Dwars door Vlaanderen 2024. Matteo Jorgenson z chaosu

Matteo Jorgenson po ataku na ostatnich kilometrach wygrał 78. edycję Dwars door Vlaanderen – A travers la Flandre.

Amerykanin z Team Visma | Lease a Bike przeciął linię mety w Waregem samotnie z przewagą 29 sekund.

Drugie miejsce zajął uciekinier dnia Jonas Abrahamsen (Uno-X Mobility). Podium uzupełnił Stefan Küng (Groupama-FDJ).

Najlepszy z polskich zawodników, Kamil Małecki (Q36.5) zajął 64. pozycję. Na 73. przyjechał Filip Maciejuk (Bora-hansgrohe), 115. zameldował się Szymon Sajnok (Q36.5), a na 117. miejscu uplasował się Łukasz Wiśniowski (Bahrain Victorious).

Trasa i pogoda

Trasa Dwars door Vlaanderen liczyła 189 kilometrów. Prowadziła z Roeselare, rodzinnego miasta Jempy’ego Monsere’a, do Waregem. Obejmowała 12 mniej uczęszczanych w innych wyścigach helligen i 8 płaskich sekcji bruku.

Zawodnicy mogli liczyć na wiosenną pogodę, 12°C, ze słońcem i bez opadów.

Przebieg wyścigu

Odjazd dnia formował się bardzo długo. Początkowo żaden układ nie dostawał zielonego światła od najmocniejszych ekip. Dopiero po godzinie jazdy odjechała jedenastka w składzie: Casper Pedersen (Soudal Quick-Step), Dries De Pooter (Intermarche-Wanty), Mathias Norsgaard (Movistar Team), Donavan Grondin (Arkea-B&B Hotels), Dries De Bondt (Decathlon AG2R La Mondiale), Niklas Märkl (Team dsm-firmenich PostNL), Amund Grøndahl Jansen (Team Jayco AlUla), Pascal Eenkhoorn (Lotto Dstny), Jonas Abrahamsen (Uno-X Mobility), Thomas Gachignard (TotalEnergies) oraz Victor Vercouillie (Team Flanders-Baloise).

Uciekinierzy zgodnie współpracowali, pokonując pierwsze trudności z przewagą dwóch minut: Volkegemberg (#2), Hotond (#3; 1200 m; 3,1%), Knotkeberg-Trieu (#4; 1200 m; 7,4%) i Kortekeer (#5; 900 m; 6,5%). W tym czasie kolarze w peletonie bawili się w zwalnianie na podjazdach, a potem nagłe przyspieszanie i rozciąganie grupy na płaskich odcinkach.

Pierwsze ruchy faworytów zobaczyliśmy na brukowanym Berg Ten Houte (#6; 1100 m; 6%), 72 kilometry przed metą. Walkę o pozycję wygrali koledzy Wouta van Aerta z Visma | Lease a Bike. Na samym podjeździe prym wiódł Amerykanin Magnus Sheffield (Ineos Grenadiers). Z czołówki odpadli Grondin i Vercouillie, a po defekcie Märkl.

67 kilometrów przed metą, na lekkim zjeździe, doszło do ogromnej kraksy w czubie peletonu. Kolarze, zaczynając od Wouta van Aerta, złożyli się jak domino. Obok Belga poszkodowani zostali Mads Pedersen, Jasper Stuyven, Alex Kirsch (Lidl-Trek), Gianni Vermeersch (Alpecin-Deceuninck), Biniam Girmay (Intermarche-Wanty), Harry Sweeny (EF Education-EasyPost), Michele Gazzoli (Astana Qazaqstan Team), Brent van Moer (Lotto Dstny) oraz Anthony Turgis (TotalEnergies).

Pozostali w grupie kolarze Vismy, Tiesj Benoot i Matteo Jorgenson, zaatakowali na Kanariebergu (#7; 1000 m; 7,7%), 66 kilometrów przed metą. Razem z wspomnianą dwójką zabrali się Stefan Küng (Groupama-FDJ), Alberto Bettiol oraz Michael Valgren (EF Education-EasyPost). Po wspinaczce do kontrującej grupy przeskoczył jeszcze Joshua Tarling (Ineos Grenadiers).

Od tego momentu rozpoczęło się przeciąganie liny między ucieczką a kontrą. Aż do asfaltowego podjazdu Ladeuze (#10; 1200 m; 5,6%), 38 kilometrów przed metą, harcownicy bronili się przed faworytami. Spore problemy miał tam Tarling, który jednak odrobił straty na płaskim. Odpadli natomiast zmęczeni Norsgaard i Jansen.

Na brukowanym Nokerebergu (#11; 500 m; 5,7%), 22 kilometrów przed metą, atomowo zaciągnął Bettiol, ale był to łabędzi śpiew Włocha. Chwilę później dopadły go skurcze. Były zwycięzca “De Ronde” nie mógł kręcić przez dłuższy czas, jadąc poboczem drogi mijały go kolejne grupki.

7 kilometrów przed metą decydujący atak przeprowadził Jorgenson. Amerykanin, korzystając z zawahania Künga, natychmiast wyrobił sobie 10 sekund przewagi. Powiększał ją aż do mety w Waregem, którą przeciął z przewagą 29 sekund.

W goniącej grupie nie było porozumienia. Po kilku szarpnięciach odpuścił zmęczony Tarling. Sprint o drugie wygrał Abrahamsen, który wyraźnie pokonał Künga i Benoota. Najszybszy na papierze De Bondt nie miał już sił, żeby powalczyć o podium.