Po koronę Ardenów. Prezentacja Liege-Bastogne-Liege 2019

Liege-Bastogne-Liege zmieniło się. Ociężały ostatnio klasyk w tym roku odzyskał metę w Liege, co powinno wyjść mu na zdrowie.

Już 105. wydanie ardeńskiego monumentu powróci do miasta nad Mozą, z którym rozstał się w 1992 roku na rzecz Ans. Zmiany na trasie, przede wszystkim odsunięcie ostatniego podjazdu od mety, ma ożywić wyścig, zachęcić kolarzy do wczesnych ataków. Czy koncepcja ta wypali tak znakomicie jak podczas Amstel Gold Race, zobaczymy w niedzielę.

Po raz trzeci rozegrany zostanie wyścig kobiet, także na zmienionej trasie. Wspinaczek nie zabraknie, acz lżejszy układ końcówki powinien zaostrzyć apetyty zawodniczek, które wcale nie zamierzają czekać na sprint z grupki.

W niedzielnych zmaganiach obejrzymy Michała Kwiatkowskiego, Michała Gołasia (Team Sky) i Tomasza Marczyńskiego (Lotto Soudal). W nietransmitowanym wyścigu kobiet pojawią się za to Katarzyna Niewiadoma (Canyon-SRAM) i Małgorzata Jasińska (Movistar Team).

Trasa Liege-Bastogne-Liege 2019

Kolarze wystartują z historycznego placu Saint-Lambert w Liege o 10:25, finisz, na bulwarze d’Avroy w centrum Liege, przewidywany jest między 16:30 a 17:09.

Dystans wyniesie 256 kilometrów, prowadząc przez 11 ardeńskich podjazdów.

Pierwsza wspinaczka znajdzie się na 75 kilometrze – Côte de la Roche-en-Ardenne (2,8 km; 6,2%), a przed półmetkiem wyrośnie jeszcze tylko Côte de Saint-Roch (121 km; 1 km; 11,2%).

W drugiej części serię wspinaczek rozpocznie Côte de Mont-le-Soie (161 km; 1,7 km; 7,9%), następnie po przerwie powróci trójka Côte de Wanne (169,5 km; 3,6 km; 5,1%), Côte de Stockeu (176 km; 1 km; 12,5%) i Côte de la Haute-Levée (181,5 km; 3,6 km; 5,6%).

Za tym wzgórzem trasa powróci na starą drogę, przez Col du Rosier (194,5 km; 4,4 km; 5,9%), Col du Maquisard (207 km; 2,5 km; 5%) oraz Côte de La Redoute (219 km; 2 km, 8,9%).

Po Reducie dodano Côte des Forges (231 km; 1,3 km; 7,8%), które poprzedzi ostatni zaznaczony podjazd Côte de la Roche aux Faucons (241 km; 1,3 km; 11%).

Z tego miejsca do mety pozostanie 15 kilometrów, z tym że zaraz za Roche aux Faucons jest jeszcze Gonhis-Boncelles (1,8 km; 5,3%), które będzie ostatnim dobrym miejscem na zaryzykowanie ataku.

Trasa Liege-Bastogne-Liege Femmes 2019

Peleton kolarek na trasie do Liege zmierzy się po raz trzeci. Peleton wyruszy z Bastogne o 10:55, a na d’Avroy czołówka spodziewana jest po 14:33.

Dystans wyniesie 138,5 km, na którym wyrośnie 5 podjazdów, kolejno Côte de Wanne (55 km; 3,6 km; 5,1%), Côte de Brume (64,5 km; 2,9 km; 6,8%), Cote de la Vecquee (90 km; 6,7 km; 4,9%), Côte de La Redoute (107,5 km; 2 km, 8,9%) i Côte de la Roche aux Faucons (123,5 km; 1,3 km; 11%), Końcowe kilometry pokryją się z trasą mężczyzn.

Faworyci

Julian Alaphilippe to kandydat numer jeden. Francuz wprawdzie “Staruszki” jeszcze nie wygrał, ale po 4. miejscu w Amstel Gold Race, wygranej w Strzale Walońskiej i świetnej całej wiośnie, jego akcje stoją najwyżej. Francuz w 2015 roku wywalczył w Ans drugą lokatę, a jutro na pewno zaatakuje, a tych  którzy utrzymają koło postara się ograć na finiszu.

