Kategorie: FelietonyZe świata

Wciskanie klamki, wciskanie kitu

Jest afera! Arnaud Demare nie wygrałby Mediolan-San Remo, gdyby na Cipressie nie dał się powieźć samochodowi FDJ. Tak przynajmniej twierdzą Włosi. Ale czy  w ogóle jest jakaś „sprawa”?

Jest i to poważna, bowiem jak na razie dane, które pojawiły się w necie, jednoznacznie pokazują, że z jazdą młodego Francuza coś jest nie tak. Capecchi twierdził, że Demare mknął z 80 km/h. Nie, Eros, nie przesadzajmy. Cipressa to podjazd, może nie powalający na kolana, lecz zawsze podjazd. Jakie prędkości można na nim osiągnąć? W rozpędzonej grupie na kluczowym odcinku może z 40-41 km/h. Przyjmijmy, że „czterdziestka” jest bardzo ok.

Uciekający, cisnący Visconti potrzebował na pokonanie 1,7-kilometrowego fragmentu  2:40 min (42,5 km/h). Peleton 2:50 min (41,4 km/h). A goniący, bo leżał wcześniej w kraksie, Demare? 2:33 min (43,8 km/h).  Różnice niewielkie, niewielkie na płaskim… Strava zanotowała maksymalnie 52 km/h. Na 5,6-kilometrową Cipressę wspinał się ze średnią 37 km/h z hakiem.

On, jak i całe kierownictwo francuskiej ekipy, tłumaczą się, że przecież w pobliżu były wozy techniczne, że na motorze jechał ktoś z komisarzy, że przecież nie ryzykowaliby szwindla przed taką publiką. Zaraz, zaraz, już nie takie oszustwa miały miejsce. Weźmy takiego Nibalego. Na klameczkę i heja na Vuelta a Espana. Kolarze widzieli, sędziowie widzieli, kamery telewizyjne widziały, kibice widzieli. Głupota bijąca każdą inną głupotę. I wydawałoby się, że w dzisiejszych czasach, kiedy pierwszy lepszy kibic może nagrać zachowanie tego czy owego zawodnika przy pomocy swojego smartphone’a, każdy ma tyle rozumu w głowie i nie pójdzie w ślady “Rekina”. Prawdopodobnie jednak Demare poszedł.

Kiedyś holowanie było codziennością i uchodziło głównym bohaterom na sucho. A na polskim podwórku to jazda na przyczepkę była (jest) nie tyle codziennością, co elementarną częścią sportu. Jeden z naszych wybitnych olimpijczyków wspominał niegdyś, że w latach 80. podczas pewnych zawodów – chodziło o jazdę na czas – nyska ciągnęła za pomocą specjalnej liny jednego chojraka. Sędziowie patrzą, dziwią się, rekord za rekordem. Sprawdzili, znaleźli hol, dali bana.

Demare nikt nie zdyskwalifikuje, nikt nie odbierze mu wygranej w „Primaverze”, niech się chłopak cieszy z największej wygranej w karierze. Nawet gdyby wyszło na jaw nagranie jednego z fanów, uwieczniające jazdę francuskiego muszkietera, UCI raczej nie nie zrobi. Jedna strona będzie atakować, druga zaprzeczać twierdząc, że amatorski filmik nie może być brany pod uwagę. Jeden proces, drugi proces, odwołania, apelacje. Na pewno jednak pozostaje smród. A ze smrodem jakoś da się żyć, prędzej czy później fani zapomną. Po co więc publikować dane pomiaru mocy? FDJ zasygnalizowało, że gdyby w dalszym ciągu sprawa była, pokażą wyniki. Ale ich nie pokażą. Zakład?

Kibice zapomną, media może zapomną, koledzy z peletonu nie zapomną. I jeśli Capecchi z Tosatto nie odstąpią  od swojej wersji zdarzeń, to Arnaud nie będzie miał życia. Jego argumentacja, że Włosi są wkurzeni i kłamią, ponieważ w San Remo triumfował młody Gal, obcokrajowiec, jest tak słaba, jak bateria w “słuchawce” po dwóch dniach działania. Idąc tym tropem od sezonu 2006 powinni mieć wąty i atakować Freire, Gossa czy Degenkolba. Już mija dziesięć lat od ostatniej wygranej reprezentanta słonecznej Italii.

Do tej pory obowiązuje zasada domniemania niewinności, Demare może spać spokojnie. Podobnie zresztą jak wszyscy inni, którzy zdecydowali się na hol, lecz ich czyn nie został uchwycony ani przez sędziów, ani przez TV. Międzynarodowa Unia Kolarska musi coś z tym fantem zrobić. Bo oskarżenie płynie od nie byle kogo, tylko Tosatto, lat 41, wiecznie oddany swoim kapitanom, wyrobnik, człowiek, który rzadko wychodzi z cienia, chyba że musi. Słów takiego człowieka nie można po prostu zlekceważyć.

UCI powinna przeanalizować przypadek Demare. Również po to, by zademonstrować, że śledczy przyjrzą się wszelkim próbom oszustwa, że będą karać, jeśli materiał dowodowy będzie wystarczający. Niech parametry z SRM czy Stravy nie będą traktowane marginalnie. Prewencja może przynieść  pozytywne rezultaty. Chociaż w większości przypadków hol bezpośrednio nie decyduje o losach wyścigu, to jednak w sobotnim San Remo w znacznym stopniu mógł się przyczynić do zwycięstwa Demare. A na takie wygrane nie powinno być zezwolenia.

Wolfgang Brylla

Recent Posts

Magnus Bäckstedt o Kasi Niewiadomej | Van Aert i Stuyven po operacjach

Jak zmieniły się przygotowania Katarzyny Niewiadomej w roku 2024? Stuyven i Van Aert po operacjach. Wiadomości z czwartku, 28 marca.

28 marca 2024, 17:35

Trasa Giro d’Abruzzo | Arnaud Demare musi odpocząć

Demi Vollering pożegna się z SD Worx-Protime. Zwycięstwa Benoita Cosnefroya i Marianny Vos. Wiadomości i wyniki ze środy, 27 marca.

27 marca 2024, 20:51

Dwars door Vlaanderen 2024. Matteo Jorgenson z chaosu

Matteo Jorgenson po ataku na ostatnich kilometrach wygrał 78. edycję Dwars door Vlaanderen – A travers la Flandre.

27 marca 2024, 16:46

[Aktualizacja] Wout van Aert kontuzjowany

Wout van Aert złamał obojczyk i kilka żeber w kraksie na trasie Dwars Door Vlaanderen. Belg nie wystartuje w kolejnych…

27 marca 2024, 15:41

Anatomia zwycięstwa. Jak Mads Pedersen wygrał Gandawa-Wevelgem?

Mads Pedersen wie, że może wygrywać z najlepszymi, ale rozumie, że kluczem do pokonania Mathieu van der Poela czy Wouta…

27 marca 2024, 08:55

„Różowy dywan” dla Pogacara | Jasper Philipsen na celowniku czterech zespołów

Franck Bonnamour zwolniony z Decathlon AG2R. Wiadomości z wtorku, 26 marca.

26 marca 2024, 20:11