Danielo - odzież kolarska

Prezentacja La Fleche Wallonne 2018

peleton na Fleche Wallonne

“Tryptyk ardeński” część druga, a zatem 82. edycja “Walońskiej Strzały”. Czy serie Alejandro Valverde i Anny van der Breggen zostaną podtrzymane?

La Fleche Wallonne kojarzy się z jednym – stromą ścianką w Huy, na której od długich, długich lat objawia się nam zwycięzca. Prowadząca do mety droga wyśmienicie wpasowuje się w charakterystykę kolarzy posiadających dynamiczne przyspieszenie oraz wielką wytrzymałość, wymaganą po 200 kilometrach nerwowej jazdy drogami Walonii. Organizator od kilku lat stara się utrudnić zawody, w tym również uciekł się do tej sztuczki, ale o zmianę zgranego scenariusza, czyli zawiązanie decydującej akcji przed finałowym podjazdem, będzie niezmiernie trudno.

W elitarnej stawce zobaczymy Michała Kwiatkowskiego, Michała Gołasia i Łukasza Wiśniowskiego (Team Sky), wracającego po przeszło miesięcznej przerwie Rafała Majkę i Pawła Poljańskiego (Bora-hansgrohe) oraz Tomasza Marczyńskiego (Lotto Soudal).

W wyścigu kobiet o najwyższą pulę zagra Katarzyna Niewiadoma (Canyon-SRAM), trudy Ardenów nie ominą również Małgorzaty Jasińskiej (Movistar), Katarzyny Pawłowskiej (Team Virtu), Anny Plichty (Boels – Dolmans) i Agnieszki Skalniak (Experza-Footlogix).

Trasa Strzały Walońskiej 2018

mapa Fleche Wallonne 2018

Organizatorzy od kilku lat żonglują miastami startowymi, tym razem przyjemność pożegnania kolarzy spadnie na mieszkańców Seraing. Peleton kręcąc się niedaleko Liege trafi do położonego nad rzeką Moza miasta Huy, gdzie od 1984 roku znajduje się meta wyścigu.

Start o godzinie o 11:35, finisz planowany jest nie wcześniej niż o 16:08.

przekrój Fleche Wallonne 2018

Dystans La Fleche Wallone wyniesie 198,5 km. Na trasie znajdzie się jedenaście punktowanych podjazdów, o dwa więcej niż przed rokiem. W pierwszej części zostały dołożone znane z Liege-Bastogne-Liege przełęcze la Vecquee (65 km; 6,7 km; 4,9%) i La Redoute (82 km; 2 km; 8,9%).

Końcówka pokryje się z ubiegłoroczną, kolarze wykonają dwie pętle, każda o długości 29 kilometrów. Mur de Huy (1,3 km 9,6%) wyrośnie trzy razy, za pierwszym 58 kilometrów przed metą, następnie 29 kilometrów przed kreską. Dalej pozostaną Cote d’Ereffe (182 km; 2,1 km; 5%), Cote de Cherave (193 km; 1,3 km; 8,1%) i kilkuminutowy finał na “Chemin des Chapelles”.

“Droga kapliczek” zaczyna się łagodnie, jednak gdy do mety pozostaje 900 metrów, nachylenie skocze do 10% i nie odpuszcza, a momentami dochodzi do 17%. Podjazd wypłaszcza się nieco dopiero na ostatnich 100 metrach. Pokonanie ścianki to nie tylko kwestia mocnych nóg, ale przede wszystkim dobrego rozłożenia sił i chłodnej głowy. Wspinaczkę należy rozpocząć w samym czubie i, jak pokazuje historia, ruszyć z kopyta niespełna 200 metrów przed kreską.

Kto z kim i na kogo

Z numerem jeden wyruszy zwycięzca czterech ostatnich edycji Alejandro Valverde. Zawodnik Movistar od wczesnej wiosny prezentuje świetną dyspozycję, dlatego zapowiada się na kolejną powtórkę.

Kto może zdetronizować 37-letniego władcę Strzały? Grono kandydatów nie jest szerokie, największe szanse daje się tu Julianowi Alaphilippe’owi, który już dwukrotnie finiszował zaraz za Hiszpanem. Kolarz Quick-Step Floors nabył trochę doświadczenia, posiada również motywację do zdetronizowania starego mistrza.

Wysoko mierzy Dylan Teuns (BMC Racing). 26-letni Belg niespodziewanie w zeszłym roku wskoczył na podium, a późniejszymi wynikami udowodnił, że nie był to tylko przypadek. Teuns celował w Ardeny i nie powinien zawieść.

W drużynie Sky po niedzielnym Amstel Gold Race wyżej należy oceniać szanse Sergio Henao niż Michała Kwiatkowskiego. W Lotto Soudal przynajmniej o top10 powalczy Tim Wellens.

Wiosny chyba nie uratuje Daniel Martin (UAE Team Emirates), który trzykrotnie stawał na podium Strzały, ale ostatnio jest tylko cieniem samego siebie. Za to Francuzi wierzą w przebłysk geniuszu kogoś z trójki Warren Barguil (Fortuneo – Samsic), David Gaudu (Groupama – FDJ), Romain Bardet (AG2R La Mondiale).

Pod radarem latają póki co Kanadyjczyk Michael Woods (EF Education First-Drapac), który na stromiznach tego typu radzi sobie znakomicie, a także nieobliczalny Jesus Herrada (Cofidis). W czołówce zdziwić nie może obecność Duńczyka Jakoba Fuglsanga (Astana), który silne nogi zademonstrował na trasie Amstel Gold Race.

Lista startowa

Wyścig kobiet

Od 1998 roku rozgrywany jest wyścig La Flèche Wallonne Femmes, zaliczany obecnie do Women’s WorldTour.

