Tour de France 2014: etap 17 – przekroje/mapki

autor: Tomasz Bojanowski :: 22 lipca 2014, 17:00@Tomek_Bojan

23 lipca: St Gaudens – St Lary Soulan (124,5 km)

Kolejny dzień w Pirenejach. Ściganie rozpocznie się w Saint-Gaudens, dawnej stolicy historycznego rejonu Nebouzan. Miasto położone przy granicy z Hiszpanią jest bardzo ważnym dla Tour de France. To tu, w 1955 roku, Louison Bobet zapewnił sobie zwycięstwo w wyścigu, trzecie z rzędu. Ponadto wygrywali tu tacy kolarze jak Gino Bartali, André Darrigade czy Luis Ocaña.

Wielka Pętla po raz 10 odwiedzi stację narciarską Pla d’Adet, położoną w Pirenejach Wysokich. Pierwszy raz etap kończył się tu w 1974 roku, a triumfował wtedy Raymond Poulidor. Z St Gaudens na jej szczyt kolarze ruszali dotychczas dwukrotnie, a za każdym razem najszybciej na mecie meldował się Lucien van Impe.

W 1993 roku na szczycie triumfował Zenon Jaskuła – znacząc pierwsze polskie zwycięstwo etapowe w historii Tour de France. W ostatnich latach jako pierwszy na wyznaczonej na Pla d’Adet mecie zameldował się George Hincapie (2005).

O historii podjazdów, które pokona peleton, a także ich charakterystyce pisał na naszych łamach Daniel Marszałek –> Etap 17.

Na kolarzy czeka krótki, niespełna 125-kilometrowy, intensywny etap w Pirenejach. Początkowe 48 kilometrów to jazda po płaskim, a na pozostałych 77 kilometrach czekają tylko zjazdy i podjazdy. Po przekroczeniu 48 kilometra rozpocznie się pierwsza góra – Col du Portillon (kat. 1; 57,5 km; 8,3 km; 7,1%) – po raz 19. na trasach Touru. Po zjeździe peleton przemknie przez znane już Bagneres-de-Luchon i rozpocznie wspinaczkę pod, zaliczany wspólnie z Aspin, Tourmalet i Aubisque do “kręgu śmierci”, podjazd Col de Peyresourde (kat. 1; 82 km; 13,2 km; 7%).

Góra gości na francuskim wyścigu już po raz 63. w historii, a zdobywali ją m.in. Thomas De Gendt i Sylwester Szmyd. Dalej na kolarzy czeka kolejna trudność – sztywna przełęcz Val Louron-Azet (kat. 1; 102,5 km; 7,4 km; 8,3%). Tu etap w 1991 wygrywał Claudio Chiappucci, a żółtą koszulkę po raz pierwszy przyodział Miguel Indurain. Swoje triumfy święcili również m.in. Marco Pantani, Fernando Escartin, Laurent Jalabert, Laurent Brochard i Simon Clarke.

Po 10-kilometrowym zjeździe kolarze pokonają zaledwie kilometr płaskiego i z wioski Vignec rozpoczną finałową wspinaczkę – Montée de Saint-Lary Pla d’Adet (kat. HC, meta; 10,2 km; 8,3%). Góra prezentuje się naprawdę solidnie, najcięższy kilometr ma 11% nachylenia, a najtrudniejszy fragment to 13,6%. Ten etap może być katalizatorem zmian w klasyfikacji generalnej i zmniejszyć grono zawodników mających szanse na podium wyścigu. Może również rozstrzygnąć kwestię pozycji najlepszego górala tegorocznej Pętli.

Lotna premia: 31 km

Górskie premie:
Col du Portillon (kat. 1; 57,5 km; 8,3 km; 7,1%)
Col de Peyresourde (kat. 1; 82 km; 13,2 km; 7%)
Col de Val Louron-Azet (kat. 1; 102,5 km; 7,4 km; 8,3%)
Montée de Saint-Lary Pla d’Adet (kat. HC, meta; 10,2 km; 8,3%)