Vuelta a Espana 2021. Kłopoty Landy nie wstrzymały Bahrain Victorous

Mikel Landa nie miał najlepszego dnia podczas górskiej przeprawy na koniec pierwszego tygodnia Vuelta a Espana. Kłopoty lidera zespołu Bahrain Victorious nie powstrzymały jego kolegów: etap na Alto de Velefique wygrał Damiano Caruso, a na 4. miejsce w klasyfikacji generalnej przesunął się Jack Haig.

Ekipa Bahrain Victorious przyjechała do Hiszpanii, by walczyć o zwycięstwo w wyścigu. Liderem formacji został Mikel Landa, aczkolwiek Baskowi w pierwszym tygodniu szło jak po grudzie. 31-latek pojechał słabą czasówkę, ale na Picon Blanco przyjechał z faworytami wyścigu i awansował do pierwszej dziesiątki. Tempa nie utrzymał kilka dni później na Balcón de Alicante, gdzie do grupy prowadzonej przez Adama Yatesa stracił 30 sekund.

W niedzielę nie było o wiele lepiej: Landa z grupki najlepszych odpadł 10 kilometrów przed metą. Na mecie zmierzono mu stratę 4:01 do Primoza Roglica (Jumbo-Visma), który na kreskę wjechał jako pierwszy z faworytów.

Mikel już rano nie czuł się najlepiej. Daliśmy znać kilku chłopakom, aby mieli na niego oko. To wciąż jeden z naszych najlepszych kolarzy, wielki zawodnik, więc pomagali mu Wout [Poels] i Mark [Padun]

– wyjaśnił dyrektor sportowy, Gorazd Štangelj.

Bask w klasyfikacji generalnej jest 16. (+5:47), natomiast do gry o podium włączył się Australijczyk Jack Haig, który na metę przyprowadził grupkę faworytów, 39 sekund za prowadzącymi walkę o czerwoną koszulkę Primozem Roglicem i Enrikiem Masem. Haig, którego z walki na trasie Tour de France wykluczyła kraksa, po 9 dniach jest czwarty, ze stratą 1:42 do prowadzącego Roglica.

Dziewiąty etap dość samotnie przejechał za to kolega Haiga i Landy, Damiano Caruso. 33-latek zrealizował jeden z celów grupy Bahrain Victorious na Vuelta a Espana i po 71-kilometrowym rajdzie wygrał etap 9. Doświadczony Włoch odjechał z tracącej impet ucieczki i zdołał utrzymać się na czele przed atakującymi w finale Roglicem i Masem.

71 kilometrów na czele to sporo. Ruszyłem, bo wiedziałem, że Ineos narzuci mocne tempo. Powiedziałem sobie, że zaatakuję, zanim nas złapią. Myślałem, że przewaga jest większa. To zwycięstwo daje niesamowite uczucie. Dla mnie to coś wielkiego, po tegorocznym Giro. Ostatni podjazd bardzo się dłużył, a przewaga spadała. Skupiłem się tylko na swoim tempie. Zdałem sobie sprawę, że mogę wygrać na ostatnich kilometrach. Przykro mi z powodu Mikela Landy, który nie dziś się męczył. Celem była wygrana etapowa i walka w klasyfikacji generalnej

– relacjonował drugi kolarz Giro d’Italia.