Z Lublina do Krakowa. Zapowiedź Tour de Pologne 2021

Tegoroczna edycja Tour de Pologne to zapowiedź wyrównanej rywalizacji na polskich szosach. Odświeżoną trasę znaczą pagórkowate końcówki i czasówka, co zapowiada batalię o zwycięstwo na sekundy.

Wyścig Dookoła Polski zostanie zorganizowany już po raz 78., a na tę edycję organizatorzy postanowili dokonać pewnych zmian w układzie trasy, która od kilku lat kręciła się po tych samych szosach. Nowości jest kilka: brak trudniejszych górskich etapów i czasówka, a do tego wizyta w tym województwie lubelskim i dawno niewidzianym  na trasie Przemyślu. 

W programie znalazły się dwa etapy sprinterskie, trzy odcinki zakończone krótkimi podjazdami oraz trudniejszy etap do Bukowiny. Te cztery powinny początkowo ustawić kolejność w klasyfikacji generalnej, a ostatecznego zwycięzcę powinna wskazać czasówka w Katowicach. 

Tour de Pologne od 2009 roku organizowany jest w terminie letnim, co oznacza, że w sezonach olimpijskich czekają go roszady kalendarzowe. W przeciwieństwie do lat 2012 i 2016, tym razem polska impreza nie koliduje z Tour de France. Kolizji nie uniknęła z rozpoczynającą się 14 sierpnia Vuelta a Espana, tracąc status wyścigu przygotowującego do hiszpańskiego Wielkiego Touru. Przez to listę startową zdobią głównie nazwiska zawodników, którzy niedawno wrócili z Igrzysk Olimpijskich lub którzy powracają do rywalizacji po majowym Giro d’Italia. 

Na liście startowej znajduje się 12 Polaków, w tym Michał Kwiatkowski, Michał Gołaś (obaj Ineos Grenadiers), Maciej Bodnar (Bora-hansgrohe), Łukasz Wiśniowski (Team Qhubeka NextHash) i Tomasz Marczyński (Lotto Soudal). W krajowej reprezentacji wystąpią za to Stanisław Aniołkowski, Łukasz Owsian, Filip Maciejuk, Patryk Stosz, Maciej Paterski, Piotr Brożyna i Michał Paluta.

Start w Polsce będzie jednym z ostatnich w karierze Marczyńskiego, który zadebiutował na Tour de Pologne w 2004 roku w barwach ekipy Pacyfik Toruń. Będzie to również ostatni Tour de Pologne kończącego w tym roku karierę Michała Gołasia.

Trasa Tour de Pologne 2021

9 sierpnia (poniedziałek) – etap 1: Lublin – Chełm (216,4 km)

Wyścig po raz pierwszy od 1989 roku rozpocznie się w Lublinie. Trasa przez województwo lubelskie delikatnie pofałdowana jest w pierwszej połowie. Podjazdy pod Błażek, Antolin i Hosznię Abramowską peletonu podzielić nie powinny, ale pozwolą przyznać pierwsze punkty w klasyfikacji górskiej.

Sprinterów na ulicach Chełma, obecnego na mapie Tour de Pologne po raz pierwszy od 1984 roku, zgubić może trudny finisz. Prowadzące pod górę i częściowo po bruku ostatnie 700 metrów może sprawić, że po pierwszą żółtą koszulkę sięgnie klasykowiec bądź bardziej wytrwały sprinter. 

10 sierpnia (wtorek) – etap 2: Zamość – Przemyśl (200,8 km)

Pierwszy odcinek, który może przestawić klasyfikację generalną. Start na słynnym Rynku Wielkim w Zamościu, następnie po kilkudziesięciu płaskich kilometrach kolarze znajdą się na Pogórzu Przemyskim. Stawkę sprawdzą strome podjazdy w Kalwarii Pacławskiej (2,2 km; 8,9%, kat. 2) i Gruszowej, a następnie peleton trafi do Przemyśla. Tour de Pologne gościł tu ostatnio w 1980 roku.

Organizatorzy utrudnili końcówkę umiejscawiając metę na przemyskim Kopcu Tatarskim, na który zawodnicy dojadą stromą ul. Tatarską. Całość to 1500 metrów o średnim nachyleniu 7,3%, lecz nachylenie zaniża krótki zjazd. W końcówce droga regularnie będzie przekraczać 10% i momentami doskoczy do 15%. Dla mocnych klasykowców lub lubiących jednodniówki górali. 

