Łukasik na podium w Hiszpanii | Pogacar zwycięski na szutrach | Rozbłysk Jorgensona

fot. Luis Angel Gomez / Sprint Cycling Agency / Jaén Paraiso Interior

Tadej Pogacar już wygrywa, tym razem na hiszpańskich “białych drogach”. W Omanie rozbłysła gwiazda Matteo Jorgensona, a polscy spece od MTB błysnęli w Hiszpanii. Oto przegląd wydarzeń z 12 i 13 lutego.

Połowa lutego, jutro Walentynki, kolarze w wyścigach szosowych mogą się już zastanawiać komu z serduszkiem zadedykują ewentualne zwycięstwo. A walczyć będzie o co, bo europejskie szosy tętnią życiem: tylko w tym tygodniu odbywa się pięć wyścigów etapowych klasy 2.Pro.

W pierwszym z nich, co prawda w Omanie, mamy niespodziankę i rozbłysk talentu Matteo Jorgensona. Równocześnie w Hiszpanii kibice mogli podziwiać akcję Tadeja Pogacara. Ale zanim o tych wyścigach, to kilka newsów, w tym o polskich kolarzach górskich.

Informacje dnia

• Krzysztof Łukasik zajął drugie miejsce w wyścigu etapowym Mediterranean Epic, rywalizacji w maratonie MTB podzielonej na cztery odcinki. Polak z ekipy JBG-2 uległ tylko Niemcowi Georgowi Eggerowi.
  Polacy dobrze wypadli w hiszpańskiej etapówce rangi HC: 9. miejsce w klasyfikacji generalnej zajął Michał Paluta, a ostatni etap padł łupem Pawła Bernasa (obaj JBG-2).
• Kolejna zmiana planów u Tadeja Pogacara. „L’Equipe” informuje, że kolarz UAE Team Emirates po Strade Bianche (4 marca) nie pozostanie we Włoszech na Tirreno-Adratico tylko natychmiast przeniesie się na rozpoczynający się w dniu następnym Paryż-Nicea. W „wyścigu ku słońcu” Słoweniec ma szansę skonfrontować się z Jonasem Vingegaardem (Jumbo-Visma).
• George Bennett, w rozmowie z „Velonews”, stwierdził, że ubiegłoroczna porażka Tadeja Pogacara z Jonasem Vingegaardem (Jumbo-Visma) na Tour de France wyszła na dobre całej ekipie UAE Emirates. – W przeszłości Tadej wygrywał wyścigi klasą samą w sobie, a teraz zaczęliśmy szczegółowo analizować sprzęt, trening, żywienie… i tak dalej. Przyjrzeliśmy się wszystkiemu jeszcze raz i myślę, że dzięki temu staliśmy się znacznie lepszym zespołem. Dla nas ta porażka w poprzednim Tourze była właściwie czymś dobrym, najlepszym co Tadejowi mogło się przytrafić. Został pokonany przez zespół, który był lepiej zorganizowany w każdym najmniejszym szczególe.
• W startujących w środę Volta ao Algarve (1.Pro) i Vuelta a Andalucia (1.Pro) wystąpią odpowiednio Michał Kwiatkowski (Ineos Grenadiers) oraz Rafał Majka (UAE Team Emirates) i Maciej Bodnar (TotalEnergies).
  W Portugalii sezon szosowy rozpocznie kolega “Kwiatka” z drużyny, Tom Pidcock.
• Platforma treningowa MyWhoosh organizuje siedmioetapowy wyścig, którego pula nagród wyniesie 1 milion dolarów. Zawody rozpoczną się 30 marca, natomiast zapisy już 27 lutego i będą otwarte dla wszystkich. Kolarze i kolarki mogą zgłaszać się indywidualnie lub jako zespół. Najlepsi w stawce wzbogacą się o 10 tys. dolarów.
  Firma MyWhoosh pochodzi ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich i ściśle współpracuje z zespołem UAE Team Emirates.
• Erytrejczyk Henok Mulubrhan (obecnie związany z włoską ekipą Bardiani) został mistrzem Afryki w wyścigu ze startu wspólnego. 23-latek na finiszu w stolicy Ghany, Akrze, obronił tytuł z 2022 roku, pokonując Algierczyka Yacina’a Hamzę i Marokańczyka Achrafa Ed Doghmy’a.

Wyniki wyścigów

Jaén Paraiso Interior (1.1)

Tadej Pogacar (UAE Team Emirates) wygrał w Baeza drugą edycję wyścigu Jaén Paraiso Interior.

