Tour de France 2019. Czym są Wogezy dla “Wielkiej Pętli”?

autor: Mikołaj Krok :: 10 lipca 2019, 15:06@miki_krok

fot. ASO/Alex BROADWAY

Pojawiają się na trasie sporadycznie, ale potrafią nieco zamieszać w klasyfikacji. Peleton Tour de France wjechał dziś w Wogezy.

Pasmo położone we wschodniej Francji, przy granicy z Niemcami, lipcowy Wielki Tour zalicza średnio co dwa-trzy lata, czasami wpadając tylko na jeden dzień, a czasami zostając na nieco dłużej.

W tym roku największy kolarski wyścig świata w Wogezach gości na etapie piątym, z metą w pięknym Colmarze, na odcinku szóstym, z metą na La Planche des Belles Filles.

Wzniesienia w Wogezach są niższe niż w Alpach i Pirenejach, a podjazdy są krótsze, ale to nie znaczy, że są mniej wymagające. Ponadto należy wspomnieć, że zadebiutowały one na trasie “Wielkiej Pętli” nieco wcześniej, niż dwa bardziej znane pasma – Ballon d’Alsace został pokonany przez Tour de France po raz pierwszy już w 1905 roku, podczas drugiej edycji wyścigu. Pireneje pojawiły pojawiły się “dopiero” w 1910, a Alpy – w kolejnej edycji.

Jaka zatem jest charakterystyka etapów przez Wogezy? Przyjrzeliśmy się wszystkim odcinkom w tym pasmie górskim po II wojnie światowej, na których wiadomo, że znajdowały się premie górskie kat. 2 lub wyżej.

Rok	Etap	Trasa	Premie górskie powyżej kat. 2	Zwycięzca
1952	8	Nancy – Miluza (252 km)	Ballon d'Alsace (kat. 2) Col Amic (kat. 2)	Raphael Geminiani
1957	7	Metz – Colmar (223 km)	Collet du Linge (kat. 2)	Roger Hassenforder
1961	6	Strasburg – Belfort (180,5 km)	Ballon d'Alsace (kat. 2)	Jozef Planckaert
1967	8	Strasburg – Ballon d'Alsace (215 km)	Col du Platzerwasel (kat. 2) Ballon d'Alsace (kat. 2)	Lucien Aimar
1969	6	Miluza – Ballon d'Alsace (133 km)	Ballon d'Alsace (kat. 1)	Eddy Merckx
1971	3	Strasburg – Nancy (165,5 km)	Col du Firstplan (kat. 2)	Rini Wagtmans
1972	17	Pontarlier – Ballon d'Alsace (213 km)	Col du Hundsruck (kat. 2) Col d'Oderen (kat. 2) Ballon d'Alsace (kat. 1)	Bernard Thevenet
1973	5	Nancy – Miluza (188 km)	Col de la Schlucht (kat. 2)	Walter Godefroot
1979	13	Metz – Ballon d'Alsace (202 km)	Ballon d'Alsace (kat. 1)	Pierre-Raymond Villemiane
1982	2	Bazylea – Nancy (250 km)	Ballon d'Alsace (kat. 1)	Phil Anderson
1985	9	Strasburg – Epinal (174 km)	Col du Champ du Feu (kat. 1) Col du Donon (kat. 2)	Maarten Ducrot
1987	6	Strasburg – Epinal (169 km)	Col du Champ du Feu (kat. 1) Col du Donon (kat. 2)	Christophe Lavainne
1988	9	Nancy – Strasburg (161 km)	Col du Donon (kat. 2) Le Struthof (kat. 1)	Jerome Simon
1988	10	Belfort – Besancon (149 km)	Ballon de Servance (kat. 2)	Jean-Paul van Poppel
1992	11	Strasburg – Miluza (249,5 km)	Col des Bagenelles (kat. 2) Col de la Schlucht (kat. 2) Grand Ballon (kat. 1)	Laurent Fignon
1997	18	Colmar – Montbeliard (175,5 km)	Cote de Gueberschwihr (kat. 2) Grand Ballon (kat. 2) Col du Hundsruck (kat. 2) Ballon d'Alsace (kat. 2)	Didier Rous
2001	7	Strasburg – Colmar (162,5 km)	Col d'Adelspach (kat. 2) Col du Calvaire (kat. 2)	Laurent Jalabert
2005	8	Pforzheim – Gerardmer (231,5 km)	Col de la Schlucht (kat. 2)	Pieter Weening
2005	9	Gerardmer – Miluza (171 km)	Grand Ballon (kat. 2) Ballon d'Alsace (kat. 1)	Michael Rasmussen
2009	13	Vittel – Colmar 200 km)	Col de la Schlucht (kat. 2) Col du Platzerwasel (kat. 1) Col du Firstplan (kat. 2)	Heinrich Haussler
2012	7	Tomblaine – La Planche des Belles Filles (199 km)	La Planche des Belles Filles (kat. 1)	Chris Froome
2014	8	Tomblaine – Gerardmer La Mauselaine (161 km)	Col de la Croix des Monats (kat. 2)	Blel Kadri
2014	9	Gerardmer – Miluza (170 km)	Col de la Schlucht (kat. 2) Cote de Gueberschwihr (kat. 2) Le Markstein (kat. 1)	Tony Martin
2014	10	Miluza – La Planche des Belles Filles (161,5 km)	Col du Firstplan (kat. 2) Petit Ballon (kat. 1) Col du Platzerwasel (kat. 2) Col d'Oderen (kat. 2) Col des Cheveres (kat. 1) La Planche des Belles Filles (kat. 1)	Vincenzo Nibali
2017	5	Vittel – La Planche des Belles Filles (160,5 km)	La Planche des Belles Filles (kat. 1)	Fabio Aru

