218 przypadków dopingu w kolarstwie w roku 2017

Światowa Agencja Antydopingowa (WADA) opublikowała dane dotyczące kontroli dopingowych w roku 2017. W kolarstwie zidentyfikowano 218 przypadków dopingu.

W 2017 roku WADA i organizacje z nią współpracujące badały 245 232 próbki, z czego 2749 sklasyfikowano jako wyniki niekorzystne analitycznie (ang. Adverse Analytical Finding (AAF)). Sam wynik niekorzystny analitycznie nie jest równoznaczny ze złamaniem przepisów antydopingowych: obecność substancji bada się pod kątem okoliczności, np. jej obecność wyjaśniać może posiadanie przez sportowca certyfikatu wyłączenia dla celów terapeutycznych (TUE).

Spośród 2749 wyników niekorzystnych analitycznie 1459 próbek potwierdzono jako przypadki złamania przepisów antydopingowych. W 275 przypadkach sportowcy mający wynik niekorzystny analitycznie przedstawili dokumentację medyczną wyjaśniającą obecność substancji w próbce, natomiast w 123 przypadkach postępowania umorzono. W 120 przypadkach sportowcy zostali oczyszczeni, a 31 maja 2019 roku wciąż rozpatrywano 772 sprawy.

Wśród 1459 próbek sklasyfikowanych jako naruszenia przepisów antydopingowych większość pochodziła od mężczyzn (78%), natomiast z 2720 próbek moczu oznaczonych jako wynik niekorzystny analitycznie 1432 oceniono później jako naruszenie przepisów antydopingowych. Jeszcze wyższą efektywność miały testy krwi: 29 próbek oznaczonych jako wynik niekorzystny analitycznie skończyło się 27 sankcjami.

Całkowita liczba naruszeń przepisów antydopingowych była jednak wyższa niż liczba przypadków dopingu wykrytego przez testowanie. Do 1459 przypadków pochodzących z programów testowania WADA doliczyła 345 przypadków złamania przepisów antydopingowych, które wykryto dzięki działaniom innym niż testowanie. To 19% całej puli i sygnał, że organizacje antydopingowe coraz częściej korzystają z informacji zbieranych m.in. przez organy ścigania.

Kolarstwo

W 2017 roku wśród 1804 przypadków naruszenia przepisów antydopingowych 218 przypisano sportowcom uprawiającym kolarstwo. To 18% wszystkich przypadków. Więcej zanotowano tylko w kulturystyce (22%) i lekkiej atletyce (20%).

Na ogólną liczbę 218 złożyło się 170 przypadków zidentyfikowanych na podstawie testów i 48 odkrytych w oparciu o inne informacje uzyskane przez organy antydopingowe.

W kolarstwie przeprowadzono w 2017 roku 23 575 testów, z czego 280 próbek sklasyfikowano jako mające wynik niekorzystny analitycznie. W 170 przypadkach potwierdzono złamanie przepisów antydopingowych, w 40 sprawa zakończyła się po przedstawieniu dokumentacji medycznej, a 31 przypadków umorzono. W 4 przypadkach nie nałożono sankcji, a 35 przypadków w maju 2019 roku nadal rozpatrywano.

W 48 przypadkach naruszeń przepisów, zidentyfikowanych na podstawie dowodów innych niż testy antydopingowe, najwięcej dotyczyło Włochów (24), Francuzów i Brazylijczyków (po 4), Portugalczyków (3), Austriaków, Hiszpanów i Amerykanów (po 2). Po jednym takim przypadku WADA odnotowała w Australii, Chinach, Kolumbii, Holandii, Nowej Zelandii, RPA i Szwajcarii.

Największą liczbę pozytywnych testów zanotowali kolarze szosowi: 204 wyniki niekorzystne analitycznie dały 132 sankcje, natomiast w 24 przypadkach sprawę zakończono po przedstawieniu dokumentacji medycznej, a 25 umorzono. Tylko 14 sankcji nałożono na kolarzy górskich, 9 na torowych, a 6 na przełajowych.

Najbardziej karanymi nacjami byli Włosi (51), Hiszpanie (26), Kostarykanie (19), Amerykanie (14) oraz Francuzi i Kolumbijczycy (po 13).

Międzynarodowa Unia Kolarska (UCI) otwiera statystyki testowania wśród federacji międzynarodowych. UCI przetestowała 8953 próbki, z których 93 oznaczono jako wyniki niekorzystne analitycznie. W tej puli 51 zaowocowało orzeczeniem o złamaniu przepisów, 23 zakończono po przedstawieniu dokumentacji medycznej, 16 umorzono, w 1 przypadku nie nałożono sankcji, a 2 sprawy wciąż nie znalazły rozwiązania. To większa liczba próbek i lepsza skuteczność niż chociażby drugie w zestawieniu Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych (IAAF).