11 sierpnia (środa) – etap 3: Sanok – Rzeszów (226,4 km)

Najdłuższy etap wyścigu i szansa dla sprinterów. Start w Sanoku, skąd kolarze ruszą w Bieszczady, mijając m.in. Solinę, Ustrzyki Dolne i Hotel Arłamów (3,1 km; 4,2%, kat. 2). Następnie trasa znów prowadzi przez Gruszową i Kalwarię Pacławską (2,2 km; 8,9%, kat. 2), po czym profil stanie się bardziej gładki, a nachylenie bardziej łaskawe.

Finisz w Rzeszowie, gdzie ostatnio w 2016 roku wygrywał Danny van Poppel. Tym razem zaplanowano tylko jedną rundę o długości 5,9 kilometra, a na koniec znów można spodziewać się walki najszybszych w stawce. 

12 sierpnia (czwartek) – etap 4: Grupa Azoty, Tarnów – Bukowina Tatrzańska (159,9 km)

Mocno odchudzony etap na Podhalu, pozbawiony premii górskich najwyżej kategorii. Pagórkowato jest od początku, tuż za startem czeka premia górska w Lubince, po czym kolarze będą kręcić na południe przez województwo Małopolskie. W tej części trudności zabraknie, dopiero na ostatnich kilkunastu kilometrach wyrosną Łapszanka (4 km; 5,4%, maks. 15,9%, kat. 2) i znany finałowy podjazd do Bukowiny Tatrzańskiej (3 km; 5,1%, maks. 14,1%).

Specjalnie wyróżniających się momentów do ataku nie widać, a ograniczenie trudności do końcowych kilometrów powinno sprzyjać finiszowi z przerzedzonego peletonu, ewentualnie atakom na ostatnim podjeździe. 

13 sierpnia (piątek) – etap 5: Chochołów, Gmina Czarny Dunajec – Bielsko-Biała (172,8 km)

Przelot na zachód i wizyta w Beskidzie Małym. Dach wyścigu, położona na 1010 metrów n.p.m. Przełęcz Krowiarki (4,3 km; 5,2%, maks. 10,4%, kat. 1) wyrośnie kilkanaście kilometrów po starcie. Następnie trasa pozostanie nieco pofałdowana i poprowadzi przez dwa podjazdy Beskidu Małego, Kocierz (3,8 km; 6,5%, maks. 16,6%) i Przełęcz Przegibek (6,6 km; 4,8%, maks. 11,4%).

Finisz w stolicy Podbeskidzia, Bielsku-Białej, gdzie tak jak w latach 2018-2020 na zawodników czekają trzy ponad 7-kilometrowe rundy i dojazd na metę po średniej stromiźnie około 4% na ostatnich 2300 metrach. Dotychczasowe etapy w tym miejscu kończyły się sprintami z kilkunastoosobowego peletonu i trudno się spodziewać, aby tym razem było inaczej. 

14 sierpnia (sobota) – etap 6: Katowice – Katowice (19,1 km; jazda indywidualna na czas)

Po czterech latach przerwy na trasę Tour de Pologne powraca jazda indywidualna na czas, tym razem na ulicach Katowic i dzielnicy Nikiszowiec. Płaska trasa, momentami techniczna, lecz pozwalająca również na maksymalne “depnięcie” powinna sprzyjać specjalistom i ustawić końcową klasyfikację generalną. Czasy pokonywania trasy przewidywane są w okolicach 23-25 minut.

15 sierpnia (niedziela) – etap 7: Zabrze – Kraków (145,1 km)

Płaskie zakończenie i druga szansa dla sprinterów. Etap z Zabrza, obecnego na trasie wyścigu od 2017 roku, wymagający nie jest. Trasa w pierwszej części poprowadzi przez tereny na południe od konurbacji górnośląskiej, a następnie prostopadle do Wisły przez dolinę do Krakowa. W okolicach Błoni przed finiszem z peletonu do pokonania są jeszcze trzy pięciokilometrowe rundy. 

W Grodzie Kraka wyścig zakończy się po raz dwunasty (wcześniej w latach 1997, 2008–2016 i 2012). 

Obsada Tour de Pologne

Na liście startowej figurują 22 zespoły. Obowiązkowo wystartować musi 19 UCI WorldTeams, “dzikie karty” otrzymały również dwie ekipy UCI ProTeams Continental – Alpecin-Fenix i Gazprom-RusVelo. Po raz kolejny peleton uzupełni reprezentacja Polski. Każda z ekip musi wystawić minimum 5, a maksymalnie 7 kolarzy, peleton może zatem maksymalnie liczyć 154 zawodników. 

