MŚ Imola 2020. Anna van der Breggen mistrzynią świata

autor: TomAsz :: 26 września 2020, 16:59

fot. ©Bettini Photo – Imola2020

Reprezentantka Holandii Anna van den Breggen wywalczyła na torze wyścigowym w Imoli tytuł mistrzyni świata w wyścigu ze startu wspólnego.

30-letnia zawodniczka, która w czwartek zdobyła złoto w jeździe indywidualnej na czas, finiszowała po solowej akcji, wyprzedzając swoją rodaczkę, obrończynię tytułu Annemiek van Vleuten oraz Włoszkę Elisę Longo Borghini.

Katarzyna Niewiadoma przyjechała na 7. pozycji.

Trasę mistrzostw świata stanowiła runda o długości 28,8 kilometra, urozmaicona dwiema podjazdami: rozpoczynającym się na 6 kilometrze Mazzolano (2,8 km; 5,9%) oraz na 15 kilometrze Cima Gallisterna (2,7 km; 6,4%). Pierwsze wzgórze zaczynała kilometrowa sekcja, na której średnie nachylenie wynosiło 9,6% (maks. 13%), drugie zawierało odcinek o długości 1400 metrów, o średnim nachyleniu 10,6% (maks. 14%). Kolarki miały do pokonania 5 okrążeń, co składało się na łączne przewyższenie 2800 metrów.

Peleton wystartował wczesnym popołudniem. Pogoda dziewczynom sprzyjała, było słonecznie i nie tak wietrznie jak dzień wcześniej. Pierwsza runda została potraktowana rozpoznawczo, nie zabrakło przy tym kilku kraks. W jedną z nich zaplątała się późniejsza bohaterka Anna van den Breggen.

Druga pętla nieco zmieniła obraz na trasie. Na Mazzolano odskoczyła Valerie Demey, jednak Belgijka wiele nie ugrała, gdyż peleton wchłonął ją zjeżdżając z Cima Gallisterna. Kolejną akcję podjęła Alison Jackson (Kanada), otrzymując wsparcie ze strony Grace Brown (Australia).

Wyścig wyraźnie się ożywił, do uciekającej dwójki na początku trzeciej rundy dojechały Amy Pieters (Holandia), Katia Ragusa (Włochy), Lisa Brennauer (Niemcy), Tayler Wiles (Stany Zjednoczone), Alice Barnes, Hannah Barnes (Wielka Brytania), Juliette Labous (Francja), Susanne Andersen (Norwegia) i Christine Majerus (Luksemburg), a na Mazzolano dodatkowo Mavi Garcia (Hiszpania).

Czołówka na Cima Gallisterna wjechała z przewagą 1:15 i wciąż powiększała różnicę, która na końcu okrążenia wynosiła 1:12 nad Eugenią Bujak (Słowenia) oraz 2:28 nad peletonem.

W głównej grupie do pracy zabrały się reprezentantki Australii, następnie na Mazzolano mocną zmianę dały Holenderki. Jadące pasywnie uciekinierki zostały błyskawicznie doścignięte przez najmocniejsze zawodniczki na trasie.

Przełomową akcję na czwartej wspinacze pod Cima Gallisterna rozpoczęła Annemiek van Vleuten. Tempo Holenderki, jadącej ze złamanym na Giro Rosa nadgarstkiem, utrzymały Van den Breggen, Elisa Longo Borghini i Cecilie Uttrup Ludwig (Dania). Van den Breggen dłużej nie czekając zaatakowała 41 kilometrów przed metą, odskakując początkowo na 15 sekund. Katarzyna Niewiadoma zdobyła podjazd pod koniec pierwszej dziesiątki, ale notowała już wyraźną stratę.

Mistrzyni świata z 2018 roku rozpoczęła ponad 40-kilometrowy rajd po kolejną do kolekcji tęczową koszulkę. Z tyłu do goniącej grupki na zjeździe dołączyła Elizabeth Deignan (Wielka Brytania). Współpraca tu się jednak nie ułożyła, dlatego jeszcze przed finałową rundą zostały doścignięte przez peleton. Van den Breggen w tym samym czasie powiększyła swoją przewagę do blisko 2 minut.

Dwa medale wciąż pozostały do wzięcia. Przez Mazzolano kolarki przejechały spokojnie, oszczędzając siły na znacznie trudniejszy Cima Gallisterna. Sygnał do ataku dała na podjeździe Ludwig, ale zamiast Dunki odskoczyły Van Vleuten z Longo Borghini. Niewiadoma załapała się do następnej grupy, z Ludwig, Deignan, Marianną Vos (Holandia) i Liane Lippert (Niemcy).

