Tokio 2020. Pierwszy olimpijski madison kobiet

Urszula Łoś i Marlena Karwacka w sprincie, Daria i Wiktoria Pikulik w madisonie: to plan startów reprezentacji Polski na piąty dzień rywalizacji w kolarstwie torowym na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio.

W Izu, 150 kilometrów na południe od Tokio, 2 sierpnia rozpoczęła się rywalizacja w kolarstwie torowym. Do zdobycia 12 kompletów medali, a zawody rozpisano na sesje do 8 sierpnia.

Reprezentantów i reprezentantki Polski zobaczymy zarówno w konkurencjach szybkościowych, jak i średniodystansowych. W sumie do Japonii poleciało 12 biało-czerwonych torowców, w tym trójka rezerwowych.

Polska po czterech dniach rywalizacji pozostaje bez godnych uwagi wyników.

Dzień 5. Program

Piątego dnia zmagań na torze w Izu rozegrane zostaną trzy konkurencje: sprint indywidualny mężczyzn (finały), sprint indywidualny kobiet (do 1/16) oraz madison kobiet.

Sprinterzy kontynuują rywalizację, tym razem w półfinałach. Te ustawią przebieg biegów medalowych. Sprinterki czekają kwalifikacje, następnie 1/32 i 1/16, obie rundy z ewentualnym repasażami.

Sprint indywidualny: o co chodzi?

Sprint indywidualny to konkurencja, w której sprinterzy / sprinterki rywalizują na dystansie dwóch lub trzech okrążeń toru. Tor w Izu ma 250 metrów, więc, zgodnie z przepisami, startujący pokonają trzy kółka. Czas mierzony jest na ostatnich 200 metrach.

fot. Dominik Smolarek | www.dominiksmolarek.pl

W formacie olimpijskim rywalizację otworzy wyścig na 200 metrów ze startu lotnego (3,5 okrążenia, czas mierzony na ostatnich 200 metrach), który z 30 startujących wyłoni 24, którzy rozpoczną rywalizację.

W 1/32 do kolejnej rundy awansuje 12 zwycięzców oraz 4 zwycięzców rozgrywanych później czterech repasaży (po 3 przegranych w każdej). W 1/16 do kolejnej rundy awansuje 8 zwycięzców oraz 4 triumfatorów repasaży (tu biegi są już dwójkowe). Do 1/8 tym samym awansuje 12 zawodników. Na tym etapie rywalizacji do ćwierćfinałów przejdzie 6 zwycięzców i dwóch triumfatorów repasaży (dwa biegi trójkowe).

Z ćwierćfinałów awansuje już tylko czterech zawodników / zawodniczek, którzy w półfinałach walczą o miejsca w finałach. Zwycięzcy jadą po złoto, przegrani w walce o brąz.

O ile w 1/32, 1/16 i 1/8 o wygranej decyduje jeden bieg, o tyle od ćwierćfinałów do awansu potrzebne są dwie wygrane. To sprawia, że w każdym starciu możemy być świadkami trzech biegów.

fot. Dominik Smolarek | www.dominiksmolarek.pl

Startujący na torze zajmują pozycje startowe, o których decyduje losowanie. Osoba stojąca po wewnętrznej stronie toru, jeśli nie zostanie wyprzedzona, prowadzi. Przez pół okrążenia zabronione jest wykonywanie manewrów zmuszających rywala do wyjścia na przód, a dozwolone są maksymalnie dwie “stójki” (po 30 sekund każda).

Przed ostatnim okrążeniem lub przed rozpoczęciem sprintu startujący mogą korzystać z całej szerokości toru, ale pozostawiając wystarczająco dużo miejsca, aby możliwy był manewr wyprzedzania. Zabronione są jednak manewry, które doprowadzić mogą do upadku. Podczas sprintu należy zachować swój tor jazdy, a jego zmiana możliwa jest tylko w przypadku uzyskania prowadzenia o długości roweru.

Nie jest dozwolone wyprzedzanie po lewej stronie rywala jadącego poniżej linii sprinterskiej (czerwonej) ani, w przypadku wyprzedzania po prawej stronie, popychanie lub naciskanie na niego tak, aby ten zwolnił.

Sprint indywidualny mężczyzn w programie Igrzysk Olimpijskich po raz pierwszy pojawił się w roku 1896 roku, ale nieprzerwanie organizowany jest od 1920 roku. Kobiety rywalizować zaczęły w 1988 roku.

Rekord olimpijski w wyścigu na 200 metrów ze startu lotnego ustanowiła Brytyjka Rebecca James, która w Rio de Janeiro uzyskała 10.721. Rekordzistką świata jest za to Kanadyjka Kelsey Mitchell, która w 2019 roku wykręciła 10.154.

Madison kobiet: o co chodzi?

Madison, znany też jako wyścig amerykański, to wyścig punktowy rozgrywany w parach.

