Amstel Gold Race 2023. Tadej Pogacar zdobył “Piwny Wyścig”

Tadej Pogacar (UAE Team Emirates) wygrał w Berg en Terblijt holenderski wyścig Amstel Gold Race.

Słoweniec na mecie usytuowanej na przedmieściach holenderskiego Valkenburga zameldował się samotnie, po ataku na 28 kilometrów przed metą. Drugie miejsce wywalczył Irlandczyk Ben Healy (EF Education-EasyPost), a trzecie Brytyjczyk Tom Pidcock (Ineos Grenadiers).

Michał Kwiatkowski (Ineos Grenadiers) ukończył zmagania na 72. miejscu, a Łukasz Owsian (Arkea Samsic) jedną pozycję niżej.

Trasa Amstel Gold Race

Trasa Amstel Gold Race liczyła 253,6 kilometra i prowadziła wąskimi drogami południowej Holandii. Kolarze na szosach wokół Maastricht i Valkenburga pokonywali 33 opisane przez organizatorów podjazdy, aczkolwiek na całej trasie trudno było znaleźć kawałek płaskiego terenu, a na trasie uzbierało się 3200 metrów przewyższenia.

Kluczowa dla zmagań były rundy wokół Valkenburga, na której trzykrotnie wyrastała wspinaczka pod Cauberg (800 m; 6,5%, maks. 12,8%). Po raz pierwszy kolarze wjeżdżali na niego po 109 kilometrach, potem na 172. kilometrze, a po raz ostatni niespełna 19 kilometrów przed metą. Za nim pozostawały Guelhemmerberg (14 km przed metą: 1200 m; 4,6%, maks. 8%) i Bemelerberg (7,8 km: 900 m; 4,5%, maks. 7%).

Przebieg wyścigu

Wyścig Amstel Gold Race rozpoczął się przy ponurej pogodzie. W Maastricht zawodników przywitało pochmurne niebo, temperatura 10 stopni Celsjusza oraz sporadyczne opady deszczu. W tych warunkach w ucieczce dnia zainstalowali się Mathias Vacek (Trek-Segafredo), Leon Heinschke (Team DSM), Mattéo Vermecher (TotalEnergies), Ward Vahoof (Team Flanders-Baloise), Tobias Ludvigsson i Alessandro Fedeli (Q36.5) oraz Martin Urianstad (Uno-X). Grupka nie zyskała dużej przewagi: peleton odpuścił je na niecałe pięć minut, ale po 80 kilometrach różnica ustabilizowała się na poziomie 3 minut.

Peleton prowadzony przez ekipy UAE Team Emirates i AG2R Citroën nie pozwolił harcownikom na zbyt wiele i na 113 kilometrów przed metą akcja została zakończona.

90 kilometrów przed metą grupa pękła i na czele znalazło się szesnastu zawodników, w tym Tom Pidcock i Magnus Sheffield (Ineos Grenadiers), Tosh van der Sande (Jumbo-Visma), Gianni Vermeersch (Alpecin-Deceuninck), Tadej Pogacar (UAE Team Emirates), Ben Healy (EF Education-EasyPost), Stan van Tricht (Soudal-Quick-Step), Lars van den Berg, Kevin Geniets i Quentin Pacher (Groupama-FDJ), Axel Zingle (Cofidis), Alexey Lutsenko (Astana Qazaqstan), Chrstopher Juul-Jensen i Matteo Sobrero (Jayco-AlUla), Arjen Livyns i Andreas Kron (Lotto Dstny).

Grupka przejechała na czele Vrakelberg (94,2 km przed metą: 600 m; 7,2%, maks. 11,4%) i Sibbergrubbe (86,5 km: 2100 m; 3,6%, maks. 6%), a na Caubergu (81,8 km: 800 m; 6,5%, maks. 12,8%) przycisnął Pogacar. Grupka schudła do 11 kolarzy, po tym jak odpadli Livyns, Pacher, Juul-Jensen i Sobrero oraz Van der Sande, ale peleton nie tracił wiele, na prostej w Valkenburgu mając już uciekinierów zasięgu wzroku.

Pogacar i spółka nie zamierzali się poddawać i zaczęli współpracować. Do pracy w pogoni zabrali się kolarze Jumbo-Visma i Trek-Segafredo, a także zawodnicy Uno-X, na Guelhemmerbergu (76,7 km: 1200 m; 4,6%, maks. 8%) notując 30 sekund straty.

Praca samotnego Sama Oomena nie wystarczyła i na Keerdebergu (71 km: 1500 m; 3,9%) Pogacar i spółka mieli 42 sekundy przewagi. W peletonie kolarzom Jumbo-Visma próbowali pomóc zawodnicy Bahrain Victorious. Na Bemelerbergu (66,4 km: 900 m; 4,5%, maks. 7%) sytuacja nie uległa zmianie, ale w ucieczce też nie wszyscy chcieli pracować, więc przewaga na kolejnych kilometrach utrzymywała się na poziomie 25 sekund. Pościg prowadzili trzej zawodnicy Bahrain Victorious, ucieczkę napędzali za to Pidcock, Sheffield, Pogacar, Geniets i Van den Berg, ale oglądali się Healy, Lutsenko, Zingle i Van Tricht.

