Tour de France 2023. Tadej Pogacar: “mogę być zadowolony z wyniku”

Tadej Pogacar nie zdołał nawiązać walki o zwycięstwo w Tour de France z Jonasem Vingegaardem. Słoweniec po raz drugi musiał zadowolić się drugim miejscem.

Tadej Pogacar od momentu wejścia do zawodowego peletonu zdawał się niepokonany. Słoweniec wygrywał i wygrywa, często gdzie i jak chce, ale w Tour de France po raz drugi z rzędu trafił na silniejszego od siebie zawodnika.

Wiedziałem, że kiedyś przyjdą momenty takie jak te, że będę czuł, że przekroczyłem granice swoich możliwości. To nie ostatni taki moment. Wyciągnę wnioski, w przyszłości będę wiedział czego się spodziewać

– powiedział po zakończeniu 110. edycji Tour de France.

To jest piękny sport. Popychamy się nawzajem do granic możliwości. To era w kolarstwie, którą możemy się cieszyć i być szczęśliwi, bo ściganie jest znakomite. To tylko wyścig kolarski, trzeba się cieszyć każdym jego momentem

– dodał.

fot. © A.S.O. / Charly Lopez

Pogacar po zakończeniu wyścigu w serwisie Instagram dziękował całej ekipie, każdemu zawodnikowi za coś innego. Rafałowi Majce, który po raz kolejny zostawał z nim na górskich etapach, podziękował za bycie mentorem.

Dziękuję wszystkim, którzy wspierali mnie w dobrych i złych momentach. Dziękuję kobiecie krzyczącej na szczycie Col de la Loze, Marcowi [Solerowi], który dociągnął mnie do mety tego dnia. Felixowi [Großschartnerowi] za najlepszą muzykę, Mikkelowi [Bjergowi] i Vegardowi [Stake Laengenowi] za niekończącą się walkę z podjazdami (teraz wiem jakie to uczucie). Adamowi [Yatesowi] za śliczne zdjęcia psiaków i najlepsze rozprowadzenia, Matteo [Trentinowi] za przeprowadzanie mnie przez chaotyczne końcówki i Rafałowi [Majce] za podtrzymywanie morale i bycie najlepszym mentorem, o jakim mogłem marzyć. I wszystkim osobom z obsługi, którzy pracowali od świtu do nocy

– napisał.

Pogacar kontra Jumbo-Visma

Tadej Pogacar w 2020 roku wyrwał ekipie Jumbo-Visma triumf w Tour de France, a rok później zdominował rywalizację i również pokonał zawodników holenderskiej ekipy.

W 2022 roku nie poszło mu tak łatwo: Pogacar trafił na równego sobie i przegrał batalię o wygraną w Tur de France z ekipą Jumbo-Visma i Jonasem Vingegaardem. Słoweniec przegrał wtedy na jednym górskim etapie i choć po tym jednym dniu słabości do końca wyścigu jechał znakomicie, różnicy nie odrobił.

W tym sezonie wyścig potoczył się inaczej. Pogacar przystąpił do ścigania po kontuzji, nadal odczuwając dyskomfort w nadgarstku. Słoweniec stracił minutę w Pirenejach, później odrabiał sekundy atakami, ale w trzecim tygodniu miał problemy. Na czasówce przegrał z Vingegaardem o ponad półtorej minuty i z 10-sekundowej różnicy nagle zrobiła się blisko dwuminutowa wyrwa. Następnego dnia, na królewskim etapie, Słoweńcowi odcięło moc i szansa na zwycięstwo została pogrzebana ponad pięciominutową stratą.

Lider UAE Team Emirates wygrał co prawda ostatni górski etap, ale sukces był tylko na otarcie łez.

Dziś czułem się znów sobą. To bardzo przyjemne uczucie i jestem szczęśliwy, że udało mi się wywalczyć etapowe zwycięstwo. Czekałem, aż Adam Yates mnie dojedzie, bo on potrafi mnie bardzo dobrze rozprowadzić. Dzięki niemu byłem spokojniejszy. Myślę, że najpiękniejszym wspomnieniem z tegorocznego Touru będzie atmosfera w autobusie zespołu. Najgorsze? Wszystkie spojrzenia, jakie przez ramię rzucał mi Marc Soler, kiedy holował mnie na Col de la Loze. To było przerażające (śmiech)

– mówił po zakończeniu 20. etapu w Wogezach.

Mogę być zadowolony z wyniku, biorąc pod uwagę to, jak ten Tour się potoczył. Chciałem oczywiście wygrać. Dla mnie i dla zespołu to niesamowity wyścig. Bardzo się cieszę z podium w Paryżu i z białej koszulki. Dziękuję wszystkim i żegnam się z maillot blanc… nie jestem już taki młody

– powiedział ze śmiechem.

fot. A.S.O./Charly Lopez

Słoweniec podtrzymuje, że przegrana to nie kwestia tego, że ktoś był od niego zasadniczo lepszy, ale że to jemu zabrakło sił.

Jedyny moment, w którym mnie złamali, to etap piąty, on [Vingegaard] był tam znacznie lepszy. Następnego dnia próbowali mnie dobić, ale to ja wygrałem etap. Potem to ja nie miałem sił, nikt mnie nie urwał. Źle się czułem i to ja odpadłem. Sam strzeliłem

– podkreślił w rozmowie z “Cyclingnews”.