Tokio 2020. Tor #6. Wraca madison, dwóch Polaków w keirinie

Sajnok i Staniszewski na madison, Rudyk i Rajkowski na keirin: to plan reprezentacji Polski szóstego dnia rywalizacji w kolarstwie torowym na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio.

Polscy średniodystansowcy mają poprzeczkę zawieszoną wysoko przez swoje koleżanki z kadry. Szóste miejsce w madisonie to wysokie progi dla pary Staniszewski-Sajnok, tym bardziej, że dwójka zmierzy się z bardziej zgranymi i doświadczonymi duetami. W keirinie wystąpią za to sprinterzy, aczkolwiek po słabych występach w zawodach indywidulanych i drużynowych, na cuda nie ma co liczyć.

W Izu, 150 kilometrów na południe od Tokio, 2 sierpnia rozpoczęła się rywalizacja w kolarstwie torowym. Do zdobycia 12 kompletów medali, a zawody rozpisano na sesje do 8 sierpnia.

Reprezentantów i reprezentantki Polski zobaczymy zarówno w konkurencjach szybkościowych, jak i średniodystansowych. W sumie do Japonii poleciało 12 biało-czerwonych torowców, w tym trójka rezerwowych.

Reprezentacja Polski póki co nie może pochwalić się dobrymi wynikami. Jedyną godną odnotowania lokatą jest 6. miejsce sióstr Darii i Wiktorii Pikulik w madisonie.

Dzień 6. Program

Szóstego dnia zmagań na torze w Izu rozegrane zostaną trzy konkurencje: sprint indywidualny kobiet (do ćwierćfinałów), madison mężczyzn i keirin mężczyzn (pierwsza runda i repasaże).

Sprinterki kontynuują rywalizację, która z 1/8 wprowadzi ich do ćwierćfinałów. Tu zmienia się format rywalizacji i dalej awansuje zawodniczka, która wygra nie jeden, a dwa biegi.

W keirinie mężczyzn rywalizacja rozpocznie się od 1. rundy i repasaży, które wyłonią składy ćwierćfinałów. 200 okrążeń w madisonie mężczyzn powinno zapewnić za to godne zwieńczenie dnia, tym bardziej, że na Igrzyskach tej konkurencji nie widzieliśmy od 2008 roku.

Wszystkie czasy zostaną podane według czasu warszawskiego (7 godzin za czasem Japonii)

Data	Zawody	Kto?	Faza
7 sierpnia (sobota)
08:30	Sprint	Kobiety	1/8
08:48	Keirin	Mężczyźni	1. runda
09:13	Sprint	Kobiety	1/8 repasaże
09:19	Keirin	Mężczyźni	1. runda repasaże
09:39	Sprint	Kobiety	1/4 (1. bieg)
09:55	Madison	Mężczyźni	Finał
10:55	Sprint	Kobiety	1/4 (2. bieg)
11:15	Sprint	Kobiety	Finał (3. bieg)

Sprint indywidualny kobiet: o co chodzi?

Sprint indywidualny to konkurencja, w której sprinterki rywalizują na dystansie dwóch lub trzech okrążeń toru. Tor w Izu ma 250 metrów, więc, zgodnie z przepisami, startujące pokonają trzy kółka. Czas mierzony jest na ostatnich 200 metrach.

W formacie olimpijskim rywalizację otworzy wyścig na 200 metrów ze startu lotnego (3,5 okrążenia, czas mierzony na ostatnich 200 metrach), który z 30 startujących wyłoni 24, które rozpoczną rywalizację.

W 1/32 do kolejnej rundy awansuje 12 zwyciężczyń oraz 4 zwyciężczynie rozgrywanych później czterech repasaży (po 3 przegranych w każdej). W 1/16 do kolejnej rundy awansuje 8 zwyciężczyń oraz 4 triumfatorki repasaży (tu biegi są już dwójkowe). Do 1/8 tym samym awansuje 12 zawodniczek. Na tym etapie rywalizacji do ćwierćfinałów przejdzie 6 zwyciężczyń i dwie triumfatorki repasaży (dwa biegi trójkowe).

