MŚ Glasgow 2023. Mathieu van der Poel mistrzem świata

Holender Mathieu van der Poel został w Glasgow mistrzem świata elity w wyścigu ze startu wspólnego.

Srebrny medal wywalczył Belg Wout van Aert, a brązowy zapewnił sobie Słoweniec Tadej Pogacar.

Jedyny w stawce reprezentant Polski, Michał Kwiatkowski, nie ukończył wyścigu.

Trasa i warunki pogodowe

Elita mężczyzn wystartowała o 9:30 miejscowego czasu ze stolicy Szkocji, Edynburga, dojeżdżając widowiskową trasą (120 km), prowadzącą m. in. przez Crow Road (96 km; 5,8 km; 4%), na 10 i pół rundy w Glasgow.

Techniczna, interwałowa runda – za sprawą krętych, miejscami wąskich ulic i licznych krótkich, ale stromych wspinaczek – liczyła 14,3 kilometra i posiadała 193 metry przewyższenia. Na jej trasie można było wyróżnić 50 zakrętów i 11 nieprzekraczających 500 metrów, podjazdów, w tym najtrudniejszy, Montrose Street (220 m, 7,5%), który kończył się 1600 metrów przed metą na George Square.

Łącznie zebrało się 271 kilometrów i 3570 metrów przewyższenia.

Kolarzom na starcie towarzyszyła pochmurna, ale bezdeszczowa pogoda. Początkowo było dość chłodno (14ºC) i niemal bezwietrznie. W drugiej części wyścigu pojawiły się przelotne opady deszczu, na zmianę z promieniami słońca.

Przebieg wyścigu

Kolarze wystartowali w centrum Edynburga. Dojazd do startu ostrego nie obył się bez przygód, ponieważ na wybrukowanej jezdni upadł João Almeida. Portugalczyk boleśnie odczuł ten wypadek.

Od samego początku rozpoczęły się zabiegi o zabranie w odjazd. Zaatakował Krists Neilands, jednak dopiero po 20 kilometrach poszła akcja, w Łotyszem oraz Patrickiem Gamperem (Austria), Rory Townsendem (Irlandia), Owainem Doullem (Wielka Brytania), Matthew Dinhamem (Australia), Haroldem Tejadą (Kolumbia), Kevinem Vermaerke (USA), Ryanem Christensenem (Nowa Zelandia) i Peterem Kelemenem (Czechy). Do tej dziewiątki próbowali jeszcze dojechać George Bennett (Nowa Zelandia), Eric Fagundez (Urugwaj) i Rien Schuurhuis (Watykan), lecz ich wytrwały pościg zakończył się niepowodzeniem.

Ucieczka została odpuszczona na 9 minut. Na czele peletonu pokazywali się głównie reprezentacji Belgii i Słowenii. Wyścig powoli nabierał rytmu, gdy po 80 kilometrach został na blisko godzinę zatrzymany. Wąską drogę zablokowało kilku protestujących, którzy przykleili się do jezdni.

Po wznowieniu jazdy główna grupa zaczęła szybko zbliżać się do harcowników. Ci rozpoczęli pierwszą pełną rundę w Glasgow z zapasem 3:44. Tempo w pościgu narzucali Duńczycy, wysokiej pozycji pilnował Kwiatkowski.

Poszły próby zawiązania kontrakcji, m.in. pokazał się Julian Alaphilippe (Francja), ale odjechał kto inny: Mattias Skjelmose (Dania), Lorenzo Rota (Włochy) i Tobias Halland Johannessen (Norwegia). Trójka uciekała przez jedno okrążenie, a zespawali Belgowie. Kwiatkowski trzecią rundę ukończył na 45. miejscu, 22 sekundy za peletonem. A peleton z każdym mocniejszym zaciągiem, z każdym podjazdem, topniał w oczach.

Na początku czwartej pętli przyspieszył na podjeździe obrońca tytułu Remco Evenepoel (Belgia), zaczęli rozrabiać Włosi, następnie mocno pociągnął Mathieu van der Poel (Holandia), a na Montrose Street zaatakował Tadej Pogacar (Słowenia). W tej samej chwili upadł dobrze jadący Matteo Trentin (Włochy). Po tych zaciągach zasadnicza grupa stopniała do 17 zawodników. Kwiatkowski znajdował się już poza wyścigiem.

75 kilometrów przed metą ponownie przyspieszył Van der Poel, do którego dołączyli Pogacar, Wout van Aert (Belgia), Mads Pedersen (Dania) i Alberto Bettiol (Włochy). Piątka zgarnęła po drodze dwóch ostatnich uciekinierów, Dinhama i Vermaerke’a, wychodząc na 24 sekundowe prowadzenie. Współpraca w tej konfiguracji nie układała się jednak, dlatego doszedł ich 20-osobowy peletonik.

Szóstą rundę rozpoczęła na czele 18-osobowa grupa, w której jechali Pedersen i Mattias Skjelmose (Dania), Van Aert, Evenepoel, Jasper Stuyven, Tiesj Benoot (Belgia), Pogacar (Słowenia), Alberto Bettiol (Włochy), Stefan Küng i Mauro Schmid (Szwajcaria), Mathieu van der Poel i Dylan van Baarle (Holandia), Neilson Powless (USA), Toms Skujins i Krists Neilands (Łotwa), Valentin Madouas (Francja), Dinham (Australia) i Jhonatan Narvaez (Ekwador).

Z tego grona na 55 kilometrów przed metą odskoczył z niej Bettiol. Włoch na mokrej nawierzchni, akurat przeszedł deszcz, zaczął odjeżdżać, na końcu okrążenia miał w zapasie 41 sekund. Belgom wciąż pozostało czterech zawodników, dlatego to oni napędzali pościg. Ofiarą śliskiej nawierzchni był Narvaez, który upadł na zjeździe prowadzącym do linii mety.

Pogacar, Van der Poel, Van Aert i Pedersen dłużej nie czekali. Oderwali się od reszty i powoli zaczęli zbliżać się do Bettiola. Przedostatnią rundę rozpoczęli ze stratą 24 sekund.

24 kilometry przed metą Włoch był z powrotem na widoku czwórki. Kolarze akurat zbliżali się do podjazdu, gdzie zaatakował Van der Poel. Holender oderwał się, przejechał obok Włocha, wychodząc na prowadzenie 22 kilometry przed metą.

28-letni zawodnik błyskawicznie wypracował kilkanaście sekund przewagi. Pogacar, Van Aert i Pedersen niby zmieniali się w pościgu, ale z marnym skutkiem. Niespełna 17 kilometrów przed metą, gdy zrobiło się 35 sekund, Van der Poel na mokrym zakręcie poleciał jak długi.

To mogło zmienić losy wyścigu, lecz Holender błyskawicznie pozbierał się, rozpoczynając ostatnie okrążenie z zapasem 31 sekund. Rożnica na powrót zaczęła zwiększać się, 10 kilometrów przed metą wynosiła minutę. Właściciel tęczowej koszulki w kolarstwie przełajowym niezagrożony dojechał na metę, zostając właścicielem tęczowej koszulki w kolarstwie szosowym.