Ronde van Vlaanderen 2022. Triumf Mathieu van der Poel po kuriozalnym finiszu

Mathieu van der Poel (Alpecin-Fenix) został w Oudenaarde zwycięzcą klasycznego wyścigu Ronde van Vlaanderen.

Holender na mecie 106. edycji “Flandryjskiej Piękności” pokonał swojego rodaka Dylana van Baarle’a (Ineos Grenadiers) i Francuza Valentina Madouasa (Groupama-FDJ).

Filip Maciejuk (Bahrain Victorious) zajął 84. miejsce, Stanisław Aniołkowski (Bingoal Pauwels Sauces WB) zameldował się na 92. pozycji, a tuż za nim przyjechał Szymon Sajnok (Cofidis).

Przebieg Ronde van Vlaanderen

Drugi w sezonie monument prowadził na trasie liczącej aż 272,5 kilometra. Tym razem na trasie znalazło się 7 płaskich odcinków bruku oraz 18 flandryjskich podjazdów, z czego 8 ponownie na końcowych 56 kilometrach. Było zimno, a zachmurzenie umiarkowane.

Po dwóch latach na trasę flandryjskiego monumentu powróciła publiczność, która licznie stawiła się już na starcie w Antwerpii. Ucieczkę zorganizowali Stan Dewulf (AG2R Citroën), Sebastien Grignard (Lotto Soudal), Lindsay De Vylder (Sport Flanders-Baloise), Taco van der Hoorn (Intermarche-Wanty-Gobert), Mathijs Paasschens (Bingoal-Pauwels Sauces-WB), Manuele Boaro (Astana Qazaqstan), Luca Mozzato (B&B Hotels-KTM), Tom Bohli (Cofidis), Max Kanter (Movistar).

Już w pierwszej kraksie brał udział Tadej Pogacar (UAE Team Emirates), ale poza tym incydentem pierwsza część wyścigu przebiegła spokojnie. Uciekinierzy nie wypracowali znacznej przewagi, opuszczając pierwszy wzgórze, Oude Kwaremont (#1; 136 km do mety; 2200 m; 4% – maks. 11,6%; 1500 m bruk), z zapasem 4 minut. W peletonie zespoły wymieniały się na czele, swoje odrobili Maciej Bodnar (TotalEnergies) i Łukasz Wiśniowski (EF Education-EasyPost).

90 kilometrów przed metą kontratak rozpoczął Ivan Garcia Cortina. Do kolarza Movistar dołączyli Ben Turner (Ineos Grenadiers), Zdenek Stybar, Jannik Steimle (Quick-Step Alpha Vinyl), Gianni Vermeersch (Alpecin-Fenix), Alberto Bettiol (EF Education-EasyPost), Marco Haller, Jonas Koch (Bora-hansgrohe), Mads Pedersen, Alex Kirsch (Trek-Segafredo), Olivier Le Gac (Groupama-FDJ), Nathan Van Hooydonck, Mick Van Dijke (Jumbo-Visma). Tempo skoczyło, zrobiło się nerwowo. W kolejnej z wielu kraks, upadł inny kandydat do zwycięstwa Christophe Laporte (Jumbo-Visma), który musiał sporo nadrobić.

Brukowany Berg Ten Houte (#9; 76 km; 1,1 km, 6%; całość po bruku) rozerwał peleton. Na własną rękę pościg podjęli Tim Wellens (Lotto Soudal), Kevin Geniets (Groupama-FDJ) i Connor Swift (Arkea Samsic).

Akcja Pogacara

Sytuację starała się uporządkować ekipa UAE Emirates. To przed Oude Kwaremont (#11; 55 km) nie udało się, ale różnice ścieśniły się na tyle, że na tej wspinaczce sytuacja uległa zmianie. Przyspieszył Pogacar, a obie ucieczki zostały skasowane.

Trzydziestu paru zawodników wpadło na Paterberg (#12; 51 km; 360 m; 12,9% – maks. 20,3%; całość po bruku). Tu zaatakował Jan Tratnik (Bahrain Victorious). Słoweniec zyskał kilka metrów, ale na zjeździe doszło go kilku zawodników, po czym odskoczyli Fred Wright (Bahrain Victorious) i Dylan van Baarle.

Dwójka przed Koppenbergiem (#13; 45 km; 600 m; 11,6% – maks. 22%; całość po bruku) zyskała 21 sekund. Na stromej wspinaczce z całych sił depnął „Pogi”, z którym zabrali się tylko Mathieu van der Poel i Valentin Madouas.

Trójka doścignęła Wrighta i Van Baarle’a dopiero na Taaienbergu (#15; 37 km; 530 m; 6,6% – maks. 15,8%; 500 m po bruku). Następna grupa opuściła wzgórze ze stratą 34 sekund i była już bez szans na powrót do czołówki.

Tak prowadzący zawodnicy dojechali do Oude Kwaremont (#17; 17 km). Tempo narzucił Pogacar. Pierwszy strzelił Van Baarle, następnie Wright, a w końcu i Madouas. Marzący o drugim zwycięstwie w Ronde van Vlaanderen Van der Poel przyklejony do koła Słoweńca kontrolował poczynania rywala. Pozostał Paterberg (#18; 13 km), który nie zmieniła sytuacji na czele. W grze o trzecie miejsce pozostali Madouas i Van Baarle.

Niezwykły finisz

Pogacar i Van der Poel dojechali spokojnie na ostatnie metry. Słoweniec przepuścił Holendra przed siebie. Niemal stanęli, a w tle coraz bliżej byli Madouas i Van Baarle.

250 metrów przed kreską, w momencie gdy Van der Poel ruszył, dwójki się połączyły. Pogacar spadł na ostatnią pozycję i przyblokowany stracił nie tylko zwycięstwo, ale nawet podium. Van der Poel szansy nie wypuścił, po raz drugi w karierze sięgając po zwycięstwo w Ronde van Vlaanderen.