Danielo - odzież kolarska

Tokio 2020. Tor #1: Sprint drużynowy z Łoś i Karwacką

Urszula Łoś

Sprint drużynowy z udziałem Polek oraz kwalifikacje wyścigów drużynowych na dochodzenie czekają na otwarcie rywalizacji w kolarstwie torowym na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio.

Urszula Łoś i Marlena Karwacka wystąpią na Igrzyskach Olimpijskich jako pierwsze reprezentantki w kolarstwie torowym. Polki w poniedziałek rano pojadą w sprincie drużynowym.

Na welodromie w Izu, 150 kilometrów na południe od Tokio, 2 sierpnia rozpoczyna się rywalizacja w kolarstwie torowym. Do zdobycia 12 kompletów medali, a zawody rozpisano na sesje do 8 sierpnia.

Reprezentantów i reprezentantki Polski zobaczymy zarówno w konkurencjach szybkościowych, jak i średniodystansowych. W sumie do Japonii poleciało 12 biało-czerwonych torowców, w tym trójka rezerwowych.

Dzień 1. Program

Pierwszego dnia zmagań na torze w Izu rozegrane zostaną dwie konkurencje: sprint drużynowy kobiet oraz wyścigi drużynowe na dochodzenie mężczyzn i kobiet.

Sprinterki powalczą najpierw w kwalifikacjach, potem w pierwszej rundzie, a następnie w finałach.

Mężczyzn i kobiety startujących w wyścigu drużynowym na dochodzenie czeka tylko sesja kwalifikacyjna, która przed kolejnym dniem ustawi układ par w pierwszej rundzie.

Wszystkie czasy zostaną podane według czasu warszawskiego (7 godzin za czasem Japonii)
DataZawodyKto?Faza
2 sierpnia (poniedziałek)
08:30Sprint drużynowyKobietyKwalifikacje
08:54Wyścig drużynowy na dochodzenieKobietyKwalifikacje
09:50Sprint drużynowyKobiety1. runda
10:02Wyścig drużynowy na dochodzenieMężczyźniKwalifikacje
11:00Sprint drużynowyKobietyFinał

Sprint drużynowy kobiet: o co chodzi?

Sprint drużynowy to konkurencja, w której dwójki kobiet rywalizują na dystansie dwóch okrążeń toru.

Wyścig rozpoczyna się ze startu zatrzymanego, a pierwsza z zawodniczek rozkręca tempo na pierwszym okrążeniu. Na finałowe kółko wypuszcza ona koleżankę. Zawodniczka rozprowadzająca przed startem podtrzymywana jest przez bramkę, która automatycznie “wypuszcza” ją na sygnał startowy. Druga zawodniczka podtrzymywana jest przez członka obsługi i błyskawicznie ustawia się za rozprowadzającą.

Dwójka na wykonanie zmiany przed drugim okrążeniem ma tylko 15 metrów, sekcję oznaczoną za linią okrążenia.

fot. Dominik Smolarek | www.dominiksmolarek.pl

Sprint drużynowy mężczyzn w programie Igrzysk Olimpijskich po raz pierwszy pojawił się w roku 2000, natomiast kobiety rywalizować zaczęły w 2012 roku.

Format zmagań podczas Igrzysk Olimpijskich to kwalifikacje, pierwsza runda i finały. W kwalifikacjach dwójki startują same i liczy się uzyskany przez nie czas. W pierwszej rundzie natomiast toczy się walka o awans do finałów. Pierwszy zespół kwalifikacji walczy z ósmym zespołem, drugi zespół z siódmy, trzeci z szóstym, czwarty z piątym.

Awansują tylko zwyciężczynie, a dwa najszybsze zespoły w finale walczą o złoto. Dwa kolejne rywalizują o brąz, a dodatkowo rozgrywane są dwa kolejne wyścigi, które decydują o miejscach 5-8.

Rekord olimpijski należy do Chinek, które w Rio de Janeiro uzyskały wynik 31.928. Rekord świata, także uzyskany przez reprezentantki Chin w 2015 roku, to z kolei 32.034.