Piątka zawodniczek nie potrafiła odrobić 20 sekund do włosko-holenderskiego duetu. Van den Breggen spokojnie dowiozła prowadzenie do mety, a ze sprinterskiego pojedynku po srebrny medal zwycięsko wyszła kontuzjowana Van Vleuten.

Wyniki Mistrzostw Świata w Kolarstwie Szosowym 2020 – wyścig ze startu wspólnego elity kobiet, Imola (143 km):

Poz.	Zawodniczka	Reprezentacja	Czas
1.	Anna van der Breggen	Holandia	4:09:57
2.	Annemiek van Vleuten	Holandia	01:20
3.	Elisa Longo Borghini	Włochy
4.	Marianne Vos	Holandia	02:01
5.	Liane Lippert	Niemcy
6.	Elizabeth Deignan	Wielka Brytania
7.	Katarzyna Niewiadoma	Polska
8.	Cecilie Uttrup Ludwig	Dania	02:41
9.	Lisa Brennauer	Niemcy	03:08
10.	Marlen Reusser	Szwajcaria
11.	Lauren Stephens	Stany Zjednoczone
12.	Chantal van Den Broek-blaak	Holandia
13.	Audrey Cordon-ragot	Francja
14.	Eugenia Bujak	Słowenia
15.	Niamh Fisher-black	Nowa Zelandia
16.	Rasa Leleivyte	Litwa
17.	Urša Pintar	Słowenia
18.	Mavi Garcia	Hiszpania
19.	Ellen van Dijk	Holandia
20.	Evita Muzic	Francja
21.	Eri Yonamine	Japonia
22.	Mikayla Harvey	Nowa Zelandia
23.	Ane Santesteban	Hiszpania
24.	Katrine Aalerud	Norwegia
25.	Anna Shackley	Wielka Brytania
26.	Tayler Wiles	Stany Zjednoczone
27.	Sandra Levenez	Francja
28.	Lucy Kennedy	Australia
29.	Kristabel Doebel-hickok	Stany Zjednoczone
30.	Alison Jackson	Kanada	04:49
31.	Katia Ragusa	Włochy	04:51
32.	Brodie Chapman	Australia	05:50
33.	Marta Cavalli	Włochy	07:25
34.	Amy Pieters	Holandia	09:29
35.	Demi Vollering	Holandia
36.	Hannah Barnes	Wielka Brytania
37.	Coryn Rivera	Stany Zjednoczone	10:16
38.	Spela Kern	Słowenia
39.	Arlenis Sierra	Cuba
40.	Omer Shapira	Izrael
41.	Juliette Labous	Francja
42.	Sara Poidevin	Kanada
43.	Aigul Gareeva	Rosja	11:50
44.	Anna Kiesenhofer	Austria	11:53
45.	Tatiana Guderzo	Włochy	12:57
46.	Georgia Williams	Nowa Zelandia	14:01
47.	Teniel Campbell	Trinidad & Tobago
48.	Marta Lach	Polska
49.	Mariia Novolodskaia	Rosja
50.	Valerie Demey	Belgia
51.	Rachel Neylan	Australia
52.	Hanna Nilsson	Szwecja
53.	Jesse Vandenbulcke	Belgia
54.	Kata Blanka Vas	Węgry
55.	Paula Andrea Patino	Kolumbia
56.	Ashleigh Moolman	RPA
57.	Ievgeniia Vysotska	Ukraina
58.	Elise Chabbey	Szwajcaria
59.	Leah Kirchmann	Kanada
60.	Anna Henderson	Wielka Brytania
61.	Emma Cecilie Norsgaard	Dania
62.	Christine Majerus	Luksemburg
63.	Elizabeth Banks	Wielka Brytania
64.	Nikola Noskova	Czechy