Lista startowa 

W wyniku ułatwienia etapu na Podhalu triumfator 78. Tour de Pologne powinien być wybitnym czasowcem i specjalistą od wymagających końcówek, mogącym plasować się wysoko na górskich finiszach w Przemyślu i Bukowinie Tatrzańskiej. 

Liderem ekipy Ineos Grenadiers będzie zwycięzca wyścigu z 2018 roku, Michał Kwiatkowski. Polak do wyścigu przystępuje mając w nogach Tour de France i Igrzyska Olimpijskie, lecz ciężko zaprzeczyć, że trasa mu sprzyja. 31-latek powinien być w gronie walczących o sukces w Przemyślu, na czasówce za to również stać go na dobry wynik. Pokazana w wyścigu ze startu wspólnego w Tokio dobra dyspozycja to dobry prognostyk. Brytyjska ekipa oddelegowała również do Polski Gianniego Moscona i Tao Geoghegana Harta. Włoch dobrze jeździ na czas i umie się znaleźć na pagórkach , więc może pomóc “Kwiato” w rozgrywaniu końcówek.

Liderem ekipy Deceuninck–Quick-Step będzie João Almeida. Portugalczykowi przede wszystkim sprzyjać będzie jazda indywidualna na czas, której będzie jednym z głównych faworytów. Ze szczególnych wyczynów na trasach jednodniówek 23-latek nie jest znany, lecz kontakt z peletonem na przemyskim finiszu utrzymać powinien, podobnie jak na etapach na Podhalu i w Beskidzie Małym. 

Team DSM stawia na Jaia Hindleya, któremu póki co nie idzie, a do tego, jak udowodnił na Giro d’Italia w ubiegłym roku, wybitnym czasowcem nie jest. W Katowicach stracić może również Diego Ulissi (UAE Team Emirates). Włoch, zwycięzca Settimana Ciclistica Italiana, polską etapówkę kończył już na trzecim miejscu w 2019 roku. W pierwszej fazie wyścigu może zatem walczyć o wysoką pozycję, bo w pagórkowatym terenie potrafi się odnaleźć. 

Jeśli po Tour de France zostało trochę formy, to powalczyć może Dylan Teuns (Bahrain Victorious). Raczej o etap, nie o generalkę, ale Belg, zwycięzca wyścigu z 2017 roku, to kolarz potrafiący odjechać i rywale powinni uważnie go przypilnować.

Chrapkę na dobry wynik może również mieć Tim Wellens (Lotto Soudal), który w ostatnich latach bardziej skupił się na klasykach. Belg na stromiźnie w Przemyślu może wykręcić niezły wynik, a sukces przystemplować dobrą czasówką.

George Bennett z kolei będzie liderem Jumbo-Visma. Nowozelandczyk na Giro d’Italia uplasował się na dziewiątym miejscu w ogólnym rankingu, a choć dyrektorzy sportowi wskazują jako priorytet walkę o etapy, jeżeli poradzi sobie na czasówce może to połączyć z wysoką lokatą w końcowej klasyfikacji.  

Ekipa BikeExchange jako lidera wskazała Tanela Kangerta, który na czasówce może się nieźle odnaleźć, choć w tym roku dobrze spisał się tylko na Tour of Slovenia, ukończonym na szóstym miejscu. 

Oprócz nich swoich szans upatrywać powinni młodzi zawodnicy, którzy szansę dostaną dzięki temu, że liderzy ich ekip pojechali na Igrzyska lub Tour de France czy Vuelta a Espana. Do tego grona zaliczają się Giovanni Aleotti (Bora-hansgrohe) i Atilla Valter (Groupama-FDJ). Włoch to zwycięzca Sibiu Cycling Tour i trzeci kolarz Settimana Cyclistica Italiana, Węgier w maju niespodziewanie przez kilka dni wiózł maglia rosa na Giro d’Italia. Problemem dla obu za to będzie czasówka.

Oko na klasyfikację generalną zwrócone będzie miał również 23-letni Vadim Pronskiy (Astana-Premier Tech), trzeci kolarz Adriatica Ionica Race. W ekipie Movistar Team wystąpi zaś mający dobry początek sezonu Matteo Jorgenson, choć drugą kartą hiszpańskiej drużyny będzie Davide Villella.

Sprinterzy i czasowcy

Obecność dużej grupki dobrych sprinterów to zapowiedź dwóch dobrych finiszy na Tour de Pologne. Faworytami wydają się być Pascal Ackermann (Bora-hansgrohe), Alvaro José Hodeg (Deceuninck–Quick-Step) i Fernando Gaviria (UAE Team Emirates). 