Z ćwierćfinałów awansuje już tylko czwórka zawodniczek, które w półfinałach walczą o miejsca w finałach. Zwyciężczynie jadą po złoto, przegrane w walce o brąz.

O ile w 1/32, 1/16 i 1/8 o wygranej decyduje jeden bieg, o tyle od ćwierćfinałów do awansu potrzebne są dwie wygrane. To sprawia, że w każdym starciu możemy być świadkami trzech biegów.

Przed startem zawodniczki zajmują pozycje startowe, o których decyduje losowanie. Zawodniczka startująca po wewnętrznej stronie toru, jeśli nie zostanie wyprzedzona przez rywalkę, prowadzi. Przez pół okrążenia zabronione jest wykonywanie manewrów zmuszających rywalkę do wyjścia na przód, a dozwolone są maksymalnie dwie “stójki” (po 30 sekund każda).

Przed ostatnim okrążeniem lub przed rozpoczęciem sprintu zawodniczki mogą korzystać z całej szerokości toru, ale pozostawiając wystarczająco dużo miejsca, aby wyprzedzić je mogła rywalka. Zabronione są manewry, które doprowadzić mogą do upadku. Podczas sprintu należy zachować swój tor jazdy, a jego zmiana możliwa jest tylko w przypadku uzyskania prowadzenia o długości roweru.

Nie jest dozwolone wyprzedzanie po lewej stronie rywalki jadącej poniżej linii sprinterskiej (czerwonej) ani, w przypadku wyprzedzania po prawej stronie, popychanie lub naciskanie na niego tak, aby ta zwolniła.

Sprint indywidualny mężczyzn w programie Igrzysk Olimpijskich po raz pierwszy pojawił się w roku 1896 roku, ale nieprzerwanie organizowany jest od 1920 roku. Kobiety rywalizować zaczęły w 1988 roku.

Keirin mężczyzn: o co chodzi?

Keirin to konkurencja sprinterska, w której zawodnicy rywalizują w grupkach 5 do 7 na dystansie 6 okrążeń toru. Sprint rozgrywany jest po przejechaniu trzech okrążeń toru za pilotem na motorowerze. Od momentu opuszczenia toru przez pilota do końca wyścigu pozostają trzy kółka, czyli 750 metrów.

Pilot jedzie z prędkością 30 km/h i zwiększa ją do 50 km/h przed opuszczeniem toru. Startujący zawodnicy losują kolejność na kole pilota i taką utrzymują przynajmniej przez pierwsze okrążenie. Zabronione jest wyprzedzenie przedniego koła motoroweru pilota przed opuszczeniem przez niego toru na linii startu/mety. Naruszenie tych dwóch reguł w obu przypadkach kończy się dyskwalifikacją.

Po opuszczeniu toru przez pilota wyścig rozgrywany jest według zasad sprintu. 

W Japonii zmagania rozpocznie pięć biegów, po sześciu zawodników w każdej. Do ćwierćfinału awansują dwóch najlepszych zawodników z każdego biegu oraz po dwóch zwycięzców rozgrywanych następnie czterech repasaży.  

Osiemnastka ta rywalizuje w trzech biegach (6 zawodników w każdym). Do półfinału awansują czterej najlepsi zawodnicy każdego biegu. Dwunastka ta walczy w dwóch biegach, z których pierwsze trójki kwalifikują się do finałowego biegu o złoto. Reszta uczestniczy w wyścigu o miejsca 7-12.

Keirin mężczyzn w programie Igrzysk Olimpijskich pojawia się od 2000 roku. Kobiety rywalizują od 2012 roku.

Madison mężczyzn: o co chodzi?

Madison, znany też jako wyścig amerykański, to wyścig punktowy rozgrywany w parach.

Madison potrafi być niezwykle chaotyczny, ale zasady są dość proste. Na torze każdy zespół reprezentują dwaj zawodnicy. W walce o punkty może brać udział tylko jeden z nich, stąd na welodromie dochodzi do sytuacji, w której wewnętrzną i środkową partię toru okupują zawodnicy walczący o punkty, natomiast ich koledzy wolniej kręcą w górnej części toru.