Na pierwszy rzut oka bez wątpienia widać, że Wogezy goszczą na Tour de France w pierwszej części rywalizacji – w 20 przypadkach kolarze przejechali przez to pasmo w przeciągu pierwszych dziesięciu dni rywalizacji. Tylko dwa razy etap organizowano tu w trzecim tygodniu – w 1972 i 1997 roku. Ogólnie rzecz biorąc, odcinki zawierają około 2-4 wyżej kategoryzowanych podjazdów i kończą się w jednym z większych miast otaczających to pasmo.

fot. ASO/B.Bade

Dodajmy również, że tylko dwukrotnie triumfator rozgrywanych tu etapów sięgnął po zwycięstwo w całym wyścigu. Do tej dwójki należą Eddy Merckx (1969) i Vincenzo Nibali (2014) roku. Obaj również wtedy obejmowali koszulkę lidera, którą utrzymali aż do Paryża. “Kanibal” swój sukces odniósł na Ballon d’Alsace, pokonując Joaquina Galerę o 55 sekund, a “Rekin z Mesyny” na La Planche des Belles Filles wyprzedził o 15 sekund Thibauta Pinota, lecz dzięki zyskom odniesionym na poprzednich etapach wskoczył na pierwsze miejsce z przewagą 2:23 nad Richie Portem.

Z kolei mówiąc o Ballon d’Alsace i La Planche des Belles Filles należy zauważyć, że to były jedyne dwa trudne górskie finisze w Wogezach. W przeszłości łącznie doszło tylko do siedmiu prawdziwie “górskich” finiszy (a więc takich na podjazdach powyżej kat. 2).

Rok	Etap	Miasto startowe	Meta	Zwycięzca etapowy	Żółta koszulka
1967	8	Strasburg	Ballon d'Alsace	Lucien Almar	Roger Pingeon
1969	6	Miluza	Ballon d'Alsace	Eddy Merckx	Eddy Merckx
1972	17	Pontarlier	Ballon d'Alsace	Bernard Thévenet	Eddy Merckx
1979	13	Metz	Ballon d'Alsace	Pierre-Raymond Villemiane	Joop Zootemelk
2012	7	Tomblaine	La Planche des Belles Filles	Chris Froome	Bradley Wiggins
2014	10	Miluza	La Planche des Belles Filles	Vincenzo Nibali	Vincenzo Nibali
2017	5	Vittel	La Planche des Belles Filles	Fabio Aru	Chris Froome

Ostatnim spostrzeżeniem jest również to, że żaden podjazd w tym regionie nie został uznany za wystarczająco trudny, aby zaliczać się do najwyższej kategorii podjazdów – HC. Najwyższa kategoria, jaką przyznano, to kat. 1.

Wogezy są zatem pasmem, które raczej może chwilowo namieszać w generalce i ustalić, kto może się liczyć w wyścigu a kto nie, lecz rzadko kiedy ich wpływ jest odczuwalny na klasyfikację generalną, zwłaszcza, jeżeli kolarze goszczą tam tylko jeden dzień. Wyścigu raczej nie można tu wygrać, choć zdecydowanie można go przegrać, zwłaszcza, gdy ktoś akurat zaliczy słabszy dzień.

W tym roku również należy się spodziewać, że trudny etap z metą na La Planche des Belles Filles przede wszystkim wskaże, kto do Francji przyjechał z nogami do walki o podium.