W peletonie zobaczymy też takich kolarzy jak Nikias Arndt i Max Kanter (obaj Team DSM), David Dekker (Jumbo-Visma), Phil Bauhaus (Bahrain Victorious), Andrea Pasqualon (Israel Start–Up Nation) czy John Degenkolb (Lotto Soudal). Polskim faworytem powinien zaś być mocny wiosną Stanisław Aniołkowski (reprezentacja Polski). 

Oprócz wcześniej wymienionych faworytów, na katowickiej czasówce zabłysnąć mogą z kolei Maciej Bodnar (Bora-hansgrohe), Remi Cavagna (Deceuninck–Quick-Step), Mikkel Bjerg (UAE Team Emirates) czy Matteo Sobrero (Astana-Premier Tech). W gronie czasowców zobaczymy też takich kolarzy jak Matthias Brändle (Israel Start-Up Nation) czy Max Walscheid (Team Qhubeka NextHash), a także być może Gianniego Moscona (Ineos Grenadiers) i Alberto Bettiola (EF Education-Nippo). 

Historia

Pierwszy Bieg Kolarski Dookoła Polski odbył się w dniach 7-16 września 1928 roku, dzięki staraniom Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów i Polskiego Związku Kolarskiego, którzy przedstawili projekt wyścigu wzorowanego na Tour de France. Ośmioetapowy wyścig padł łupem Feliksa Więcka, który wygrał również sześć z etapów. Przed wybuchem II Wojny Światowej wyścig odbywał się nieregularnie, w 1939 roku zorganizowano jego piątą edycję. Rywalizacja nie odbyła się również w latach 1950-1951. Przez lata wyścig miał status amatorski, odbywał się w cieniu Wyścigu Pokoju. 

Najczęściej, bo trzykrotnie, rywalizację wygrywali Marian Więckowski (1954-1956), Andrzej Mierzejewski (1982, 1984, 1988) i Dariusz Baranowski (1991-1993). 53 z dotychczasowych 77 edycji wygrywali kolarze z Polski, w tym ostatnio Rafał Majka (2014) i Michał Kwiatkowski (2018). Rekordzistą pod względem wygranych etapów jest Ryszard Szurkowski – 15. 

W 1993 roku upadający wyścig przejął Czesław Lang, od wtedy również wyścig rozgrywany jest z udziałem profesjonalistów. W 2005 roku impreza awansowała do UCI ProTour, dziś jest jedyną imprezą w tej części Europy w UCI WorldTour. 

Technikalia

Nagrody

Pula nagród 78. Tour de Pologne wyniesie niemal 136 tysięcy euro.  

Najwięcej nagród przewidziano dla zwycięzców etapowych i zawodników najwyżej sklasyfikowanych w końcowej klasyfikacji generalnej. Każdego dnia do zdobycia jest 10 000 euro, a za miejsca w końcowej klasyfikacji wyścigu – 35 000 euro. Zwycięzca wyścigu może liczyć na 14 000 euro, a także na dodatkową nagrodę rzeczową, samochód Citroën C3 Aircross. 

Miejsce	Nagroda za miejsce na etapie (w euro)	Nagroda za miejsce w generalce (w euro)
1.	1260 + 2740 = 4000	7150 + 6850 = 14000
2.	2000	7000
3.	1000	3500
4.	500	1750
5.	400	1400
6. i 7.	300	1050
8. i 9.	200	700
10. do 20.	100	350

Za zwycięstwo w klasyfikacji najaktywniejszych LOTTO zawodnik zainkasuje 3 000 euro, natomiast na lotnych premiach (na trasie jest takich 12) do zdobycia są nagrody w wysokości odpowiednio 133, 89 i 45 euro. 

Ponadto na trasie przewidziano dwie premie specjalne, nie przyznające punktów do klasyfikacji najaktywniejszych. Upamiętniająca 100-lecie Przeglądu Sportowego premia na 1. etapie oferuje 1 100 euro, a premia na jubileusz 65-lecia Totalizatora Sportowego na 7. etapie – 2 200 euro. 

Za zwycięstwo w klasyfikacji górskiej PZU i klasyfikacji sprinterskiej LOTOS przewidziano po 5 500 euro, natomiast zwycięstwo w klasyfikacji drużynowe ENERGA wycenione jest na 2 740 euro.

Nagrody czekają też dla najlepszego Polaka: 5 500 euro (Lotos) + 2 200 euro (TVP). 

Podawana wysokość nagród nie bierze pod uwagę opodatkowania (10% dla rezydentów Polski oraz 20% dla zagranicznych kolarzy) oraz innych opłat, które należy uiścić na konto kolarskich organizacji.

