fot. (c) Flanders Classics
Lista nieoczywista na Ronde van Vlaanderen: czterech zawodników i dwie zawodniczki, na których warto zwrócić uwagę w trakcie świątecznych Wyścigów Dookoła Flandrii.
Brukowany monument zostanie rozegrany po raz 108. w historii. Natomiast rywalizacja pań na flandryjskich helligen ma krótszy rozdział. W tym roku zobaczymy jej 21. odsłonę.
Trasa “De Ronde” z kombinacją Oude Kwaremont (2200 m; 4% – maks. 11,6%; 1500 m bruk) – Paterberg (360 m; 12,9% – maks. 20,3%; całość po bruku) nie daje nadziei na wygraną zawodnikom i zawodniczkom z drugiego szeregu, ale nie znaczy to, że na flandryjskich szosach brakuje niespodzianek.
W 2018 roku markę klasykowca wyrobił sobie późniejszy mistrz świata Mads Pedersen. Duńczyk przyjechał na drugim miejscu, imponując niezwykłą walecznością w swoim debiucie. Sezon później objawił się inny talent z Półwyspu Jutlandzkiego, Kasper Asgreen. Kolarz Quick-Step także uplasował się na drugim stopniu podium, za Alberto Bettiolem, uprzedzając grupkę faworytów o kilka sekund. Dwa lata później sam wygrał “De Ronde”.
W ostatnich sezonach imponowali nam szczególnie Valentin Madouas (trzeci w 2022) oraz Matteo Jorgenson (dziewiąty w 2023).
Oto grupka, na którą warto zwrócić uwagę obok faworytów i faworytek wyścigu.
Amerykanka z pewnością nie jest w tym miejscu, jaki oczekiwała przed startem roku 2024. Ze względu na problemy zdrowotne musiała opóźnić swój sezon, aż do Classic Brugge-De Panne, omijając kampanię australijską i pierwsze północne klasyki.
Jednak forma się zgadza. Wspomniany wcześniej klasyk dla sprinterek Dygert zakończyła na 6. miejscu, a Gandawa-Wevelgem przejechała w głównym peletonie. Jadąc u boku Katarzyny Niewiadomej, może być ważną częścią Canyon//SRAM w starciu z najmocniejszymi zespołami. Mimo 27-lat i kilku cennych wpisów do palmares, w “De Ronde” dopiero zadebiutuje.
fot. rowery.org
Pierre Gautherat rozwija się metodycznie. W zeszłym roku Francuz dostawał szanse głównie w mniejszych wyścigach. Jako neo-pro wygrał dwa etapy czeskiego Wyścigu Pokoju dla orlików, zdobył też kilka wartościowych miejsc w top10. Sezon 2024 zaczął od podium w Ruta de la Ceramica i czwartego miejsca w Grand Prix Marseille.
Teraz zespół testuje 22-latka w worldtourowych klasykach, z powodzeniem. Gautherat uplasował się tuż za pierwszą dziesiątką w Omloop Het Nieuwsblad i Dwars door Vlaanderen. Trochę więcej pecha miał podczas Kuurne-Bruksela-Kuurne, bo wyścigu nie ukończył. Czas na jego debiut w brukowanym monumencie. Na takim dystansie może mu jeszcze brakować wytrzymałości, ale talent do pokonywania flandryjskich podjazdów ma.
Ben Turner powoli odbudowuje się po nieudanym sezonie 2023. Brytyjczyk wygrał wtedy Vuelta a Murcia i stanął na podium w Clasica Jaen Paraiso Interior, ale potem przydarzyły się mu kontuzje, złamania, a co za tym idzie gorsza forma w drugiej części sezonu, w tym bardzo przeciętny występ w Tour de France.
Teraz zawodnik Ineos Grenadiers nawiązuje do dyspozycji z 2022 roku, kiedy okazał się jednym z odkryć wiosennej kampanii. Nie ma jeszcze efektów w postaci topowych wyników, ale 24-latka często widać w transmisji telewizyjnej, nawet oglądając jednym okiem. Jego głównym celem pozostaje Paryż-Roubaix, co potwierdził w rozmowie z serwisem “Cyclingnews.com”, ale tam nie byłby zawodnikiem nieoczywistym.
Potencjalne top10 w Ronde van Vlaanderen ma znamiona wyniku nieoczywistego.
