1 listopada wspominamy i pamiętamy tych, którzy kolarstwo i jego otoczkę opuścili w ostatnich 12 miesiącach.
Świat kolarstwa w ostatnich 12 miesiącach pożegnał wiele wybitych postaci, osób, które stanowiły punkty odniesienia: tak w Polsce, jak i poza jej granicami. Jak co roku, w dzień Wszystkich Świętych, przypominamy ich sylwetki i dokonania.
81 lat. W pierwszej połowie lat 70. trenował kadrę narodową Polski juniorów, a w latach 1977-1987 był trenerem kadry olimpijskiej Stanów Zjednoczonych.
Wychował Mieczysława Nowickiego, zdobywcę srebrnego i brązowego medalu Igrzysk Olimpijskich w Montrealu (1976). Jako trener kadry Stanów Zjednoczonych wprowadził Amerykanów na światową scenę, przygotowując kadrę męską i żeńską do licznych mistrzostw świata i Igrzysk w Los Angeles (1984). Wśród jego wychowanków i odkryć są tacy kolarze jak trzykrotny zwycięzca Tour de France (1986, 1989, 1990) Greg Lemond, triumfator Giro d’Italia (1988) Andy Hampsten, Jeff Bradley czy Lance Armstrong. Jego kariera w amerykańskiej kadrze dobiegła końca w 1987 roku, po skandalu wokół ujawnionego procederu stosowania transfuzji krwi przez amerykańskich kolarzy.
Borysewicz pod koniec lat 80. i na początku lat 90. stał za zespołem Montgomery/Subaru, który później przekształcił się w ekipę US Postal. W składzie tej formacji w latach 1990-91 znalazł się młodziutki Lance Armstrong, późniejszy siedmiokrotny zwycięzca Tour de France. Borysewicz nie trenował Armstronga w latach jego świetności.
86 lat. Dyrektor Tour de France w latach 1989 – 1994.
Za pięcioletnich rządów Carenso wyścig uległ modernizacji i większej komercjalizacji: ekipy przestały płacić zza start w wyścigu (organizatorzy wzięli natomiast na siebie koszty zakwaterowania). Wyścig zredukował liczbę firm wspierających, a od głównych sponsorów zaczęto pobierać większe sumy, zapewniając im większą ekspozycję, m.in. przez telewizyjne transmisje ceremonii dekoracji. Nadał medialny rozgłos prezentacji trasy “Wielkiej Pętli”.
76 lat. Mistrz Polski ze startu wspólnego (1970).
W latach 1960-1978 reprezentował barwy klubu Górnik Lędziny. Cztery razy wystartował w Wyścigu Pokoju, w 1970 roku zajął trzecie miejsce. W 1969 na drugiej pozycji ukończył Tour de Pologne. Reprezentował narodowe barwy na Igrzyskach Olimpijskich w Meksyku (1968) oraz na mistrzostwach świata (1971, 1973). Triumfował w wyścigach Dookoła Algierii (1970) i Tour du Loir et Cher (1972).
67 lat. Kolarz, trener i działacz Polskiego Związku Kolarskiego.
Reprezentował Unię Oświęcim, następnie, po upadku klubu, przeszedł do LKS Wilamowiczanka. W barwach tego zespołu ścigał się do 1987 roku, a na początku lat 80. zajął się pracą szkoleniową. W 1990 roku za sprawą Karkoszki powstał KK “Sokół” Kęty. Był tam nie tylko trenerem, ale także menedżerem i mechanikiem. Spod jego ręki wyszli m.in. Przemysław Niemiec, Marta Lach, Anna Plichta, Adrian Honkisz i Bartłomiej Wawak.
87 lat. Kolarz szosowy.
Reprezentował Lechię Gdańsk. Dwukrotny zwycięzca Tour de Pologne (1957, 1961) i Vuelta a Cuba (1967), uczestnik Wyścigu Pokoju (1956 i 1958). Medalista mistrzostw Polski w wyścigu ze startu wspólnego (1959), wyścigu górskiego (1957) i wyścigu drużynowego (1966, 1967).
109 lat. Najstarszy kolarz świata.
Swój pierwszy rekord świata ustanowił w 2012 roku na torze UCI w Aigle, gdzie przez godzinę pokonał dystans 24,251 km. Dla Marchanda wprowadzono nową kategorię wiekową 100+. W tym samym roku ustanowił rekord w jeździe na 100 km (4:17:27). Rekord świata w jeździe godzinnej poprawił w 2014 roku na welodromie w Saint-Quentin (26,952 km). W 2017 roku, ponownie na podparyskim torze, został rekordzistą świata w jeździe godzinnej w kategorii 105+ (22,574 km). W 2018 roku posłuchał lekarzy i zakończył sportową karierę.
81 lat. Działacz i organizator.
Wieloletni organizator jednodniowych wyścigów kolarskich, rozgrywanych corocznie w sierpniu, min. Memoriał Henryka Łasaka i Pucharu Uzdrowisk Kolarskich, wieloetapowego wyścigu kolarskiego „Dookoła Polski dla kobiet” oraz zawodów dla dzieci.
42 lata. Kolarz Legii-Bazyliszek i Intel-Action.
