Czytelnia

100 Giro – część 23

Giro d’Italia świętuje swoją 100 edycję. Co działo się podczas 99 poprzednich?

93… (2010) gdzie wyścig startuje w Holandii bez żadnego zespołu z tego kraju. Wszystkie trzy etapy w Królestwie Niderlandów startowały z Amsterdamu, ale poza prologiem kończyły się w różnych miastach. Pomimo wielkiego świętowania w stolicy kraju, żadna z krajowych ekip nie otrzymała zaproszenia wyścig. Zarówno Skil-Shimano jaki i Vacansoleil były tym faktem bardzo zawiedzione. Ponieważ impreza była częściowo finansowana przez holenderskich podatników drużyny szukały nawet wsparcia u władz centralnych. Na nic się to jednak zdało i wyścig wyruszył bez ich udziału. Tego roku stawka była bardzo otwarta i nie bardzo było wiadomo, kto może zwyciężyć w całej imprezie. Większość skłaniała się raczej ku zwycięstwu Cadela Evansa, który przez większość wyścigu wydawał się spełniać pokładane w nim nadzieje. Jednak jego rywalem był wracający do dawnej świetności Ivan Basso. Batalia o zwycięstwo rozegrała się na podjeździe pod Zoncolan, gdzie Australijczyk musiał uznać wyższość Włocha. Być może wszystko potoczyłoby się nieco inaczej, gdyby nie nie problemy żołądkowe Evansa.

94… (2011) gdzie Alberto Contador nokautuje rywali, ale w tabelach zwycięzców figuruje nieodżałowany Michele Scarponi. Kilka miesięcy wcześniej we krwi “El Pistolero” wykryto clenbuterol, ale ponieważ były to ilości śladowe, grubo poniżej wiarygodnego progu detekcji testu, sprawa trafiła przed oblicze trybunału arbitrażowego, a zawodnik mógł się nadal ścigać. Z jednej strony chcąc przekonać sędziów, że dyskwalifikacja tylko wprowadzi więcej zamieszania w książkach wyników, z drugiej ścigając się z samym wykluczeniem, Contador postanowił po raz pierwszy w karierze ruszyć po dublet. W Giro nie miał sobie równych i od samego początku dzielił i rządził. Ostatecznie jego dyskwalifikacja zaczęła obowiązywać od dnia testu, a więc w obłokach kontrowersji, jego wszystkie wyniki po tym czasie zostały anulowane. Podczas następnej edycji puchar wręczono Michele Scarponiemu, który na szosach zajął drugie miejsce.

95… (2012) gdzie Giro d’Italia ponownie startuje poza granicami kraju na dalekiej Północy. Start w Danii okazał się szczęśliwy dla Taylora Phinneya, który przez kilka dni cieszył się różową koszulką, aż podczas jazdy indywidualnej na czas na terenie Włoch nie zaczął popełniać głupich błędów. Jadący w koszulce mistrza świata Mark Cavendish wygrywał kolejne sprinterskie etapy i podczas Giro d’Italia świętował swoje setne zawodowe zwycięstwo. Walka o zwycięstwo w klasyfikacji generalnej przez długi czas pozostawała bardzo otwarta. Na ostatnich etapach w grze pozostawali świetni górale, którym przewodził jadący w różowej koszulce Joaquin Rodriguez. Tuż za nim plasował się słabszy góral, ale świetny czasowiec, Kanadyjczyk Ryder Hesjedal. Słynący z zachowawczej jazdy i oglądania się na innych Hiszpan zlekceważył Kanadyjczyka, który na ostatnim etapie jazdy indywidualnej na czas nie zmarnował okazji i wygrał Giro d’Italia.

96… (2013) gdzie Vincenzo Nibali wygrywa swoje pierwsze Giro d’Italia. Kolarze podczas tej edycji musieli zmagać się nie tylko z ciężkimi etapami, ale i złą pogodą. Deszcz, chłód i opady śniegu pokrzyżowały niejeden etap. Jedynym pewnikiem w cały wyścigu była postawa “Rekina z Messyny”, który praktycznie niezagrożony pokonał całą trasę. W tym roku kibice w Polsce mogli się również przekonać o niesamowitym talencie Rafała Majki, który stoczył piękną walkę o prowadzenie w klasyfikacji młodzieżowej z Carlosem Betancourem. Majka tę walkę minimalnie przegrał, ale późniejsze lata jego kariery sprawiły, że nikt o tej porażce już nie pamięta.

Cykl Giro 100:

Część 1 (1909 – 1914)   Część 2 (1919 – 1923)   Część 3 (1924 – 1928)   Część 4 (1929 – 1932)

Część 5 (1933 – 1937)   Część 6 (1938 – 1946)   Część 7 (1947 – 1951)   Część 8 (1952 – 1955)

Część 9 (1956 – 1960)   Część 10 (1961 – 1965)   Część 11 (1966 – 1969) Część 12 (1970 – 1974)

Część 13 (1975 – 1979) Część 14 (1980 – 1982) Część 15 (1983 – 1986) Część 16 (1987 – 1990)

Część 17 (1991 – 1994) Część 18 (1995 – 1997) Część 19 (1998 – 2000) Część 20 (2001 – 2003)

Część 21 (2004 – 2007) Część 22 (2008 – 2009)

Jakub Zimoch

Recent Posts

Simon Carr wygrał królewski etap Tour of the Alps | Remco Evenepoel wróci na ścieżkę

Chris Harper bez groźnych obrażeń. Płacić, czy nie płacić? Oto jest pytanie. Wiadomości i wyniki z czwartku, 18 kwietnia.

18 kwietnia 2024, 20:28

La Fleche Wallonne 2024. Maxim van Gils potwierdził renomę ściankowca

Maxim van Gils zajął trzecie miejsce w jednej z najtrudniejszych edycji La Fleche Wallonne. Tym wynikiem Belg z Lotto Dstny…

18 kwietnia 2024, 08:20

La Fleche Wallonne 2024. Stephen Williams: “to był mój dzień”

Stephen Williams triumfował w Strzale Walońskiej i sięgnął po największy sukces dotychczasowej kariery.

18 kwietnia 2024, 07:33

Katarzyna Niewiadoma: “to zwycięstwo bardzo wiele dla mnie znaczy”

Katarzyna Niewiadoma na szczycie Mur de Huy uniosła ręce w geście triumfu i wygrała z największymi rywalkami: Demi Vollering i…

17 kwietnia 2024, 21:25

Vollering, Longo Borghini i Kwiatkowski po Strzale | Lopez wygrał etap Tour of the Alps

Longo Borghini, Vollering o zwycięstwie Niewiadomej, Kwiatkowski o pogodzie. Lopez najlepszy trzeciego dnia Tour of the Alps. Wiadomości z 17…

17 kwietnia 2024, 21:24

Elisa Longo Borghini: “Niewiadoma ruszyła w idealnym momencie”

"Powolna śmierć" na Mur de Huy. Elisa Longo Borghini zajęła trzecie miejsce w Fleche Wallonne Femmes i na mecie szczerze…

17 kwietnia 2024, 21:21