Giro d’Italia 2018. Elia Viviani coraz pewniejszy swego

Elia Viviani na starcie 101. edycji Giro d’Italia stanął z łatką najlepszego sprintera w stawce.

Mający przed rozpoczęciem ścigania w Izraelu na koncie tylko jeden etapowy triumf w “Corsa Rosa” włoski sprinter wczoraj przyznał, że czuł tremę. Po dwóch udanych końcówkach ta zdaje się jednak być melodią przeszłości.

Viviani póki co się nie pomylił – na drugim etapie ograł Jakuba Mareczko i Sama Bennetta, a na trzecim Sachę Modolo i ponownie Bennetta.

Dziś było chyba tak, jak sobie to wyobrażaliśmy – trasa przez pustynię, 2 000 metrów w pionie. Wszyscy kolarze walczący o klasyfikację generalną jechali ze sprinterami na czele. Łatwo nie było. W końcówce na finisz wchodziliśmy z nieco mniejszą prędkością, bo 350 metrów przed metą był zakręt. Na ostatnich kilometrach zerwał się też wiatr, choć nie było tak gorąco, jak się obawialiśmy

– relacjonował po zakończeniu ostatniego etapu w Izraelu.

Viviani na ostatniej prostej zaczął wychodzić z koła Sama Bennetta, ale musiał zwolnić gdy Irlandczyk zaczął spychać go na barierki. Panowie w ostatniej chwili postanowili powalczyć jednak o etap, a nie utrzymanie równowagi – Irlandczyk ruszył w lewo, a Viviani zebrał się w sobie i wycisnął z siebie dość mocy by jako pierwszy przeciąć linię mety.

Na finiszu doszło do kontaktu między mną a Samem Bennettem. Ja już ruszałem po prawej, kiedy on wykonał zwrot w stronę barierek. Spychał mnie na bok, ale dałem mu do zrozumienia, że się nie zmieścimy

– tłumaczył 29-latek na konferencji prasowej.

Włoch w belgijskiej ekipie złapał wyraźnie wiatr w żagle. Na trasie Giro d’Italia wspomagany przez Fabio Sabatiniego, Michaela Morkova, Zdenka Stybara i Maximiliana Schachmanna póki co nie ma sobie równych i dwoma zwycięstwami buduje pewność siebie.

Viviani przed rokiem ominął wszystkie trzy Grand Toury i choć na koncie zapisał siedem sukcesów, to tylko dwa w wyścigach WorldTour – na etapie Tour de Romandie i w Cyclassics Hamburg. Zespół Sky nie ma najlepszej historii wspierania sprinterów i 29-latek szybko rozstał się z brytyjską ekipą, przystań znajdując w zespole Patricka Lefevere’a.

Dwa zwycięstwa i praca z zespołem w sprinterskich końcówkach wyraźnie podbudowały morale włoskiego sprintera.

W Quick-Stepie mam najlepszą ekipę do sprintów i wygram co będę mógł, nie ważne kto będzie moim rywalem. Nie ma dla mnie znaczenia co robią inni topowi sprinterzy, mierzyłem się z nimi na początku sezonu. W tym roku wybrałem Giro, które jest w mojej ocenie najtrudniejszym wyścigiem do ukończenia. Chcę dojechać do końca z koszulką najlepszego sprintera

– zadeklarował.