Geoghegan Hart znów na topie | Skjelmose błyszczy | W niedzielę przełajowa batalia gigantów

Przebudzenie Tao Geoghegana Harta, potwierdzenie talentu Mattiasa Skjelmose’a, a przed nami batalia Van Aert – Van der Poel o tytuł mistrza świata. Oto przegląd wydarzeń z 4 lutego.

Informacje dnia

• Mathieu van der Poel versus Wout van Aert. W niedzielę czeka nas batalia dwóch gigantów kolarstwa przełajowego. Van der Poel walczy o piąty w karierze tytuł, Van Aert o czwarty. Relacja: Eurosport 2, 14:45.
• Fem van Empel, Thibau Nys oraz Isabella Holmgren zdobyli tytuły mistrzowskie w kolarstwie przełajowym. Więcej: MŚ Hoogerheide 2023. Fem van Empel mistrzynią świata w przełajach
• Wout van Aertowi nie zależy tak bardzo na ukoronowaniu zimowego sezonu czwartym tytułem mistrza świata co na prestiżu wygranej. – Będzie mi szkoda, jeśli przegram walkę o tytuł, ale to nie ma tak dużego znaczenia. Ten tytuł nie wnosi już wiele do moich palmares – powiedział telewizji “Sporza” przed startem w Hoogerheide. Belg skupia się na nadchodzących wyścigach szosowych, ale przełajowe ściganie nadal uwielbia. – Nadal kocham przełaje i ściganie. Naprawdę żałuję, że to ostatni wyścig sezonu, tak szybko to zleciało. Cieszę się zawsze tym ile osób przychodzi i tym, że mogę sprawiać im radość.
  Wout van Aert w niedzielę wystartuje z drugiego rzędu, ale do wyścigu podchodzi spokojnie: rekonesansu trasy zaprojektowanej przez Adrie van der Poela [ojca Mathieu] dokonywał dopiero w sobotę.
• Aniek van Alphen zabrakło na starcie sobotniego wyścigu o mistrzostwo świata w kolarstwie przełajowym. Holenderka w przeddzień zawodów poczuła się gorzej, a wykonany test na Covid-19 dał wynik pozytywny.

---

Kwestia kalendarza

Sebastian Unzue, menadżer kobiecej drużyny Movistar, krytycznie odniósł się do kalendarza Women’s WorldTour. W ostatnich latach znacznie wzrosła liczba wyścigów: w 2023 roku zaplanowano 83 dni wyścigowe w wyścigach WorldTour. Zdaniem Hiszpana konsekwencje tego nie są wyłącznie pozytywne.

Unzue jest szczególnie niezadowolony z przeniesienia siedmiodniowej Vuelta a Espana z września na maj.

Przy wyścigach, które już odbywają się w maju, nie ma miejsca na Vueltę. Drużyny mają tylko czternaście, piętnaście zawodniczek, a luty, marzec i kwiecień to bardzo intensywne miesiące. W maju nagle masz Vueltę, a to czas, w którym tak naprawdę zawodniczki potrzebują dziesięciu dni odpoczynku

– stwierdził w „CyclingWeekly”.

Unzue uważa, ze władze kolarskie powinny z większą troskę się teraz przyjrzeć nie szczytowi, a podstawie piramidy, na której opiera się kolarstwo kobiet.

Zastanawiam się, co UCI zrobi w tej sprawie. Myślę, że to ważne, by inwestowało w podstawy kobiecego kolarstwa, bo inaczej rozwój się zatrzyma, a drużyny nie będą mogły dalej się rozwijać.

---

Wyniki wyścigów

Volta a la Comunitat Valenciana (2.Pro)

Brytyjczyk Tao Geoghegan Hart sięgnął na Alto de Cova Santa po zwycięstwo na czwartym etapie Volta a la Comunitat Valenciana.

27-latek z Ineos Grenadiers wygrał po raz pierwszy od października 2020 roku i niespodziewanego triumfu w Giro d’Italia. Za jego plecami na finałowej wspinaczce finiszowali jego rodak Thomas Gloag (Jumbo-Visma) i lider wyścigu Włoch Giulio Ciccone (Trek-Segafredo).

Kolarze zaliczyli ponad 3600 metrów przewyższenia na 182 kilometrach, kończąc dzień jazdy podjazdem na Alto de Cova Santa (8,1 km; 4,9%).

Po starcie utworzyła się 23-osobowa grupa zaczepna, która po 70 kilometrach zdobyła 3:40 przewagi. Z przodu jechało trzech zawodników ze stratą poniżej minuty do lidera zmagań Giulio Ciccone (Trek-Segafredo). Byli to Georg Zimmermann (Intermarche-Circus-Wanty), Bauke Mollema (Trek-Segafredo) i Thymen Arensman (Inoes Grenadiers).

50 kilometrów przed metą różnica wynosiła 2 minuty. Arensman podjął wówczas solową akcję, szybko zdobywając na grupą ucieczkową ponad 30 sekund, a niespełna 30 kilometrów przed celem przewaga wzrosła do minuty. Peleton zbliżał się do Holendra, łapiąc go tuż przed finałowym podjazdem.

Tempo dyktowały zespoły Ineos Grenadiers i Bahrain Victorious, na ostatni kilometr dowożąc sporą grupkę najlepszych górali. Geoghegan Hart wygrał sprint, a bonifikata wywindowała go na pozycję wicelidera.

Finałowy etap zakończy się w Walencji (132 km), prowadzać przez Oronet (27 km; 4,4 km; 4,8%) i La Frontera (50 km; 5,2 km; 9%).

Etoile de Bessèges – Tour du Gard (2.1)

Duńczyk Mattias Skjelmose (Trek-Segafredo) zdobył na Le Mont Bouquet czwarty etap Etoile de Bessèges – Tour du Gard i został nowym liderem zmagań.

22-latek na metę przyjechał z Amerykaninem Neilsonem Powlessem (EF Education-EasyPost). 13 sekund stracił Pierre Latour (TotalEnergies), a 19: Pavel Sivakov (Ineos Grenadiers), natomiast kolejni kolarze zapisali straty powyżej minuty.

Dotychczasowy lider, Arnaud de Lie, linię mety przeciął jako ósmy (+1:34) i spadł na piąte miejsce w klasyfikacji generalnej.

Sobotni odcinek prowadził na dystansie 148 kilometrów i kończył się na Le Mont Bouquet (4,5 km; 8,9%).

Skjelmose w klasyfikacji generalnej ma 4 sekund przewagi nad Powlessem. Finałowa rozgrywka to jazda indywidualna na dystansie niespełna 11 kilometrów. Ostatnie 2900 metrów to nieregularny podjazd, o średniej 4,8%.