Madison potrafi być niezwykle chaotyczny, ale zasady są dość proste. Na torze każdy zespół reprezentują dwie zawodniczki. W walce o punkty może brać udział tylko jedna z nich, stąd na welodromie dochodzi do sytuacji, w której wewnętrzną i środkową partię toru okupują zawodniczki walczące o punkty, natomiast ich koleżanki wolniej kręcą w górnej części toru. 

Obie zawodniczki zbierają punkty na konto zespołu i zmieniają się co kilka okrążeń. Zmiana odbywa się przez tzw. hand sling, czyli złapanie dłoni partnerki i wypchnięcie, “wrzucenie” do wyścigu. Dobre zgranie i płynne wykonanie tego manewru waży na taktyce i odpowiednim wykorzystaniu atutów obu zawodniczek.

fot. Dominik Smolarek | www.dominiksmolarek.pl

Podczas Igrzysk Olimpijskich zmagania rozgrywane są na dystansie 30 kilometrów, czyli 120 okrążeń toru. Co 10 okrążeń rywalizacja toczy się o punkty na lotnym finiszu (5-3-2-1). Ostatni sprint punktowany jest podwójnie (10-6-4-2). Drużyna, która nadrobi okrążenie nad stawką, otrzymuje 20 punktów. Drużyny zdublowane przez grupę zasadniczą tracą 20 punktów.

W przypadku remisu decyduje miejsce zajęte na ostatnim finiszu.

fot. Dominik Smolarek | www.dominiksmolarek.pl

Dzień 5. Lista startowa

Sprint indywidualny mężczyzn

Mistrz świata w sprincie (2019 i 2020) i keirinie (2020) Harrie Lavreysen oraz mistrz Europy w sprincie (2015, 2019) i w wyścigu na kilometr (2018) Jeffrey Hoogland zmierzają do finału i złoty medal olimpijski zdaje się być zarezerwowany dla dwóch Holendrów.

Dwójce w paradę spróbują wejść Brytyjczyk Jack Carlin i Rosjanin Denis Dmitriev, ale w ich przypadku sukcesem będzie raczej brązowy medal.

Lista startowa

Sprint indywidualny kobiet

Po rozgrywce w sprincie drużynowym i keirinie, czołówka jest dość dobrze zarysowana.

W walce o złoto powinniśmy zobaczyć Chinkę Tianshi Zhong, Niemkę Emmę Hinze, Rosjankę Anastasię Voinovą oraz mistrzynię w keirinie, Holenderkę Shanne Braspennincx.

Do tego grona dopisać się będą chciały Niemka Lea Sophie Friedrich i Francuzka Mathilde Gros oraz reprezentująca Hong Kong Wai Sze Lee. Całej trójce gorzej poszło w keirinie, ale trudno powiedzieć, czy stało się tak przy kalkulacji oszczędzania sił na ostatnią ze sprinterskich konkurencji.

Lista startowa

Madison kobiet

Madison kobiet debiutuje na Igrzyska Olimpijskich. Wyścig do programu mistrzostw świata dodano zaledwie w 2017 roku.

Listę startową otworzą mistrzynie świata z 2019 i 2020 roku Kirsten Wild i Amy Pieters. Holenderki są faworytkami, ale łatwo im nie pójdzie: do walki o medal przygotowywały się od dawna Dunki Julie Leth i Amalie Dideriksen oraz mistrzynie świata z 2017 roku: Belgijki Lotte Kopecky i Jolien D’Hoore.

Po bardzo dobrym występie w wyścigu drużynowym, do madisona podejdzie też Elisa Balsamo, tym razem w parze z Letizią Paternoster. Dwójka na mistrzostwach świata w Apeldoorn (2018) i w Berlinie (2020) wywalczyła brązowe medale.

Kandydatki do niespodzianki? Francuzki Marie le Net i Clara Copponi, wicemistrzynie świata z 2020 roku. Nie wypada zapomnieć o Niemkach: Lisa Klein i Franziska Brausse w wyścigu drużynowym na dochodzenie pobiły rekord świata i zdobyły złoto. Jeśli po tych wysiłkach odpoczęły, mogą włączyć się do walki o medale.

Brytyjka Katie Archibald mistrzostwo świata w madisonie zdobyła w 2018 roku, a tym razem pojedzie w parze z utytułowaną Laurą Kenny. Tej pod nogą nie brakuje, ale w madisonie nie ma wielkiej praktyki. Pięciokrotna medalistka olimpijska w wyścigu amerykańskim startowała ostatnio na mistrzostwach Europy, w 2019 i 2020 roku przywożąc srebro i brąz. Duet powinien również włączyć się do walki o medale.

Lista startowa

Transmisja

Wyścigi pokaże stacja Eurosport, również na platformie Player od 8:25 do 12:18.