Czy dyrektor Amstel pomógł Pogacarowi? | Hart wygrywa w Alpach

Dyrektor Amstel Gold Race musi się tłumaczyć. Geoghegan Hart w formie na Tour of the Alps. Healy szczęśliwy po Amstel Gold Race, Pidcock przegrał z dystansem, a Elizabeth Deignan wraca do ścigania. Oto informacje z 17 kwietnia.

Dyrektor wyścigu Amstel Gold Race, Leo van Vliet, musiał tłumaczyć się w holenderskich mediach z jazdy na trasie wyścigu. Samochód dyrektora na ostatnich 10 kilometrach jechał przed Tadejem Pogacarem, co za pomocą mediów społecznościowych wyłapywali dziennikarze oraz menadżer ekipy EF Eduaction-EasyPost, Jonathan Vaughters, a na antenie francuskiego Eurosportu, były kolarz Philippe Gilbert.

Van Vliet jechał w samochodzie, który przed Pogacara wyszedł 10 kilometrów przed metą (10,3 km przed metą, gdyż na ostatnich 10 kilometrach samochody nie mogą wyprzedzać zawodników) i jechał raz blisko, raz nieco dalej Słoweńca przez co najmniej dwa kilometry. Później kilkadziesiąt metrów przed Słoweńcem jechał jeszcze motocykl z fotografem.

Taka jazda, przy prędkości ponad 40 km/h, może dawać niewielkie, aerodynamiczne zyski. Badania przeprowadzone w tunelu aerodynamicznym przez naukowców z uniwersytetów w Eindhoven i Leuven pokazały, że jazda w odległości od 10 do 40 metrów za samochodem prowadzi do zmniejszenia oporu powietrza od od 7% do 20%,

Pogacar na 10 kilometrów przed metą miał 20 sekund przewagi nad drugim Benem Healym, a na mecie przewaga wzrosła do 38 sekund. Pojazdy jadące przed nim nie zdecydowały raczej o wyniku wyścigu, ale sytuacja wywołała wzburzoną dyskusję o przepisach.

UCI ostatnio zmieniła regulacje dotyczące samochodów i motocykli jadących za zawodnikami na czasówkach, ustalając, że te nie mogą zbliżyć się na mniej niż 25 metrów. Ta zmiana oparta jest o badania naukowców z uniwersytetu w Eindhoven, którzy wykazali, że samochód z rowerami na dachu podążający za zawodnikiem na czasówce, może oferować sekundowe zyski. Ten przepis nie ma jednak zastosowania do wyścigów szosowych.

Co ciekawe, regulamin UCI przewiduje kary dla zawodników/zawodniczek i dyrektorów sportowych za trzymanie się samochodu lub korzystanie z jego osłony, ale ocenę zdarzenia pozostawia sędziom, nie precyzując odległości, w jakiej startujący powinni jechać za samochodem. Tu stosowanie przepisów zależy od sytuacji, a sędziowie regularnie pozwalają zawodnikom dojechać do peletonu po kraksie lub defekcie za samochodem ekipy, jeśli nie wpływa to na przebieg rywalizacji.

Van Vliet w rozmowie z gazetą “AD”, zaprzeczył, aby jego działania miały pomagać Pogacarowi. – Jechaliśmy za nim, Ben Healy się zbliżał, więc musieliśmy go wyprzedzić. To nieprawda, że jechaliśmy przed nim przez kilometr. Nie pomagałem mu. Sam się ścigałem, nie wyobrażam sobie, żeby taka jazda komuś pomogła.

Informacje dnia

• Tom Pidcock (Ineos Grenadiers), trzeci kolarz Amstel Gold Race nie miał sobie nic do zarzucenia: – Nie miałem już zupełnie sił w końcówce, trochę przerósł mnie dystans wyścigu. Ostatnie 20 kilometrów bardzo się dłużyły. Do tego momentu było dobrze. Pomysł był taki, żeby wysłać Magnusa [Sheffielda] do ucieczki. To dziwne, że ucieczka zostaje złapana tak wcześnie. Pomyślałem, że pojadę, rozgrzeję się po zimnym początku w deszczu, no i 100 kilometrów przed metą wylądowaliśmy w grupie prowadzącej.
  
