100 Giro – część 5

autor: Jakub Zimoch :: 9 maja 2017, 07:39@KubaWinter

Giro d’Italia świętuje swoją 100 edycję. Co działo się podczas 99 poprzednich?

21… (1933) gdzie Giro wkracza w nowoczesność. W Wyścigu Dookoła Włoch po raz pierwszy pojawiła się drużynowa jazda na czas, ponad 3000 kilometrów wyścigu podzielono na 17 etapów o średniej długości nieprzekraczającej 200 kilometrów. Po raz pierwszy pojawiła się też kolejna koszulka do zdobycia – od teraz świetni górale mogli walczyć o koszulkę najlepszego górala, a kibice na trasie nie czekali jedynie na rozpędzony peleton, ale również na kolorową karawanę reklamową.

22… (1934) gdzie Learco Guerra wygrywa 10 etapów i cały wyścig. Dzięki swojej niesamowitej wytrzymałości i popisom na płaskich etapach zyskał przydomek “Ludzkiej Lokomotywy”. Jego zwycięstwo w Giro, jak to we Włoszech, nie mogło się obyć bez kontrowersji. Podczas górskiego etapu, będąc w słabej kondycji, zdecydował się wycofać z wyścigu i wsiadł do samochodu drużyny. Przejażdżka automobilem dodała mu sił na tyle, że linię mety przekroczył już na rowerze i kontynuował wyścig.

23… (1935) gdzie na starcie Giro debiutuje Gino Bartali. Jego wielki talent daje o sobie znać, już na siódmym etapie prowadzącym do L’Aquilii. Dwudziestoletni wówczas Bartali wygrywa również klasyfikację górską. Wejście na scenę nowego mistrza, zbiega się z ostatnim startem w Giro Alfredo Bindy.

24… (1936) gdzie polityka daje o sobie znać i w Giro nie startuje żaden obcokrajowiec. Na trasie za to pojawia się pierwsza w historii górska jazda indywidualna na czas pod Terminillo. Cały wyścig wygrywa młody Gino Bartali.

25… (1937) gdzie Giro po raz pierwszy wjeżdża w Dolomity. Bartali ponownie nie ma sobie równych w górach i na mecie w Mediolanie cieszy się ze zdobycia dwóch koszulek: różowej za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej i zielonej dla najlepszego “górala” wyścig.