100 Giro – część 4

Giro d’Italia świętuje swoją 100 edycję. Co działo się podczas 99 poprzednich?

17… (1929) gdzie Giro po raz pierwszy wizytuje na południu Włoch. Kolarze po raz drugi w historii wystartowali do wyścigu nie z Mediolanu, a z Rzymu, skąd ruszyli prosto do Neapolu. Alfredo Binda wygrywa osiem etapów pod rząd, co do dziś pozostaje niepobitym rekordem. Jego dominacja w wyścigu była tak wielka, że podczas ostatniego etapu do Mediolanu znudzona część kibiców dała temu wyraz bucząc na włoskiego mistrza.

18… (1930) gdzie organizatorzy wyścigu biorąc pod uwagę niezadowolenie kibiców i przychylając się do ich opinii, że Binda “zabija” wyścig, postanowili zrobić wszystko, by uniemożliwić mu obronę tytułu. Dyrektoriat Giro zapłacił drużynie Legnano okrągłą sumkę, by ta trzymała swojego najlepszego kolarza z dala od Giro i wysłała go na Tour de France. Tak też się stało, ale “Wielka Pętla” była dla Bindy zupełnie innym doświadczeniem, niż narodowy wyścig…

19… (1931) gdzie lider wyścigu po raz pierwszy w historii zakłada różową koszulkę lidera – “maglia rosa”. Binda musi się wycofać po kraksie, a pierwszym zdobywcą legendarnej koszulki zostaje Francesco Camusso, który swoja brawurową akcją na 11. etapie zaskakuje wszystkich i bierze wyścig za rogi.

20… (1932) gdzie liderem wyścigu zostaje Niemiec Herman Buse, co doprowadza włoskich kibiców do furii. Zniesmaczenie “tifosich” tylko się pogłębiało, gdy wraz z kolejnymi etapami włoscy mistrzowie nie byli w stanie zrzucić Niemca z najwyższego stopnia podium. Honor Italii przywrócił Antonio Pesenti, któremu na szosach pomagał sam Alfredo Binda. Swoim atakiem nie tylko pozbył się Buse z czołówki klasyfikacji, ale i wygrał cały wyścig.

Cykl Giro 100:

Część 1 (1909 – 1914)   Część 2 (1919 – 1923)   Część 3 (1924 – 1928)