  Pogacar pokazał, że jest bardzo mocny, zmieniał rower, potem dojechał. Kiedy on atakuje, czasami nie możesz wiele zrobić. Na Keutenbergu przyspieszył, potem usiadł i pojechał jeszcze szybciej. No i cześć. Dla mnie dobry dzień, ale zabrakło mi w końcówce, ale przynajmniej skończyłem na podium.
• Ben Healy cieszył się z drugiego miejsca w Amstel Gold Race: – Przyjechałem drugi, za najlepszym kolarzem świata, więc to całkiem niezły dzień. Jego zespół cisnął od samego początku, nie pozwolili nikomu odjechać. Próbowałem zatem utrzymać się między pierwszymi 30-40 zawodnikami. Jakieś 100 kilometrów przed metą grupa pękła, ja pojechałem w czołówce. Czekałem, siedziałem na końcu grupy, bo mieliśmy Neilsona w peletonie. Kiedy zaczęły się fajerwerki, okazało się, że jestem jednym z najlepszych.
  
  Byłem podekscytowany, kiedy odczepiłem Pidcocka i gdy przewaga Pogacara zaczęła spadać. To jasne, że on miał jeszcze siły. Drugie miejsce w Amstel Gold Race – nieźle! To było miłe uczucie, trochę nie z tej ziemi.
• Tour de Yorkshire może wrócić do kalendarza UCI w 2024 roku. Wyścig po raz ostatni odbył się w 2019 roku i już nie powrócił po przerwie covidowej. Teraz nowe kierownictwo organizatora wyścigu, Welcome to Yorkshire, pracuje nad zdobyciem środków finansowych, które zabezpieczyłyby nowy początek imprezy.
• Elizabeth Deignan wraca do ścigania po urodzeniu drugiego dziecka. Brytyjka, która wraz z mężem we wrześniu 2022 roku powitali na świecie synka, miała wystartować w La Vuelta, ale zdecydowała przyspieszyć powrót do peletonu. Jej pierwszym startem będzie La Fleche Wallonne Feminine, w tę środę.
• Xandro Meurisse (Alpecin-Deceuninck) złamał nadgarstek w kraksie podczas Amstel Gold Race. Belga czeka przerwa, a ekipa spodziewa się jego powrotu na zgrupowanie pod koniec maja.
• Zwycięzca młodzieżowego Liege-Bastogne-Liege, Francesco Busatto, ma już zawodowy kontrakt. 20-letni Włoch dziś reprezentujący ekipę Circus-ReUz-Technord, od 1 stycznia 2024 będzie ścigał się w Intermarche-Wanty-Circus. Kontrakt obowiązuje do końca 2025 roku.

Wyniki wyścigów

Tour of the Alps (2.Pro)

Tao Geoghegan Hart (Ineos Grenadiers) wygrał pierwszy etap 46. edycji wyścigu Tour of the Alps.

Brytyjczyk po wspinaczce na metę nieznacznie ograł Felixa Galla (AG2R Citroën) i Hugha Carthy’ego (EF Education-EasyPost).

Trasa otwierającego zmagania odcinka prowadziła w austriackiej części Alp. 12 kilometrów przed metą położona była górska premia Kerschbaumer Sattel (5,2 km; 10,1%), a metę umieszczono w Alpbach (6,3 km; 4,8%, ostatni kilometr 9%).

To był piękny etap. Wczoraj dokonaliśmy rekonesansu trasy, wiedzieliśmy, że rozstrzygnięcia zapadną w samej końcówce. Cieszę się, że tu wróciłem, cieszę się ze zwycięstwa. Nie przyjechałem tu przygotowywać się do Giro, to nie byłoby w porządku. Każdy wyścig ma swoją historię, a ja próbuję do każdego podchodzić poważnie. Nigdy nie staję na starcie wyścigu, aby przygotować się do następnego: jestem tutaj, aby dać z siebie wszystko

– mówił na mecie Brytyjczyk, dedykując zwycięstwo swojemu tacie.

Moje podejście do treningów uległo zmianie: mam teraz większą równowagę i jasność. Poprzednio trenowałem być może zbyt dużo

– dodał.