Valverde, Nibali, Gilbert, Terpstra, Kangert, Nieve zakończyli kariery

autor: Redakcja rowery.org :: 10 października 2022, 07:00

Vincenzo Nibali i Alejandro Valvede przed ostatnim wyścigiem w karierze: Il Lombardia w 2022 roku

fot. Gian Mattia D'Alberto / LaPresse

Alejandro Valverde i Vincenzo Nibali to najbardziej znani kolarze, którzy na trasie Il Lombardia zakończyli długie sportowe kariery. Październik 2022 roku to jednak ostatni taniec dla dużej grupy utytułowanych zawodników.

Zmiana warty w peletonie następuje stopniowo, czasami niezauważalnie. W drugi weekend października 2022 roku trudno było nie zauważyć, że ze sceny oficjalnie schodzi generacja zawodników urodzonych w latach 80. XX wieku, którzy sukcesy zaczynali święcić w pierwszej dekadzie XXI wieku.

Na trasie Il Lombardia szóstym miejscem z zawodowym ściganiem pożegnał się Alejandro Valverde (ur. 1980). 42-latek na ostatniej prostej zaczął sprint wcześnie i na ostatnich metrach mógł pomachać publiczności.

fot. Gian Mattia D’Alberto / LaPresse

Valverde z peletonu odchodzi z dorobkiem 133 zwycięstw, w tym triumfami w mistrzostwach świata (2018), Liège-Bastogne-Liège (2006, 2008, 2015 i 2017), La Flèche Wallonne (2006, 2014-17) oraz w Vuelta a España (2008). Hiszpan dodatkowo sześć razy stał na podium mistrzostw świata i na podium Vuelty, w 2015 roku był trzeci w Tour de Fance, a rok później trzeci w Giro d’Italia. Z 32 rozpoczętych Grand Tourów ukończył 27, z czego 19 w pierwszej dziesiątce, a jego najniższym miejscem jest 24. lokata w Tour de Fance 2021.

Postępu kariery Hiszpana nie zatrzymało nawet uwikłanie w aferę dopingową Operation Puerto (2006), w wyniku którego otrzymał dwuletnią dyskwalifikację (2010-2011).

W grupce za nim przyjechał Vincenzo Nibali (ur. 1984), kończący karierę w barwach ekipy Astana Qazaqstan. Włoch ze sceny schodzi z dorobkiem godnym starych mistrzów: wygranymi w Tour de France (2014), Vuelta a Espana (2011) i Giro d’Italia (2013 i 2016). Nibali zdobył też Mediolan-San Remo (2018) i Il Lombardia (2015 i 2017), a w wieku 37 lat wspiął się na szczyty talentu 4. lokatą w majowym Giro d’Italia.

Foto LaPress – Marco Alpozz

Do mety Il Lombardia nie dojechali Tanel Kangert (ur. 1987) i Mikel Nieve (ur. 1984). Obaj przez lata zapracowali na marki świetnych pomocników.

Estończyk pracował na liderów Astany, dla siebie wygrywając etapy Tour de Suisse i Giro del Trentino.

Nieve z kolei w barwach Euskaltelu i Team Sky przez lata był oparciem dla kolegów na górskich etapach. Sam zdobył trzy mordercze etapy oraz klasyfikację górską Giro d’Italia oraz etap Vuelta a Espana. Wygrywał na odcinkach niezwykle trudnych, po ucieczkach, a do tego zdołał sześciokrotnie zmieścić się w dziesiątce Grand Touru. W latach 2010-12 jako 10. kończył kolejno dwie Vuelty i dwie edycje Giro. W 2015 roku w Hiszpanii był 8., a w 2019 roku ponownie dziesiąty.

fot. Gian Mattia D’Alberto – LaPresse

We Francji, w niedzielę po raz ostatni metę zawodowego wyścigu osiągnęli Belg Philippe Gilbert (ur. 1982) i Holender Niki Terpstra (ur. 1984).

Gilbert zapamiętany zostanie jako mistrz świata (2012) i zdobywca korony Ardenów (2011), czyli zwycięzca trzech ardeńskich wyścigów w tym samym sezonie. “Mr Cauberg” w karierze wygrał cztery wyścigi Amstel Gold Race, dwie edycje Giro di Lombardia, Liege-Bastogne-Liege, Strzałę Walońską, ale także Ronde van Vlaanderen (2017) i Paryż-Roubaix (2019). Na jego koncie znalazły się też etapy Vuelta a Espana (7), Giro d’Italia (3) i Tour de France (1).

fot. Pauline Ballet / ASO

Terpstra największe sukcesy święcił w barwach ekipy Patricka Lefevere’a, na koncie zapisując wygrane w Paryż-Roubaix (2014) i Ronde van Vlaanderen (2018). Holender wygrał też E3 Harelbeke (2018), Dwars door Vlaanderen (2012 i 2014) czy Le Samyn (2016 i 2018), a do tego stawał na podiach innych wiosennych klasyków.

fot. ASO/P.Ballet

We wrześniu, na trasie Tour of Britain, karierę zakończył Australijczyk Richie Porte (ur. 1985). 37-latek jako młody kolarz błysnął wygraną klasyfikacji młodzieżowej Giro d’Italia (2010), w 2016 roku zajął 5. miejsce w Tour de France, a w 2020 wywalczył trzecie miejsce w największym wyścigu świata. W karierze wygrał Paryż-Nicea (2013 i 2015), Volta a Catalunya (2015), Tour de Romandie, Tour de Suisse (2018), Criterium du Dauphine (2021) czy Tour Down Under (2017 i 2020).