21. edycja poprowadzi na dystansie 118,5 km, ze startem i metą w Huy. Organizatorzy zaplanowali 6 ardeńskich wspinaczek. Końcówka poprowadzi 29-km rundą, z dwukrotną wspinaczką na Mur de Huy (1,3 km; 9,3%), Cote d’Ereffe (182 km; 2,1 km; 5%) i Côte de Cherave (1,3 km; 8,1%).

Start o godzinie 10:45, zwyciężczynię poznamy około godziny 14:00.

przekrój Fleche Wallonne Femmes 2018

Ikoną wyścigu pozostaje Marianne Vos, która wygrała pięć razy (2007, 2008, 2009, 2011, 2013), ale Holenderka nie prezentuje obecnie tej samej klasy co kiedyś. Po piętach zaczyna jej deptać triumfatorka trzech ostatnich edycji, Anna van der Breggen, która ponownie jest główną faworytką.

Szyki zawodniczce Boels Dolmans spróbuje pomieszać Katarzyna Niewiadoma (Canyon-SRAM). W czołówce powinniśmy również ujrzeć reprezentantkę RPA Asleigh Moolman-Pasio (Cervelo-Bigla) oraz Holenderkę Annemiek van Vleuten (Mitchelton-Scott).

Łyk historii Strzały Walońskiej

Początki klasyku sięgają lat 30 ubiegłego stulecia, kiedy brukselscy dziennikarze, Albert Van Laethem i Paul Beving z gazety „Les Sport”, wysunęli propozycję zorganizowania zawodów, które połączyłyby ze sobą Tournai i Liège – miasta leżące na przeciwległych krańcach Walonii.

Impreza zaistniała w 1936 roku i nie odbyła się tylko raz – w 1940 roku – ze względu na działania wojenne. Początkowo wyścig przebiegał różnymi trasami i liczył nawet 300 kilometrów. Zawody aż do połowy lat 70. były zdominowane przez Belgów, epizodycznie przebijali się jedynie Francuzi, Szwajcarzy i Włosi. W następnych latach lista zwycięzców została wzbogacona o flagi innych państw. Do tej pory nazwiska zwycięzców pochodzą z 11 krajów (Belgia – 38, Włochy – 18, Francja – 8, Hiszpania – 8, Szwajcaria i Dania – 2, Niemcy, Holandia, USA, Australia i Luksemburg – 1).

Alejandro Valverde z pięcioma triumfami (2006, 2014, 2015, 2016, 2017) jest rekordzistą Strzały. Czterech kolarzy wygrywało trzy razy – Marcel Kint, Eddy Merckx, Moreno Argentin i Davide Rebellin. Warto też przypomnieć takie nazwiska triumfatorów jak: Fausto Coppi, Ferdi Kübler, Raymond Poulidor, Roger De Vlaeminck, Joop Zoetemelk, Francesco Moser, Bernard Hinault, Giuseppe Saronni, Laurent Fignon i Laurent Jalabert.

W 2014 roku na trzecim miejscu finiszował Michał Kwiatkowski.

Z archiwum “Szosy”

Wyścig mężczyzn:

1999   Michele Bartoli       Maarten den Bakker   Mario Aerts
2000   Francesco Casagrande  Rik Verbrugghe       Laurent Jalabert
2001   Rik Verbrugghe        Ivan Basso           Jorg Jaksche
2002   Mario Aerts           Unai Etxebarria      Michele Bartoli
2003   Igor Astarloa         Aitor Osa            Aleksandr Shefer
2004   Davide Rebellin       Danilo di Luca       Matthias Kessler
2005   Danilo di Luca        Kim Kirchen          Davide Rebellin
2006   Alejandro Valverde    Samuel Sanchez       Karsten Kroon
2007   Davide Rebellin       Alejandro Valverde   Danilo di Luca
2008   Kim Kirchen           Cadel Evans          Damiano Cunego
2009   Davide Rebellin       Andy Schleck         Damiano Cunego
2010   Cadel Evans           Joaquim Rodriguez    Alberto Contador
2011   Philippe Gilbert      Joaquim Rodriguez    Samuel Sanchez
2012   Joaquim Rodriguez     Michael Albasini     Philippe Gilbert
2013   Daniel Moreno         Sergio Henao         Carlos Betancur
2014   Alejandro Valverde    Daniel Martin        Michał Kwiatkowski
2015   Alejandro Valverde    Julian Alaphilippe   Michael Albasini
2016   Alejandro Valverde    Julian Alaphilippe   Daniel Martin
2017   Alejandro Valverde    Daniel Martin        Dylan Teuns

Wyścig kobiet:

2007   Marianne Vos            Nicole Cooke           Judith Arndt
2008   Marianne Vos            Marta Bastianelli      Judith Arndt
2009   Marianne Vos            Emma Johansson         Claudia Lichtenberg
2010   Emma Pooley             Nicole Cooke           Emma Johansson
2011   Marianne Vos            Emma Johansson         Judith Arndt
2012   Evelyn Stevens          Marianne Vos           Linda Villumsen
2013   Marianne Vos            Elisa Longo Borghini   Asleigh Moolman
2014   Pauline Ferrand-Prevot  Elizabeth Deignan      Elisa Longo Borghini
2015   Anna van der Breggen    Annemiek van Vleuten   Megan Guarnier
2016   Anna van der Breggen    Evelyn Stevens         Megan Guarnier
2017   Anna van der Breggen    Elizabeth Deignan      Katarzyna Niewiadoma

Transmisja

Eurosport 1, początek godzina 14:30. Wyścig kobiet przebiegnie bez kamer telewizyjnych.

mapki i profile: ASO