Giro d’Italia 2020. Arnaud Demare pokazał francuskie barwy

Arnaud Demare wygrał czwarty etap Giro d’Italia. Francuz tym samym etapowy triumf zapisał w każdym z ostatnich czterech Grand Tourów, w których startował. 

Mistrz Francji w Villafranca Tirrena wpadł na metę równo z Peterem Saganem i Davide Ballerinim. O jego zwycięstwie przesądziły minimetry, a sędziowie spędzili dobrych kilka minut nad zapisem fotofiniszu.

Demare wygrywał już etapy Tur de France (2017 i 2018) i Giro d’Italia (2019). Dziś wygrał po raz 11. w tym sezonie.

Kiedy przekroczyłem linię mety nie byłem pewien, które miejsce zająłem. Widziałem, że [Davide] Ballerini świętuje ze swoimi kolegami, więc pomyślałem, że zająłem drugie miejsce. Dopiero po chwili dowiedziałem się o zwycięstwie, ale nie wierzyłem dopóki nie stanąłem na podium. Miałem dzisiaj dobre nogi, ale także sporo szczęścia

– powiedział podopieczny Marca Madiota.

Wcześniej Demare bez większych trudności przetrwał podjazd Portella Mandrozzi (16,2 km; 4,6%), na którym tempo podkręcili przyboczni Petera Sagana. Kontakt z peletonem stracili wtedy Fernando Gaviria i Elia Viviani.

850 metrów przed metą zaatakował Miles Scotson, który wykorzystał dobre wejście w zakręt. Australijczyk wprowadził nieco zamieszania w szeregach rywali. Co ciekawe, ostatni rozprowadzający Demare’a, Jacopo Guarnierni, w wywiadzie na linie mety nie był zadowolony z decyzji zespołowego kolegi. Etapowy zwycięzca zachował spokój.

To nie był zamierzony ruch, ale zmusił inne ekipy do pracy, a ja miałem ze sobą Jacopo na ostatnich 400 metrach

– zaznaczył.

29-latek, w tym roku prezentujący trójkolorowe barwy, nie zamierza spocząć na laurach. Celem kolarza Groupama-FDJ są kolejne zwycięstwa, które na koniec wyścigu mogą przynieść cyklamenową koszulkę, której nie udało mu wywalczyć w zeszłym roku.

Przed wyścigiem powiedziałem kolegom, że jeśli szybko wygramy to zdziałamy tutaj wiele

– dodał.

Arnaud Demare polubił włoskie szosy. Obok dwóch etapowych zwycięstw w Giro d’Italia mistrz Francji ma na swoim koncie triumf w monumencie Mediolan-San Remo (2016) i semi-klasyku Mediolan Turyn (2020).