Wyścig drużynowy na dochodzenie: o co chodzi?

Wyścig drużynowy na dochodzenie to konkurencja średniodystansowa, w której czteroosobowe drużyny walczą o uzyskanie jak najlepszego czasu na dystansie 4 kilometrów (16 okrążeń toru). Czterominutowa jazda drużynowa na czas to test zgranie zespołu i umiejętności rozłożenia sił. Liczy się mechaniczna powtarzalność poparta świetnym przygotowaniem sprzętu i aerodynamiki, które przekładają się na zyski przy bardzo dużej prędkości.

fot. Dominik Smolarek | www.dominiksmolarek.pl

W kwalifikacjach czwórki startują pojedynczo, walcząc o jak najlepszy czas. Na kolejnych etapach rywalizacji dwa zespoły ustawiają się po przeciwnych stronach toru i równocześnie zaczynają wyścig. Zawodnicy / Zawodniczki zmieniają się na prowadzeniu: zejście ze zmiany odbywa się przez odbicie ku bandzie i następnie wskoczenie na ostatnie miejsce w czteroosobowym pociągu.

Na kresce liczy się czas trzeciego “wagonika”, zatrzymywany w momencie, gdy przednie koło roweru dotknie linii mety. Jeśli jednak jeden z zespołów złapie (zbliży się na 1 metr do) rywali / rywalki, w pierwszej rundzie musi kontynuować swój wysiłek, aby uzyskać oficjalny czas przejazdu. Złapanie w finale oznacza zwycięstwo przed czasem.

Format zmagań w trakcie Igrzysk Olimpijskich to kwalifikacje, następnie pierwsza runda i finały. W kwalifikacjach każdy zespół startuje osobno, walcząc o jak najlepszy wynik. W pierwszej rundzie najlepszy skład rywalizuje z czwartym, drugi z trzecim, piąty z ósmym, a szósty z siódmym.

Zwycięzcy dwóch pierwszych biegów walczą w finale o złoto, natomiast dwa najszybsze zespoły z pozostałej szóstki wchodzą do małego finału i rywalizują o brąz. Dodatkowo rozgrywane są dwa kolejne wyścigi, które decydują o miejscach 5-8.

Wyścig drużyn męskich na 4 kilometry w programie Igrzysk znajdował się już w 1908 roku, a następnie regularnie od 1924 roku. Rywalizacja kobiet dopisana została zaledwie w 2012 roku. Panie początkowo jeździły w trzyosobowych składach na dystansie 3 kilometrów, ale od Igrzysk w Rio de Janeiro (2016) rywalizują na takich samych zasadach jak mężczyźni.

Rekord olimpijski należy obecnie do Brytyjczyków, którzy w Rio de Janeiro 4 kilometry pokonali w 3:50.265. Od tego czasu wynik ten bity był kilka razy, a rekord globu obecnie należy do Duńczyków, którzy w lutym 2020 roku stoper zatrzymali po 3 minutach 44 sekundach i 672 tysięcznych.

Rekord olimpijski kobiet i rekord świata to wynik Brytyjek, które w Rio de Janeiro zapisały czas 4:10.236.

Dzień 1. Lista startowa

Przebieg tegorocznej rywalizacji jest trudny do przewidzenia, gdyż światowa czołówka nie miała okazji sprawdzenia się w bezpośrednim starciu. Z powodu pandemii odwołano większość zawodów torowych, więc do walki o olimpijskie medale sportowcy przystępują uzbrojeni w wyniki z Berlina (MŚ w lutym) i Płowdiw (ME w listopadzie) z 2020 roku.

Sprint drużynowy

W walce o złoto powinniśmy zobaczyć Chinki, Niemki i Rosjanki.

Mistrzyni olimpijska z Brazylii Tianshi Zhong przystąpi do zmagań w Japonii w parze z 23-letnią Shanju Bao, która w sprincie drużynowym na najwyższym poziomie rywalizuje od 2017 roku.