65.	Erica Magnaldi	Włochy
66.	Karol-Ann Canuel	Kanada
67.	Soraya Paladin	Włochy
68.	Sarah Roy	Australia	14:43
69.	Amber Neben	Stany Zjednoczone	15:08
70.	Susanne Andersen	Norwegia	15:13
71.	Stine Borgli	Norwegia
72.	Victorie Guilman	Francja
73.	Melanie Maurer	Szwajcaria	15:53
74.	Tereza Neumanova	Czechy	18:03
75.	Franziska Koch	Niemcy	20:08
76.	Jarmila Machacova	Czechy	21:12
77.	Diana Klimova	Rosja	21:18
78.	Julia Biryukova	Ukraina	21:20
79.	Sara Martin	Hiszpania
80.	Małgorzata Jasińska	Polska	21:22
81.	Ariadna Gutierrez	Meksyk	22:57
82.	Lija Laizane	Łotwa
83.	Carolina Upegui	Kolumbia
84.	Anastasiya Kolesava	Białoruś	23:42
85.	Karolina Kumięga	Polska
86.	Sarah Rijkes	Austria
87.	Noemi Ruegg	Szwajcaria
88.	Eyeru Tesfoam Gebru	Etiopia	26:47
89.	Ingrid Lorvik	Norwegia
90.	Amalie Dideriksen	Dania
91.	Grace Brown	Australia
92.	Floortje Mackaij	Holandia
93.	Julie Leth	Dania
94.	Lone Meertens	Belgia
95.	Tereza Medvedova	Słowacja
96.	Catalina Anais Soto	Chile
97.	Alicia Gonzalez	Hiszpania
98.	Sandra Alonso	Hiszpania
99.	Mieke Kroger	Niemcy	27:47
100.	Fien van Eynde	Belgia
101.	Kathrin Hammes	Niemcy
102.	Mieke Docx	Belgia
103.	Olivija Baleisyte	Litwa	29:24
104.	Julia Borgstrom	Szwecja	30:06
105.	Urška Zigart	Słowenia	33:33
DNF	Angelika Tazreiter	Austria
DNF	Martine Gjos	Norwegia
DNF	Elena Cecchini	Włochy
DNF	Birgitte Krogsgaard	Dania
DNF	Gloria Rodriguez	Hiszpania
DNF	Andrea Ramirez	Meksyk
DNF	Alice Barnes	Wielka Brytania
DNF	Ann-Sophie Duyck	Belgia
DNF	Anna Plichta	Polska
DNF	Akvilė Gedraityte	Litwa
DNF	Pernille Mathiesen	Dania
DNF	Fernanda Yapura	Argentyna
DNF	Lisa Norden	Szwecja
DNF	Brenda Andrea Santoyo	Meksyk
DNF	Agusta Edda Bjornsdottir	Islandia
DNF	Marie-Soleil Blais	Kanada
DNF	Katarzyna Wilkos	Polska
DNF	Nina Berton	Luksemburg
DNF	Mae Lang	Estonia
DNF	Tiffany Cromwell	Australia
DNF	Valeriya Kononenko	Ukraina
DNF	Fatima Zahra El Hayani	Maroko
DNF	Bríet Kristý Gunnarsdottir	Islandia
DNF	Magdeleine Vallieres	Kanada
DNF	Urška Bravec	Słowenia
DNF	Claire Faber	Luksemburg
DNF	Romy Kasper	Niemcy
DNF	Shara Marche	Australia
DNF	Ruth Winder	Stany Zjednoczone
DNF	Siham Es-sad	Maroko
DNF	Hafdís SigurÐardottir	Islandia
DNF	Daniela Atehortua	Kolumbia
DNF	Kerry Jonker	RPA
DNF	Maria Antonieta Gaxiola	Meksyk
DNF	Trixi Worrack	Niemcy
DNS	Alena Amialiusik	Białoruś
DNS	Mie Bjørndal Ottestad	Norwegia
DNS	Olga Zabelinskaya	Uzbekistan

