego przed nim zadania i wygrał Wielką Pętlę.

27… (1939) gdzie Bartali toczy zawzięty pojedynek z Giovannim Valettim, zwycięzcą poprzedniej edycji. Po nieobecności Bartalego w poprzednich edycjach, kibice pragnęli zobaczyć go w walce z nową gwiazdą Półwyspu Apenińskiego. Valetti zdobył różową koszulkę na kilka dni, tylko po to by uznać wyższość Gino w górach. Pech Bartalego później w wyścigu sprawił, że to Valetti został zwycięzcą tego Giro. Poza tym wyścigiem nie osiągnął niczego więcej w kolarstwie, przez co porównywany był do meteoru, który rozbłysnął na niebie i szybko zgasł. Inni podejrzewają, że problemy Bartalego były spowodowane jego niechęcią do obozu Mussoliniego, podczas gdy jego rywal był członkiem Młodych Faszystów.

28… (1940) gdzie Coppi zmienia się z gregario w zwycięzcę Giro d’Italia. Przyszły “Campionissimo” został zatrudniony przez drużynę Legnano by pomagać w górach Gino Bartalemu, jednak pech tego ostatniego sprawił, że Coppi mógł jechać na własne konto. Wygrywając pod Abetone pokazał, że nie zamierza czekać na kolejną taką szansę.

29… (1946) gdzie Coppi i Bartali po raz pierwszy są rywalami na szosach. Pierwsze powojenne Giro d’Italia stało się areną walki dwóch największych sław włoskiego kolarstwa i tym razem każdy z nich jechał na własne konto. Coppi przeszedł poważny kryzys podczas jednego z etapów i pomimo niestrudzonych wysiłków i niezliczonych ataków zmagania w Mediolanie skończył prawie minutę za swoim największym rywalem.

Cykl Giro 100:

Część 1 (1909 – 1914)   Część 2 (1919 – 1923)   Część 3 (1924 – 1928)   Część 4 (1929 – 1932)

Część 5 (1933 – 1937)

1 Comments

  1. Leonardo Poli

    10 maja 2017, 13:19 o 13:19

    28 (1940) “wygrywając pod Abetone”. Etap to Florencja – Modena z czterema podjazdami, Abetone będąc przedostatnim. Pod Piastre atakuje niejaki Cecchi. Jedyny, który nie poddaje się, to 20-letni Coppi. Na szczycie Abetone Coppi ma tylko 7 sekund straty i odjeżdża na zjeździe. Tam i na ostatnim podjeździe pod Barigazzo, pod deszczem i gradem, wybitny reporter Orio Vergani widzi coś nowego, sam nie wie “czy orzła czy jaskółkę”, który “lata, dosłownie lata pod górę” i rodzi się legenda. Na mecie w Modenie ma 3’45” przewagi i dostaje maglię rosą, którą nosi aż do Mediolanu.