O pierwszym medalu olimpijskim marzy też Niemka Lea Sophie Friedrich, aktualna mistrzyni świata w sprincie drużynowym. 21-latka startuje w parze z 23-letnią Emmą Hinze, mistrzynią globu w sprincie indywidualnym, keirinie i sprincie drużynowym.

Rosjanki Daria Shmeleva i Anastasia Voinova to w tym gronie doświadczony duet: mistrzynie Europy z ubiegłego roku i czwarta para mistrzostw świata. Obie na poprzednich Igrzyskach zdobyły srebro, tym razem celem jest wygrana.

Lista startowa

Wyścig drużynowy na dochodzenie mężczyzn

Trzy razy rekord świata pobili podczas czempionatu w Berlinie Duńczycy. W Japonii gotowość bojową meldują Lasse Norman Hansen, Niklas Larsen, Frederik Madsen i Rasmus Pedersen. Pierwszy, trzeci i czwarty jechali w tych wyścigach, pauzował tylko Larsen, który w dorobku ma już jednak brąz olimpijski z Rio de Janeiro.

Wicemistrzostwo świata z Berlina na dobrej pozycji stawia kadrę Nowej Zelandii. Aaron Gate, Campbell Stewart, Regan Gough i Jordan Kerby postarają się nawiązać do tego poziomu, aczkolwiek w lutym 2020 roku do Duńczyków brakowało im od 3 do 5 sekund.

Brązowy medal mistrzostw świata to dla Włochów Simone Consonniego, Filippo Ganny, Francesco Lamona i Jonathana Milana stanowił potwierdzenie zgrania, ale do Duńczyków w najlepszym biegu brakowało 2 sekund. Apetyt na medal jest, a nadzieja w świetnych nogach Ganny, który z szosy wrócił na tor.

W składzie Wielkiej Brytanii pojadą złoty medalista z Pekinu, Londynu i Rio de Janeiro Edward Clancy, wschodząca gwiazda Ineos Grenadiers Ethan Hayter oraz Oliver Wood i Ethan Vernon. Brytyjczykom nie poszło na mistrzostwach świata w Berlinie, trudno powiedzieć coś o ich zgraniu.

W tej rozgrywce liczyć powinni się też Australijczycy. Kelland O’Brien, Sam Welsford, Leigh Howard i Alexander Porter to stosunkowo młody zespół, który w Berlinie (w niemal identycznym składzie) zajął 4. miejsce. Welsford w dorobku ma już srebro olimpijskie, ale aby powtórzyć ten wyczyn, wszyscy jego koledzy będą musieli wznieść się na wyżyny swoich umiejętności.

Lista startowa

Wyścig drużynowy na dochodzenie kobiet

Faworytkami są Amerykanki i Brytyjki. 

Pod “Union Jackiem” wystąpią Katie Archibald, Laura Kenny, Elinor Barker i Josie Knight. Pierwsza trójka ma na koncie złoto z Rio de Janeiro i odpowiednio 6, 4 i 2 złote medale mistrzostw świata w tej konkurencji. Trott w dorobku ma cztery złote medale olimpijskie, co oznacza, że na Igrzyskach nie przegrała jeszcze ani jednego startu.

Pod amerykańską flagą wystąpią zawodniczki nieco mniej utytułowane, ale zdolne popędzić Brytyjkom kota. Jennifer Valente, Chloe Dygert, Emma White i Lily Williams w Berlinie zdobyły złoto i tu będą chciały zbliżyć się do rekordu świata. Taki wysiłek będzie potrzebny, chociaż po zwycięstwo sięgnęły z czasem na poziomie 4:11.235. Valente i Dygert w swoich kolekcjach mają już po kilka tytułów mistrzowskich oraz srebro z Rio de Janeiro, które z Brytyjkami przegrały wtedy o sekundę.

Lista startowa

Transmisja

Wyścigi pokaże stacja Eurosport, również na platformie Player od 8:25 do 11:33.