Jakob Fuglsang w tym wyścigu liczył na pomoc Alexeya Lutsenki. Duńczyk nie boi się atakować, a jego akcje z Alaphilippem decydować mogą o losach całego dnia. Trzeci w Amstel Gold Race, drugi w Strzale Walońskiej, Fuglsang do Liege zmierza po zwycięstwo, acz bez nadmiernej presji, gdyż jego celem pozostaje lipcowy Tour de France.

Lotto Soudal z Timem Wellensem, Jelle Vanendertem i młodziutkim Bjorgiem Lambrechtem powinno zaangażować sporo sił w akcje ofensywne. Temu pierwszemu powinny zwłaszcza sprzyjać warunki pogodowe – możliwy deszcz i niska temperatura.

Na dobry dzień czeka Australijczyk Michael Matthews. Kolarz Sunwebu wygrał dwa etapy Volta a Catalunya, 6. finiszował w Ronde van Vlaanderen, 4. w Brabanckiej Strzale i 8. na Mur de Huy, ale nie postawił kropki nad i.

To samo dotyczy Michała Kwiatkowskiego. Kolarzowi Team Sky wciąż czegoś brakuje na wiosnę, przede wszystkim podjęcia inicjatywy i wywarcia presji na rywali. Brak “Kwiatka” w decydującej rozgrywce będzie stanowiło rozczarowanie.

Z Tour of the Alps do Belgii przyleci Vincenzo Nibali (Bahrain-Merida). “Rekin z Mesyny” we Włoszech atakuje dość regularnie i w niedzielę nie przepuści okazji by sprawdzić nogę. Jego atak, podobnie jak akcja Romaina Bardeta (AG2R La Mondiale), Adama Yatesa (Mitchelton-Scott), Alejandro Valverde (Movistar) czy Maxa Schachmanna (Bora-hansgrohe) nie może zostać zlekceważona.

Pełna lista startowa

Wyścig kobiet

Przebudzenie Anny van der Breggen to spory problem dla kobiecego peletonu. Holenderka, której zdawało się brakować wyścigowego rytmu na Amstel Gold Race, w środę wygrała Strzałę Walońską i jako triumfatorka Liege-Bastogne-Liege z 2017 roku jest główną kandydatka do zwycięstwa. 28-latka wygrywać potrafi w każdym terenie, acz liczyła będzie bardziej na samotny atak niż finisz z grupki.

Annemiek van Vleuten to zawodniczka także potrafiąca wygrać w każdym terenie, jednak póki co nie mająca szczęścia. Ronde van Vlaanderen przegrała na ostatnich metrach, Amstel Gold Race odjechał jej na Caubergu. Zwyciężczyni Strade Bianche szuka triumfu w Ardenach, a zmieniona trasa może być jej sprzymierzeńcem. Van Vleuten musi zgubić Van der Breggen, a gdy uda jej się odjechać, szanse rywalek na złapanie jej będą mniejsze z każdą sekunda. 36-latkę wesprze druga w Liege przed rokiem Amanda Spratt, która świetnie pokazała się na Amstel Gold Race.

Katarzyna Niewiadoma jest w gazie. Zwycięstwo w Amstel Gold i 6. lokata w Strzale Walońskiej są na to dowodem. Zawodniczka Canyon jak zawsze pojedzie aktywnie i powalczy o najwyższą pulę.

Dużo do powiedzenia powinny mieć kolarki CCC-Liv Marianne Vos i Ashleigh Moolman. Zawodniczka z RPA w tym sezonie jeszcze nie pokazała wszystkiego co potrafi, natomiast Vos na nowej końcówce powinna być bardzo groźna.

Do grona zawodniczek zdolnych powalczyć o podium zaliczyć można też  Uttrup Ludwig (Bigla) oraz nieco mniej znane Vollering (Parkhotel Valkenburg) i Sorayę Paladin (Ale Cipollini).

Pełna lista startowa

Historia Liege-Bastogne-Liege

Na pomysł wpadli członkowie klubów Pesant Club Liègois oraz Liège Cyclist’s Union. Wyścig miał być zaledwie sprawdzianem przed planowanym ultramaratonem między Liege a Paryżem – i z powrotem – na niebagatelnym dystansie 845 km.

