Tour de Pologne 2020. Evenepoel: “wziąłem ze sobą numer Fabio na wypadek zwycięstwa”

Remco Evenepoel ma 20 lat, ale trudno go już nazywać wchodzącą gwiazdą kolarstwa. Belg jest teraźniejszością peletonu i w Polsce dowiódł, że jego przyspieszony rozwój w kategorii elity idzie szlakiem, na którym czekają najważniejsze kolarskie trofea.

Belg, od na czołówki kolarskich mediów trafił jako dominujący w swojej kategorii wiekowej junior, w niecałe dwa lata w zawodowym peletonie wygrał więcej niż niektórzy przez dekadę ścigania, a łatwość, z jaką strząsał z koła bardziej doświadczonych, bardziej utytułowanych czy w teorii mocniejszych kolarzy budzić mogła tylko podziw.

Kolarz Deceuninck-Quick-Step przed rokiem został mistrzem Europy i wicemistrzem świata w jeździe indywidualnej na czas, wygrał Clasica San Sebastian, a w tym roku triumfował w Vuelta a San Juan, Volta ao Algarve i Vuelta a Burgos. W Polsce jest na najlepszej drodze by wygrać swój pierwszy etapowy wyścig cyklu WorldTour.

Na trasie królewskiego etapu Tour de Pologne ruch Belga na 51 kilometrów przed metą wywołał konsternację. Do mety pozostawało całe okrążenie wokół Bukowiny Tatrzańskiej. Edward Dunbar (Team Ineos) przez radio prosił o instrukcje, jego rywale w grupie oglądali się jakby chcieli spytać, upewnić się, że to już, że wyścig rozgrywany na sekundy za chwilę rozegra się na minuty.

Evenepoel miał plan, a gdy ten nie do końca wypalił, dostosował się do okoliczności.

Myślałem, że jak zabierze się ze mną 2-3 zawodników, to będziemy to mieli w kieszeni. Ale nikt za mną nie pojechał, a ja szybko zyskałem 30 sekund. Parłem na metę, wiedziałem, że w peletonie pracuje jeden kolarz, więc to była walka jeden na jeden

– powiedział po dekoracji.

Rzeczywiście, w grupie goniącej zaczęły się szachy. Próbował Jakob Fuglsang (Astana), ale wobec wycofania się ekip Mitchelton-Scott i Bora-hansgrohe do pracy został tylko Dunbar. Pościg zamienił się w festiwal ataków, oglądania, zrywów i zwolnień. Evenepoel w tym czasie jechał swoje, składając się na rowerze jak podczas etapu jazdy indywidualnej na czas.

Dziś był mój dzień. Planowaliśmy zaatakować nieco później, ale 51 kilometrów przed metą poczułem, że to ten moment. Wszyscy się męczyli, odczuwali skutki wczorajszego etapu

– zaznaczył nowy lider wyścigu.

Evenepoel na metę dojechał 1:48 przed Fuglsangiem, 2:22 przed Simonem Yatesem (Mitchelton-Scott) i Rafałem Majką (Bora-hansgrohe), którzy bezskutecznie ścigali go przez ostatnie 26 kilometrów.  Ponad 3 minuty stracili kolejni zawodnicy, w tym przed Richard Carapaz (Team Ineos), który po wcześniejszym upadku nie był w stanie nawiązać walki o obronę prowadzenia.

Na mecie nie było dzikich gestów szaleństwa. 20-latek z kieszonki wydobył numer startowy 75, należący na pierwszym etapie do Fabio Jakobsena.

Myślałem o takim geście na mecie już wczoraj, więc wziąłem ze sobą numer Fabio na wypadek zwycięstwa. Rano poprosiłem rzecznika prasowego aby przygotował mi jego numer. Od kiedy go wziąłem do ręki, miałem wyjątkowe uczucie. Powiedziałem sobie: “bez względu na to jak trudny będzie wyścig, będę walczył do końca. Będę cierpiał, ale Fabio cierpi znacznie bardziej”. To dało mi siły

– powiedział.