← Poprzedni artykuł MŚ Imola 2020. Filippo Ganna: “postępy robi się w głowie”

Następny artykuł → MŚ Imola 2020. Niewiadoma: “to nie był brak szczęścia, po prostu brak sił”

7 Comments

Jan Cecylia

26 września 2020, 17:23 o 17:23

Chyba już nie dożyję aby Niewiadoma kiedykolwiek zdobyła medal. Zawsze te same gatki o szansach a wynik jest zawsze taki sam czyli zaliczenie mistrzostw świata. Pozostałe Polski powinny jechać na swój koszt a nie na koszt podatnika. Może to i tak jest dobry wynik przed jutrzejszą masakrą którą zrobią zawodowcy naszym zawodnikom.
- Graham
  
  26 września 2020, 17:27 o 17:27
  
  No tak. Niewazne, ze zdobyla srebro w kobiecym giro.
  - Ed
    
    27 września 2020, 01:51 o 01:51
    
    Nie srebro i nie w barwach kadry narodowej
italianista

26 września 2020, 18:58 o 18:58

Ależ żenujący i nudny wyścig. O kobiecym ściganiu mówi wszystko fakt, że Van Vleuten i Longo-Borghini oderwały się na drugim okrążeniu od końca, by na dojeździe na tor i już na torze stwierdzić, że jednak wolą wrócić do peletonu. Potem na ostatniej pętli znowu się oderwały. Albo Holenderka Pieters jedzie na czole ucieczki, a kilkaset metrów za nią w zasięgu wzroku jedzie peleton, a na jego czele kilka Holenderek dyktujących tempo. Jeżeli tak wyglądają wyścigi kobiet to już się nie dziwię, dlaczego nikt tego nie ogląda poza jednym albo dwoma dniami w roku. Odnośnie Niewiadomej, myślałem, że jest ściankowcem, widząc jak na twardszym przełożeniu odjeżdżają jej rywalki na dłuższych i mniej stromych podjazdach i że tutaj powinna brylować. Myliłem się – to kolarka tylko na przejechanie wyścigu (nie wiem, jak zajęła drugie miejsce w Giro d’Italia). Zero dynamiki, przez co nie jest w stanie sama zawiązać akcji. Jeśli rywalki się nie zmęczą, to ona z własnej inicjatywy nie jest w stanie nic zrobić i wygląda to tak, jakby biernie oddawała wyścig. Na ME obsada była równie mocna, brakowało tam tylko USA, Australii i RPA, ale to z wiadomych względów, a mimo to Niewiadoma jechała tam aktywnie w przeciwieństwie do dzisiaj. Tam podjazdy miały kilometr długości i 5%, czyli wynikałoby z tego, że góralka z niej żadna, tylko że drugie miejsce w niedawno zakończonym Giro temu przeczy. Jej najlepsze miejsce na MŚ to piąte w Bergen w 2017 na łatwej trasie, więc wynikałoby z tego, że nie jest w stanie przekroczyć bariery bólu na podjazdach i na pełnych obrotach może jechać tylko na trasach takich jaka była na ME w Bretanii. Na igrzyskach, jeśli odbędą się w przyszłym roku, już dzisiaj można powiedzieć, że jest bez szans na medal, bo dojdą jej rywalki takie jak Dygert (jeśli rzeczywiście ma taką moc co pokazała czasówka, to widząc jak rozgrywane są żeńskie wyścigi, tylko Van der Breggen i Van Vleuten powinny mieć z nią szanse), Spratt i Moolman, która dzisiaj nie wyrobiła w zakręcie i spasowała. Najdziwniejsze jest to, że dzisiaj na podjazdach i na finiszu zdecydowanie lepiej wyglądała od niej 22-letnia Niemka, która w tuż zakończonym Giro była trzynasta w klasyfikacji generalnej, a kończąca za 3 dni 26 lat Niewiadoma druga. Nawet jak główne rywalki pokończą kariery to Niewiadoma i tak przegra z innymi, więc nie ma się co ekscytować jej występami i robieniem sobie nadziei przed MŚ czy IO. Jutro natomiast będzie wiadomo, czy Kwiatkowski po fatalnym zeszłorocznym sezonie i wygraniu w niepełnej walce etapu na Tour de France, rzeczywiście jest jeszcze kolarzem, który może jeszcze walczyć o wygrane albo przynajmniej czołowe lokaty w warunkach, w których każdy ściga się na poważnie. Jego słaby występ będzie oznaczał, że już raczej dobiega do końca kariery w roli zwycięzcy, a przynajmniej top 3, albo że już dawno przekroczył ten próg, prawdopodobnie już w zeszłym roku. 6 ostatnich startów w Amstel Gold Race, Walońskiej Strzale i Liege-Bastogne-Liege skończył poza pierwszą dziesiątką, co jest kompromitacją i mydleniem oczu. Jeżeli jutro nie pokaże sportowej klasy, nie warto już śledzić jego poczynań, nawet wyników na pcs. Niewiadomej brakuje eksplozywności i żyłki do zwyciężania i nawet forma życia nic jej nie dała i nie da, a Kwiatkowski wszystkie te cechy zamienił kiedyś na pieniądze od sky.
- siodmy
  
  27 września 2020, 00:49 o 00:49
  
  jestes bogiem
- Ed
  
  27 września 2020, 01:54 o 01:54
  
  Dygert już rok temu zmiażdżyła wszystkie na czasowce a ze startu wspólnego nie miała szans z van Vleuten
Stefan

26 września 2020, 21:49 o 21:49

Holenderki mają po prostu najlepszy koks, może same astmatyczki jak u biegaczek norweskich. Ale zgodzić się należy z przedmówcą, że kobiecego kolarstwa nie da się oglądać, każdy wyścig klasyczny wygląda tak samo, odjeżdża zawodniczka (na 95% Holenderka) na ok. 20-60 km do mety i tyle ją widzieli, cała grupa nie jest w stanie dogonić jednej zawodniczki. Dzisiaj jak Breggen odskoczyła to już było wiadomo, że po wyścigu o złoto (a tylko to się liczy), a z kolei srebro i brąz rozstrzygnęły się na jednej hopce, dwie poszły i od razu minuta nad grupą.