Danielo - odzież kolarska

Fenomen Tour Down Under

O ściganiu na antypodach słów kilka.

Już 19 stycznia karuzela ruszy na nowo. Rozkręca się powoli, na najwyższe obroty wejdzie nieprędko, ale już teraz kibice będą mieli okazję obserwować pierwsze zwycięstwa i porażki, pierwsze zmiany w składach poszczególnych drużyn i przygotowane na nowy sezon stroje.

Na starcie mnóstwo gwiazd światowego peletonu, które przylatują tu nieraz z drugiego końca świata. Mimo to nie narzekają. Atmosfera co roku jest w Australii fantastyczna i zasadniczo różni się od tej, którą możemy poczuć śledząc chociażby lutowe wyścigi na Bliskim Wschodzie. Tour Down Under, jak każdy wyścig z najwyższej półki, musi spełniać pewne wymagania, nie zapomina jednak o tym, co dla kibiców najważniejsze – o dobrej zabawie.

Rywalizacja przede wszystkim

Do momentu kiedy rozpocznie się poważne ściganie w Europie pozostało jeszcze sporo czasu, ale sezon musi się rozpocząć. Od wielu już lat australijskie zmagania spełniają zaszczytną rolę wyścigu rozpoczynającego długi i męczący okres startów. Przyjeżdża tu prawie 200 zawodników. Jedni w lepszej, inni w gorszej dyspozycji, jedni z zamiarem walki o zwycięstwo, drudzy zgodnie z zasadą, że wyścig to najlepszy trening. Wielu zawodników tę próbę traktuje niezwykle poważnie. Sprinterzy mają tu pole do popisu, zawsze bowiem dostają kilka okazji od organizatorów. Ważny jest to wyścig dla Australijczyków, którzy są już po mistrzostwach kraju i jadą na własnym terenie.

Zazwyczaj walczą o zwycięstwo w klasyfikacji generalnej z przybyszami z zagranicy, a miejscem potyczek najczęściej bywa Willunga Hill. Wzgórze to niezbyt wymagające, ale na samym początku sezonu dające w kość, szczególnie upodobali sobie Hiszpanie, odnosząc tam niejeden tryumf. Poza tym, wszyscy zainteresowani są oczywiście obecnością na ekranach telewizorów, która niezmiernie cieszy sponsora ekipy. Cenne punkty do klasyfikacji World Tour też nie są bez znaczenia. To naprawdę jest ważny wyścig.

Trochę zabawy

Nie da się jednak ukryć, że atmosfera panująca na wyścigu jest luźniejsza niż w dalszej części sezonu. Mimo że prezentacje wszystkie ekipy mają już za sobą, to wielu zawodników, zwłaszcza lokalnych, wykorzystuje okazję, żeby zabawić publiczność. Kolarze przebierają się (furorę robiły kilka lat temu futrzane buty Andre Greipela), robią sesje zdjęciowe i nagrywają materiały promocyjne. Ze względu na dłuższy pobyt na miejscu z racji aklimatyzacji i przedwyścigowego kryterium są też w większym stopniu dostępni dla kibiców, których nigdy przy trasie nie zabrakło. Tysiące ludzi co roku bawią się przy okazji Tour Down Under. Żadna tygodniówka nie może się pod tym względem równać z australijskim przedsięwzięciem.

Pogoda

Z polskiej perspektywy taki wyścig to skarb. W czasie gdy za oknami zima i mróz, możemy podziwiać skąpane w słońcu krajobrazy. Nie jest to nic wielkiego, zazwyczaj bowiem są one pustynne, ale temperatura znacznie różni się od naszej. Australia w styczniu jest w środku lata i temperatury na wybrzeżu przekraczają 30 stopni. Za taką pogodą tęsknimy, wiemy jednak, że dni robią się coraz dłuższe, a perspektywa podobnej aury za oknami nie jest wcale taka odległa. W zimie możemy się pocieszać, że jest taki sport, nad którym słońce nigdy nie zachodzi.

Dodatkowe atrakcje

Wyścig startuje 19 stycznia, ale warto być tam już kilka dni wcześniej. W Adelajdzie 17 stycznia odbędzie się People’s Choice Classic, czyli coroczne kryterium uliczne, w którym biorą udział zawodnicy startujący w Tour Down Under. Można już poczuć atmosferę rywalizacji, ale jako że samo ściganie trwa niewiele ponad godzinę, przewidziana jest masa innych atrakcji. W dniach poprzedzających wyścig będą odbywać się koncerty, wystawy rowerowe, a kibice na własne oczy będą mogli zobaczyć wioskę wyścigową. Będzie również okazja do spotkania zawodników, a za maskotkę będzie robił Jens Voigt, który ponad rok temu zakończył już zawodową karierę. Wszystkie te atrakcje rozciągają 6-dniowy wyścig w prawie dwa razy dłuższą zabawę i sprawiają, że jest to jeden z najbardziej przyjaznych dla kibiców wyścigów w kalendarzu.

Tour_Down_Under_2015_(16546292701)

fot. Brian Townsley/Wikimedia Commons

Dziwna tradycja

Od paru lat australijscy kibice przygotowują dla jednego z zawodników, biorących udział w wyścigu niespodziankę. Kolarz ten jest traktowany jak gwiazda, jego imię jest skandowane na metach etapów, pojawia się wymalowane na szosach, a uwaga mu poświęcona przez kibiców jest nieproporcjonalna do jego codziennego statusu w zawodowym peletonie. Zasady są proste. Musi to być zawodnik, który na co dzień jest pomocnikiem, jego językiem ojczystym nie jest angielski i w zasadzie nie jest znany szerszemu gronu kibiców. Tej zaszczytnej roli dostąpili już m.in. Artur Vichot czy Boris Vallee. Kto będzie wybrańcem w tym roku, przekonamy się pilnie śledząc zmagania na australijskich szosach.

Pierwszy wyścig w sezonie

Last but not least, sezon, na który wszyscy czekają rozpoczyna się właśnie tu. W październiku ubiegłego roku większość śledzących wyścigi była już nieco zmęczona niemal 10-miesięcznym maratonem. Lombardzki monument, rozgrywany na początku października, był już wyścigiem na wymęczenie, a dodatkowe trudności nagromadzone przez organizatorów dały wszystkim w kość. Po tym godnym zwieńczeniu sezonu kibice albo zapadli w sen zimowy albo wzięli sprawy w swoje ręce i sami zaczęli przygotowania do następnego sezonu. Teraz nadchodzi ten moment, na który wszyscy, jak co roku, czekamy. Początek nowego sezonu i słoneczna Australia. Przenosząc się tam, zapominamy o tym, jak byliśmy zmęczeni w październiku.