Słoweniec w pierwszym starcie w sezonie triumfował po 45-kilometrowej akcji. Jego atak zmiótł rywali do defensywy, poprawka załatwiła uciekinierów, a ostatnie 36 kilometrów 23-latek przejechał samotnie, rozbudowując przewagę do 2 minut. Przed metą przytrafił mu się defekt, ale to nie miało już znaczenia: na mecie nad drugim Benem Turnerem (Ineos Grenadiers) i trzecim drużynowy kolegą Timem Wellensem miał 49 sekund zapasu.

Jedyny startujący w wyścigu Polak, Kamil Małecki (Q36.5), nie ukończył zmagań.

Rozgrywany w Andaluzji wyścig charakterem przypominał Strade Bianche. W mocno pofałdowanym terenie, o długości 178 kilometrów, drogi szutrowe, przez gaje oliwne, rozciągały się na długości 42,6 kilometra. W sumie kolarze musieli pokonać 2300 metrów przewyższenia.

Pogacar na trasie hiszpańskiego wyścigu rozpoczął sezon 2023.

Jestem bardzo szczęśliwy, że tak zacząłem sezon. Ekipa świetnie pracowała, pierwsze i trzecie miejsce na koniec to bajkowy wynik. Ten wyścig jest nieco inny od Strade Bianche, wydaje mi się, że nie ma co ich porównywać. Szutrowa nawierzchnia jest zupełnie inna, inne są wspinaczki i wjazdy na sektory szutru. Mój atak był zaplanowany i przygotowany przez zespół, przez Tima Wellensa i Marca Hirschiego. To, że udało mi się utrzymać na czele do końca dodaje mi pewności siebie na początku sezonu

– mówił na mecie.

fot. Iraia Calvo / Jaén Paraiso Interior

Tour of Oman (2.Pro)

Matteo Jorgenson (Movistar Team) zwyciężył w trzecim dniu wyścigu Tour of Oman, obejmując prowadzenie w klasyfikacji generalnej.

fot. © A.S.O. / Oman Cycling Association /Pauline Ballet

Zawodnik ze Stanów Zjednoczonych na wspinaczce Jabal Hatt (4,6 km; 7,7%) pokonał Mauriego Vansevenanta (Soudal-Quick Step) i Geoffreya Boucharda (AG2R Citroën).

Alan Banaszek (Human Powered Health) przyjechał na metę na 91. miejscu.

Wtorkowy etap zakończą trzy krótkie wspinaczki, w tym prowadząca bezpośrednio na metę Yitti Hills (1,7 km; 5,9%).

Jorgenson, który w Movistarze jeździ od 2020 roku, wygrał po raz pierwszy w karierze.

To wielki dzień, wielka ulga. Nie jestem kolarzem przyzwyczajonym do wygrywania, jeśli mam być szczery, to nie sądziłem, że ten dzień kiedykolwiek nadejdzie. Dziś ta presja ze mnie spadła i wreszcie włączyłem licznik zwycięstw

– mówił na mecie 23-letni Amerykanin.

Kolarz Movistaru to nie zawodnik znikąd: już jako młodzieżowiec notował niezłe wyniki w etapówkach. W zawodowych wyścigach dwa razy uciekło mu etapowe zwycięstwo po ucieczkach: raz na trasie Tour of Britain, drugi na trasie Tour de Pologne. Rok temu był 4. w Tour de la Provence, dwa lata temu 8. w Paryż-Nicea, a po drodze zaliczył starty w Giro d’Italia i Tour de France, w tym ostatnim zajmując 20. miejsce i trzy razy popisując się ładnymi akcjami ofensywnymi.

Na finałowym podjeździe do Jabal Hatt Amerykanin wyprowadził dwa ataki: pierwszy na nieco ponad kilometr przed metą, drugi na 200 metrów przed metą.

Dziękuję ekipie, która cały dzień trzymała mnie na świetnej pozycji. Mathias [Norsgaard] i Imanol [Erviti] na początku, Max [Kanter] wyprowadził mnie do stóp podjazdu, a Abner [Gonzalez], który radzi sobie świetnie mimo jet lagu, pomógł mi na wspinaczce. Wiedziałem, że mam nogę, chciałem sprawdzić rywali. Moment zajęło im doskoczenie do koła. Wiedziałem, że jestem mocny, zacząłem finisz na 200 metrów przed kreską

– relacjonował.

Fakt, że okazałem się najmocniejszy po takim wysiłku daje mi sporo pewności siebie. Wiem, że podjazd na Zieloną Górę to dłuższa i, co ważniejsze, trudniejsza wspinaczka. Mam nadzieję, że uda nam się utrzymać wyścig w ryzach: jutro pomożemy Maxowi wygrać pierwszy w karierze wyścig, a we środę spróbujemy obronić koszulkę lidera.