Klasyfikacja generalna

Lider wyścigu jedzie w żółtej koszulce sponsorowanej przez Carrefour.

Na mecie każdego etapu ze startu wspólnego przyznawane będą bonifikaty czasowe: 10 – 6 – 4 sekundy dla pierwszej trójki, na lotnej premii odpowiednio 3 – 2 – 1 sekunda.

W przypadku kraksy czy defektu na końcowych trzech kilometrów etapów 1, 2, 3, 5 czy 7 kolarz otrzyma czas grupy, w której jechał. Na tych przewidywany jest również sprint z całej grupy, a zatem różnice czasowe będą brane w przypadku kolarzy przyjeżdżających 3 sekundy po grupie.

Na etapach ze startu wspólnego (etapy 1-5, 7) limit czasowy wynosi 15%, a na jeździe indywidualnej na czas (etap 6) 25%, chyba, że komisja sędziowska zadecyduje inaczej.

Klasyfikacja punktowa

Lider tej klasyfikacji jedzie w białej koszulce sponsorowanej przez Lotos.

Punkty przydzielane na mecie według następującego schematu:
1: 20 – 2: 19 – 3: 18 – 4: 17 – 5: 16 … 20: 1

 

Klasyfikacja górska

Lider tej klasyfikacji jedzie w koszulce białej w niebieskie grochy sponsorowanej przez PZU.

Na górskich premiach punkty są przydzielane według następującego schematu:

Premia	Punkty
Premia Joachima Halupczoka (5. etap, Przełęcz Przegibek)	20 – 14 – 10 – 6 – 4
1. kategoria	10 – 7 – 5 – 3 – 2
2. kategoria	5 – 3 – 2 – 1
3. kategoria	3 – 2 – 1

Klasyfikacja najaktywniejszych

Lider tej klasyfikacji jedzie w granatowej koszulce sponsorowanej przez Lotto.

Na każdym etapie ze startu wspólnego jest 1-3 premii lotnych, punkty przyznawane są według schematu 3-2-1.

Klasyfikacja drużynowa

Sponsorowana jest przez Energa. 

Do klasyfikacji drużynowej sumowane są trzy najlepsze czasy zawodników z każdej drużyny na każdym etapie. 

Klasyfikacja specjalna im. Bjorga Lambrechta

Zwycięzcą klasyfikacji zostanie najwyżej sklasyfikowany zawodnik w klasyfikacji generalnej do lat 23. 

Nazwa klasyfikacji ma na celu upamiętnienie Bjorga Lambrechta. Belg 5 sierpnia 2019 w wieku 22 lat zginął w wypadku na trzecim etapie Tour de Pologne.

Tour de Pologne w TV

Data	Transmisja
9 sierpnia (poniedziałek)	TVP 1: 17:20 – 19:15 TVP Sport: 12:50 – 19:05 Polsat Sport: 13:05 – 19:00
10 sierpnia (wtorek)	TVP 1: 17:20 – 19:15 TVP Sport: 13:30 – 19:05 Polsat Sport: 13:45 – 19:00
11 sierpnia (środa)	TVP 1: 17:20 – 19:15 TVP Sport: 12:45 – 19:15 Polsat Sport: 12:55 – 19:00
12 sierpnia (czwartek)	TVP 1: 17:20 – 19:15 TVP Sport: 14:00 – 17:30 Polsat Sport: 14:35 – 18:50
13 sierpnia (piątek)	TVP 1: 17:20 – 19:15 TVP Sport: 14:15 – 19:15 Polsat Sport: 14:20 – 19:00
14 sierpnia (sobota)	TVP 1: 17:25 – 19:15 TVP Sport: 15:20 – 19:15 Polsat Sport: 15:30 – 18:55
15 sierpnia (niedziela)	TVP 1: 17:25 – 19:15 TVP Sport: 14:30 – 19:15 Polsat Sport: 14:50 – 19:00

Tour de Pologne w ubiegłym roku

Poz.	Imię i Nazwisko	Grupa	Czas
1.	Remco Evenepoel	Deceuninck-Quick Step	21:29:50
2.	Jakob Fuglsang	Astana Pro Team	01:52
3.	Simon Yates	Mitchelton-Scott	02:28
4.	Rafał Majka	Bora-hansgrohe	02:32
5.	Diego Ulissi	UAE Team Emirates	03:09
6.	Kamil Małecki	CCC Team	03:12
7.	Wilco Kelderman	Team Sunweb	03:15
8.	Jonas Vingegaard	Jumbo-Visma	03:18
9.	Mikel Nieve	Mitchelton-Scott
10.	Rui Costa	UAE Team Emirates	03:19