Obaj zawodnicy zbierają punkty na konto zespołu i zmieniają się co kilka okrążeń. Zmiana odbywa się przez tzw. hand sling, czyli złapanie dłoni partnera i wypchnięcie, “wrzucenie” do wyścigu. Dobre zgranie i płynne wykonanie tego manewru waży na taktyce i odpowiednim wykorzystaniu atutów obu zawodników.

Podczas Igrzysk Olimpijskich zmagania rozgrywane są na dystansie 50 kilometrów, czyli 200 okrążeń toru. Co 10 okrążeń rywalizacja toczy się o punkty na lotnym finiszu (5-3-2-1). Ostatni sprint punktowany jest podwójnie (10-6-4-2). Drużyna, która nadrobi okrążenie nad stawką, otrzymuje 20 punktów. Drużyny zdublowane przez grupę zasadniczą tracą 20 punktów.

W przypadku remisu decyduje miejsce zajęte na ostatnim finiszu.

Dzień 6. Lista startowa

Sprint indywidualny kobiet

W 1/8 finału znalazły się zawodniczki, które wywalczyły już olimpijskie medale. Chinka Tianshi Zhong zmierzy się z Emmą Hinze, natomiast Nowozelandka Ellesse Andrews, srebrna w keirinie, powalczy ze świetnie dysponowaną Kanadyjką Kelsey Mitchell.

W grze nadal pozostaje druga z Kanadyjek, brązowa medalistka w keirinie Lauriane Genest oraz mistrzyni olimpijska w keirinie, Holenderka Shanne Braspennincx.

Lista startowa

Keirin mężczyzn

Sprinterzy po raz ostatni. We znaki da się zmęczenie ze startów w sprincie indywidulanym i drużynowym, ale Holender Harrie Lavreysen, Malezyjczyk Azizulhasni Awang, Niemcy Maximilian Levy i Stefan Bötticher, Brytyjczyk Jack Carlin czy Rosjanin Denis Dmitriev wciąż mają apetyt na medale.

W keirinie groźni będą nieco świeżsi Japończyk Yuta Wakimoto, Holender Matthijs Buchli oraz Czech Tomas Babek, a być może Kazach Sergey Ponomaryov.

Polskę reprezentują Mateusz Rudyk i Patryk Rajkowski.

Lista startowa

Madison mężczyzn

Madison do programu powraca po przerwie: wyścig opuszczono w programie Igrzysk w latach 2012 i 2016. Co ciekawe, w tegorocznym starciu bierze udział tylko trzech kolarzy, którzy startowali w jego ostatniej odsłonie, w Pekinie (2008): Kenny de Ketele (Belgia), Roger Kluge (Niemcy) i Michael Morkov (Dania).

Lasse Norman Hansen i Michel Morkov do Japonii przyjechali jako mistrzowie świata w madisonie i w powracającym do olimpijskiego programu wyścigu zamierzają zdobyć złoto. Hansen jeździł w drużynie, która biła rekordy świata na 4 kilometry lub się o nie ocierała, Morkov rozprowadzał na szosach świata Marka Cavendisha. Duet doskonały.

Duety belgijskie i włoskie – Elia Viviani i Simone Consonni oraz Kenny de Ketele i Robbe Ghys – to starzy wyjadacze madisonowego kotła. Włosi na koncie mają już medale tych Igrzysk, a biorąc pod uwagę formę Vivianiego w omnium, w madisonie powinno być bardzo dobrze. 

Niemcy Roger Kluge i Theo Reinhardt, mistrzowie świata z lat 2018 i 2019, nie oddadzą pola bez walki. Duet w formie z 2019 roku może myśleć o złocie, ale póki co trudno ocenić na jakim poziomie jest w stosunku do rywali.

Kandydaci do niespodzianki? Nowozelandczycy Campbell Stewart i Corbin Strong: jeśli pojadą tak jak w omnium i wyścigu na 4 kilometry, to mogą sporo namieszać.

Polskę reprezentują Daniel Staniszewski i Szymon Sajnok.

Lista startowa

Transmisja

Wyścigi pokaże stacja Eurosport, również na platformie Player od 8:25 do 11:28.