Premierowa odsłona odbyła się 29 maja 1892 roku z Avenue Rogier. Na start o wczesnych godzinach porannych – 5.39 – przybyło 300 gapiów. Do boju ruszyło jedynie 33 kolarzy. Kolarzy-amatorów rzecz jasna. Zwyciężył Léon Houa, który zaledwie cztery miesiące wcześniej pierwszy raz wskoczył na rower! Swój sukces powtórzył w dwóch następnych latach.

“Staruszka” do końca trzeciego dziesięciolecia zeszłego wieku była organizowana w zależności od sezonu dla amatorów (1892-93, 1898-99), zawodowców (1894, 1912, 1919-24) lub kolarzy “niezależnych” (1911, 1913,1925-29), natomiast w latach 1895-97, 1900-10, 1914-18, 1940-42, 1944 zawodów nie przeprowadzono.

W latach 1951 i 1952 Szwajcar Ferdi Kübler wygrywa zarówno Fleche Wallone, jak i Liege-Bastogne-Liege, lata siedemdziesiąte to era Eddy’ego Merckxa, który z pięcioma triumfami pozostaje rekordzistą (1969, 1971-75), następnie przyszedł czas na jego szwagra Josepha Bruyère, który zwyciężył w 1976 i 1978 roku. Dwa lata później śnieżną batalię na swoją korzyść przesądził Bernard Hinault, czyli „Een Breton van Beton” – Bretończyk z betonu. W drugiej połowie lat 80. nie ma mocnych na Moreno Argentina, a nasza epoka należy do Alejandro Valverde, który zatrzymał się na liczbie czterech zwycięstw (2006, 2008, 2015, 2017).

W statystyce Belgowie z 60 triumfami zdecydowanie wyprzedzają Włochy (12) i Szwajcarię (6). Polskim wkładem w historię “Staruszki” są trzecie miejsca Michała Kwiatkowskiego w latach 2014 i 2017.

Liege-Bastogne-Liege: z archiwum "Rowery.org"

Raport	Podium
1999	Frank Vanderbroucke	Michael Boogerd	Maarten den Bakker
2000	Paolo Bettini	David Etxebarria	Davide Rebellin
2001	Oscar Camenzind	Davide Rebellin	David Etxebarria
2002	Paolo Bettini	Stefano Garzelli	Ivan Basso
2003	Tyler Hamilton	Iban Mayo	Michael Boogerd
2004	Davide Rebellin	Michael Boogerd	Alexandre Vinokurov
2005	Alexandre Vinokurov	Jens Voigt	Michael Boogerd
2007	Alejandro Valverde	Paolo Bettini	Damiano Cunego
2007	Danilo Di Luca	Alejandro Valverde	Frank Schleck
2008	Alejandro Valverde	Davide Rebellin	Frank Schleck
2009	Andy Schleck	Joaquim Rodriguez	Davide Rebellin
2010	Alexandre Vinokurov	Alexandre Kolobniev	Philippe Gilbert
2011	Philippe Gilbert	Frank Schleck	Andy Schleck
2012	Maxim Iglinskiy	Vincenzo Nibali	Enrico Gasparotto
2013	Daniel Martin	Joaquim Rodriguez	Alejandro Valverde
2014	Simon Gerrans	Alejandro Valverde	Michał Kwiatkowski
2015	Alejandro Valverde	Julian Alaphilippe	Joaquim Rodriquez
2016	Wouter Poels	Michael Albasini	Rui Costa
2017	Alejandro Valverde	Daniel Martin	Michał Kwiatkowski
2018	Bob Jungels	Michael Woods	Romain Bardet
2019	Jakob Fuglsang	Davide Formolo	Maximilian Schachmann
2020	Primoz Roglic	Marc Hirschi	Tadej Pogacar
2021	Tadej Pogacar	Julian Alaphilippe	David Gaudu
2022	Remco Evenepoel	Quinten Hermans	Wout van Aert
2023	Remco Evenepoel	Thomas Pidcock	Santiago Buitrago

Transmisja

Eurosport 1 relację rozpocznie o godzinie 14:00. Transmisji z wyścigu kobiet organizator nie zaplanował.

Pogoda

Synoptycy na niedzielę przewidują zachmurzenie duże z możliwością opadów, wiatr chwilami silny, temperaturę do 11 stopni Celsjusza.

mapki i profile: ASO