W barwach Ineos Grenadiers zobaczymy jeszcze ciekawego debiutanta. Laurens De Plus, ceniony góral, wystartuje w brukowanym monumencie pierwszy raz w karierze. Co ciekawe, Belg jak dotąd jedyne profesjonalne zwycięstwo odniósł w generalce BinckBank Tour (teraz Renewi Tour), którego jeden z etapów przebiegał przez słynny Kapelmuur.
fot. Gian Mattia D’Alberto/LaPresse
Znowu ten Skujins? Tak.
Środowy klasyk Dwars door Vlaanderen zmienił układ sił przed “De Ronde”. Po niezwykle udanym dla ekipy Lidl-Trek wyścigu Gandawa-Wevelgem wydawało się, że to amerykański zespół będzie najmocniejszą siłą w starciu z Mathieu van der Poelem.
W niedzielne popołudnie na trasie nie zobaczymy Jaspera Stuyvena (złamany obojczyk) i Alexa Kirscha (złamany nadgarstek), a start poobijanego Madsa Pedersena wciąż stoi pod znakiem zapytania, podobnie jak jego forma. Mimo problemów amerykańskiej ekipy, nie zamierzam ich lekceważyć.
Nowy sponsor – Lidl – dosypał pieniędzy na lepsze przygotowania i powiększenie sztabu, co widać podczas północnej kampanii. Wobec kilku nieobecności, Skuijns naturalnie wyrasta na zawodnika zdolnego do odegrania większej roli podczas “flandryjskiej piękności”. Wyścig E3 Saxo Classic zakończył na ósmym miejscu, jadąc wtedy tylko jako pomocnik.
fot. A.S.O./Gautier Demouveaux
Dylan Teuns kojarzy nam się bardziej z ardeńskimi klasykami, całkiem słusznie. Belg to przecież specjalista od Walońskiej Strzały, zwycięzca (2022) i trzeci kolarz tego wyścigu (2017). W pierwszej dziesiątce kończył zarówno Amstel Gold Race (raz) oraz Liege-Bastogne-Liege (dwukrotnie). Jego palmares pełne jest sukcesów w trudnym terenie, głównie na podjazdach czy stromych ściankach.
Wbrew obiegowej opinii, Teuns potrafi także w północne klasyki.
W “De Ronde” zajął 6. i 11. miejsce, odpowiednio w 2022 i 2020 roku. Od kilku sezonów wybiera jednak nietypową drogę przygotowań. Zamiast wcześniejszego przetarcia na bruku, decyduje się na tydzień ścigania w Katalonii. Jednak w tym sezonie hiszpańską etapówkę zakończył przedwcześnie, z problemami żołądkowymi. Jego rzeczywista forma pozostaje więc zagadką, stąd też miejsce na liście nieoczywistej.
Początkowo w tym zestawieniu miała znaleźć się inna specjalistka od przełajów, Puck Pieterse, ale Holenderka weszła w sezon 2024 z takim impetem, że już teraz wymieniana jest w gronie faworytek do podium “De Ronde”.
W miejsce Pieterse stawiamy na jej rówieśniczkę, Fem van Empel, która w przełajach jest jeszcze lepsza od rodaczki. Wszak niedawno drugi raz z rzędu zdobyła tytuł mistrzyni świata.
Fem dopiero zaczęła sezon szosowy i to nie bez problemów. Przed wyścigiem Gandawa-Wevelgem przydarzyła się jej drobna infekcja, a w Dwars door Vlaanderen miała defekt w kluczowym momencie.
W roku 2023 pokazała jednak, że w tej odmianie kolarstwa także może osiągnąć coś dużego w różnym terenie (pagórki, góry). Północne klasyki to nadal zagadka. Jej niewątpliwym atutem, oczywiście obok samego talentu, będzie obecność w zespole dobrze dysponowanej i doświadczonej Marianne Vos.
Luke Plapp walczy o miejsce w czołówce Tour de Romandie, a za dobre wyniki w sezonie olimpijskim, w jego ocenie,…
Rafał Majka i Isaac del Toro wysoko w Vuelta Asturias. Etap prawdy Tour of Türkiye dla Franka van den Broeka.…
Brandon McNulty (UAE Team Emirates) wygrał trzeci etap Tour de Romandie, jazdę indywidualną na czas.
Górskie trasy rowerowe wcale nie są tak dużym wyzwaniem, jak wiele osób sądzi.
Szef UAE Team Emirates potwierdza cele Tadeja Pogacara. Lund znowu najlepszy w Turcji. Wiadomości i wyniki z 25 kwietnia.
Belg Thibau Nys (Lidl-Trek) zdobył po podjeździe do Les Marécottes drugi etap Tour de Romandie i objął prowadzenie w wyścigu.