Na zjeździe, 52 kilometry przed metą, w peletonie doszło do dwóch kraks, w których za asfalt poleciało około 20 kolarzy, w tym Dorian Godon (AG2R Citroën), Dries Devenyns (Soudal-Quick-Step) i Xandro Meurisse (Alpecin-Deceuninck). Czołówka pod dyktando Pidcocka zaczęła w tym momencie Loorberg (51,3 km: 1500 m; 5,3%, maks. 8,6%). Tempo zaczął narzucać tu Lutsenko, co odczepiło Van den Berga.

W mocno okrojonym po kraksie peletonie do pracy zabrali się ponownie kolarze Trek-Segafredo, których pilnował Michał Kwiatkowski, chroniąc interesy Pidcocka i Sheffielda.

Lutsenko przycisnął jeszcze raz, tym razem na Gulpenerbergu (43,8 km: 600 m; 5,7%, maks. 13,9%). Za Kazachem jechali Pogacar i Healy, ale podjazd razem przejechała cała dziesiątka. W peletonie ruszyli Bauke Mollema (Trek-Segafredo) i Andrea Bagioli (Soudal-Quick-Step), co zmniejszył różnicę do 22 sekund i rozerwało grupę na strzępy. Problemy miał Kwiatkowski, ale grupka nie współpracowała, przez co Polak zdołał dojechać.

40 kilometrów przed metą cierpliwość stracił Ide Schelling (Bora-hansgrohe), ale jego akcja nie została zaaprobowana. Holender spróbował jeszcze raz, ponownie odjeżdżając z Matteo Trentinem (UAE Team Emirates). Przed Kruisbergiem (39 km: 600 m; 8,8%, maks. 15,5%) rower zmieniał Pogacar, natomiast na podjeździe przyspieszył Pidcock.

Za prowadzącą grupką do ataku zerwał się Trentin, mając na celu pomoc Pogacarowi. Włochowi ten manewr się nie udało, ale Pogacar poradził sobie sam i do czołówki wrócił na zjeździe. Z grupki goniącej odpadł tymczasem Kwiatkowski.

Pogacar na Eyserbosweg (37 km: 900 m; 9,3%, maks. 17%) jechał już na czele grupki i na 36,4 kilometra przed metą zaatakował. Słoweńcowi do koła przykleił się Pidcock, za nimi gonili Healy, Lutsenko i Kron. Irlandczyk dojechał do prowadzących, Duńczyk i Kazach do Frombergu (33,2 km: 1600 m; 3,6%, maks. 8%) jechali z kilkusekundową stratą.

Za ich plecami Benoot, Bagioli oraz Jai Hindely (Bora-hansgrohe), Alexander Kamp (Tudor), Mattias Skjelmose (Trek-Segafredo) i Maxim van Gils (Lotto Dstny) dojechali do Vermeerscha, Van Trichta, Genietsa i Zingle’a. Dziesiątka na 30 kilometrów przed metą miała niemal minutę straty do prowadzących.

Pidcock i Pogacar pracowali razem, Healy siedział na kole. Słoweniec ponowił atak na Keutenbergu (28,8 km: 1200 m; 5,9%, maks. 22%), co w kłopoty wpędziło Healy’ego, a 300 metrów przed szczytem także Pidcocka. Pogacar obejrzał się dopiero na szczycie i rozpoczął ostatnie 27 kilometrów z 13-sekundową przewagą nad Brytyjczykiem i Irlandczykiem i 40 sekundami nad Kronem i Lutsenką.

Pidcock gonił, ale poza utrzymaniem przewagi na poziomie 20 sekund wiele nie uzyskał. Pogacar na Caubergu (18,6 km: 800 m; 6,5%, maks. 12,8%) trzymał mocne tempo i na wjeździe na ostatnią rundę miał 31 sekund nad goniącą dwójką Healy-Pidcock, 1:16 and Lutsenką i Kronem i 2:30 nad grupką Benoota, Kampa, Hindleya, Vermeerscha, Bagiolego, Skjelmose’a, Van Gilsa, Zingle’a i Genietsa.

Na Guelhemmerbergu (14 km: 1200 m; 4,6%, maks. 8%) zaatakował Healy, szybko odjeżdżając Pidcockowi i zbliżając się nieco do Pogacara. Ten ruch nie był w stanie zmienić przebiegu wyścigu. Pogacar zmierzał pewnie po zwycięstwo, na Bemelerberg (7,8 km: 900 m; 4,5%, maks. 7%) wpadając 35 sekund przed Healym i 50 sekund przed Pidcockiem.

Słoweniec do mety dojechał bez przeszkód i na mecie mógł świętować pierwsze słoweńskie zwycięstwo w “Piwnym Wyścigu”. Za jego plecami Healy spokojnie dojechał po drugie miejsce, natomiast Pidcock musiał bronić się do samego końca przed zakusami Lutsenki i Krona.