Wychowanek klubu MLKS OKSiR Koniecpol. Największe sukcesy odnosił w młodszych kategoriach wiekowych, reprezentując w tym czasie biało-czerwone barwy na mistrzostwach świata. W 2002 roku trafił do grupy Legia-Bazyliszek, gdzie spędził cztery sezony. Wygrał m. in. dwa etapy Wyścigu Dookoła Słowacji (2003, 2004), zajął 2. miejsce w Małopolskim Wyścigu Górskim (2004) i 21. w Tour de Pologne (2004). Karierę zawodową zakończył w ekipie Intel-Action (2006-07). Zginął przygniecionym przez drzewo podczas wykonywania prac leśnych.
37 lat. Kolarz zawodowy, w ostatnim czasie komentator sportowy.
Sorensen w zawodowym peletonie startował w latach 2005-2018. W 2010 roku wygrał etap Giro d’Italia prowadzący na Monte Terminillo. Był również triumfatorem klasyfikacji górskiej Tour de Romandie (2011) i Volta a Catalunya (2012). W 2009 roku zwyciężył w Japan Cup, a w 2015 roku został mistrzem swojego kraju. Ukończył dwanaście Wielkich Tourów, z czego pięć w drugiej dziesiątce.
Duńczyk został potrącony przez samochód, podczas przejażdżki we Flandrii, gdzie przyjechał relacjonować mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym.
86 lat. Kolarz szosowy i przełajowy, trener.
Był zawodnikiem LZS Prudnik, LZS Łąka Prudnicka, LZS Zarzewie i LZS Ziemia Opolska. Największe sukcesy odnosił w kolarstwie przełajowym, m.in. w 1969 został mistrzem Polski, w 1962 i 1966 wicemistrzem, a w 1967 i 1968 brązowym medalistą mistrzostw Polski. W 1967 wystąpił na mistrzostwach świata w Zurychu. Ponadto był mistrzem Polski w drużynowym wyścigu szosowym w 1961 i brązowym medalistą w tej samej konkurencji w 1960 – w obu startach jako zawodnik drużyny wystawionej przez Radę Główną LZS.
W 1963 wygrał Małopolski Wyścig Górski. Był także zwycięzcą etapów Tour de Pologne: 1 x w 1961, 2 x w 1964, 1 x w 1970, a w klasyfikacji końcowej tych wyścigów w 1960 i 1964 zajął 7. miejsce.
Został trenerem w Zarzewiu Prudnik. W 1966 zaczął trenować Stanisława Szozdę, wówczas ucznia technikum rolniczego w Prudniku, przyszłego wicemistrza olimpijskiego i medalistę mistrzostw świata. Zginął w wypadku samochodowym na obwodnicy Prudnika, kilkaset metrów od ronda upamiętniającego Stanisława Szozdę.
75 lat. Najbardziej utytułowany kolarz w historii polskiego kolarstwa ery amatorskiej.
Mistrz świata amatorów z Barcelony 1973. W latach 1970, 1971, 1973 i 1975 triumfował w Wyścigu Pokoju. Na Igrzyskach Olimpijskich w 1972 i 1976 zdobywał srebrne medale w wyścigu drużynowym. Posiadacz rekordu 15 etapowych zwycięstw w Tour de Pologne.
Karierę reprezentacyjną zakończył w 1980, a klubową w 1984. Następnie pełnił funkcję trenera kadry narodowej: w 1985 roku doprowadził Lecha Piaseckiego do triumfu w Wyścigu Pokoju oraz zdobycia tytułu mistrza świata amatorów. W latach 2010-2011 był prezesem Polskiego Związku Kolarskiego.
31 lat. Belgijska kolarka przełajowa.
Wicemistrzyni Europy z 2015 roku. W 2015 i 2016 roku triumfowała w Koppenbergcrossie. W 2018 roku przeszła operację usunięcia złośliwego guza mózgu. Próbowała powrócić do sportu, ostatni raz wystartowała w 2020 roku w swoim ulubionym Koppenbergcrossie. Wyścig kobiet w Oudenaarde od tego roku zyskał miano GP Jolien Verschueren.
Marta Lach zawojowała Luksemburg. Olga Wankiewicz i Rafał Majka na podiach. Nowość dla zawodniczek hiszpańskiej Vuelty. Wiadomości i wyniki z…
Florian Lipowitz sensacyjne zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Tour de Romandie. Kim jest 23-letni Niemiec z Bora-hansgrohe?
Zespół LIdl-Trek wygrała jazdę drużynową na czas, otwierającą wyścig La Vuelta Femenina.
Dorian Godon (Decathlon AG2R La Mondiale) wygrał w Vernier na zakończenie wyścigu Tour de Romandie.
Marta Lach wygrała wyścig w Luksemburgu. Olga Wankiewicz na podium w Czechach. Wiadomości i wyniki z 27 kwietnia.
Richard Carapaz (EF Education-EasyPost) triumfował na mecie czwartego, królewskiego etapu Tour de Romandie.
Zobacz komentarze
Cześć ich pamięci.
"W składzie tej formacji w latach 1990-91 znalazł się młodziutki Lance Armstrong, późniejszy siedmiokrotny zwycięzca Tour de France."
W jakich latach to ogolił?
Patrzę w tabele wyników i nie ma tam takiego gościa.
Boomerzy pamiętają.